Γιατί καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τίποτα χειρότερο στην ΕΡΤ (ή μάλλον σε αυτούς που την πληρώνουν) από όσα έχουν ήδη γίνει.
Η Ελλάδα φημίζεται για τρία πράγματα: τη φέτα, τις παραλίες της και την αντικειμενική και έγκυρη ενημέρωση που προσφέρουν τα κρατικά της κανάλια. Το τελευταίο μπορεί να μην το ξέρατε αλλά θα το μαθαίνατε αν ακούγατε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να διαμαρτύρονται για την τοποθέτηση του Κωνσταντίνου του Ζούλα στην προεδρία της ΕΡΤ. Μια τοποθέτηση που βάζει σε κίνδυνο το αδιαμφισβήτητο κύρος της κυβερν... κρατικής τηλεόρασης η οποία κινδυνεύει να γίνει, το γράφω και ανατριχιάζω, κυβερνητικό φερέφωνο.
Από όλα αυτά τα πρωτοφανή και εφιαλτικά μπορεί να μας γλιτώσει η αντιπολίτευση η οποία θα ηγηθεί της αντίστασης στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που θέλει να μην αφήσει τίποτα όρθιο και τώρα απειλεί την αδέσμευτη ενημέρωση που δεκαετίες τώρα, με αποκορύφωμα τα τελευταία 4.5 χρόνια, απολαμβάνουμε από την ΕΡΤ. Πάνε φαίνεται γυρέυοντας για νέο μνημείο νεκρών της ΕΡΤ, αλλά δεν θα τρομάξουν τους ελεύθερους Έλληνες που είναι έτοιμοι να ξαναφωνάξουν ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΤ!
Κάπου εδώ σταματώ την απέλπιδα προσπάθεια να γράψω κάτι πιο διασκεδαστικό από τις διαμαρτυρίες των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για την εγκυρότητα και αντικειμενικότητα της ΕΡΤ η οποία απειλείται από τις επιλογές της νέας κυβέρνησης. Διαμαρτυρίες που είναι τόσο αστείες όσο θα ήταν οι διαμαρτυρίες ενός μαφιόζου για την εγκληματικότητα ή μιας πόρνης για το πληρωμένο σεξ. Όμως οι μαφιόζοι και οι πόρνες είναι μάλλον πιο σοβαροί κι έτσι οι διαμαρτυρίες των συριζαίων βουλευτών δύσκολα θα κουνηθούν από εκείνη την κορυφή στην οποία το θράσος είναι τόσο μεγάλο που μεταμορφώνεται σε κωμωδία.
Η κρατική τηλεόραση (που οι χιουμορίστες συμπολίτες την αποκαλούν «δημόσια») είναι κυβερνητική από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Οι ειδήσεις απηχούσαν και απηχούν τις κυβερνητικές θέσεις. Στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ η απήχηση των κυβερνητικών θέσεων μετατράπηκε σε σκληρή (και κωμική) προπαγάνδα και η ΕΡΤ μετατράπηκε σε μια ακραία εκδοχή της εφημερίδας «Αυγή». Ταυτόχρονα, εδω και δεκαετίες ήταν το μέσο με το οποίο η κάθε κυβέρνηση έκανε τις δημόσιες σχέσεις της. Διορισμοί και δουλειές (ή ακόμα και «δουλειές») φίλων και γνωστών ήταν ο τρόπος των κυβερνήσεων να κάνουν χάρες και να βγάζουν υποχρεώσεις με τον τρόπο που συνήθως το κάνουν: με τα λεφτά των φορολογουμένων.
Είναι τόσο συμφέρουσα και για τόσους πολλούς η μπίζνα που ονομάζεται ΕΡΤ που μια προσπάθεια να περιοριστεί το (δυσανάλογο με το αποτέλεσμα) μέγεθός της, παρουσιάστηκε ως κλείσιμο και αντιμετωπίστηκε ως πραξικοπηματική επίθεση στην ενημέρωση και τη δημοκρατία. Το ότι μια χώρα 10.000.000 ανθρώπων αναγκάζεται να συντηρεί 3 τεράστια (για το φτωχό περιεχόμενο που παράγουν) τηλεοπτικά κανάλια των οποίων το άθροισμα της τηλεθέασης δεν φτάνει ούτε την τηλεθέαση του 5ου ιδιωτικού, δεν απασχόλησε πολλούς. Στο κάτω κάτω λεφτά υπήρχαν και υπάρχουν.
Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά σε όποιον κατοικεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια και είναι αυτά χάρη στα οποία οι διαμαρτυρίες του ΣΥΡΙΖΑ γίνονται εμπνευσμένη παρωδία. Είναι επίσης ο λόγος που καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τίποτα χειρότερο στην ΕΡΤ (ή μάλλον σε αυτούς που την πληρώνουν) από όσα έχουν ήδη γίνει.
Φυσικά η ΕΡΤ ποτέ δεν θα γίνει BBC για τους ίδιους λόγους που το πρωτάθλημα της Super League δεν θα γίνει ποτέ Premiership και ο ελληνικός κινηματογράφος Χόλιγουντ. Θα είμαστε όμως τυχεροί αν γίνει ένα κανάλι μεγέθους και κόστους αντίστοιχου της χώρας. Ένα κανάλι το οποίο, αδιαφορώντας για την τηλεθέαση, θα προβάλει όλα αυτά που τα ιδιωτικά κανάλια κρίνουν ότι είναι δύσκολα για το κοινό τους. Θα έγραφα και «ενα κανάλι που να ενημέρωνει» αλλά, ακόμα και να θέλει ο Ζούλας (και απ’ όσο τον ξέρω, θα θέλει), δεν πιστεύω σε θαύματα. Και μπράβο μου.
22°
