«Με τα νέα μέτρα, θα μπορώ να δουλεύω μόνο τα 2 τραπέζια, γεγονός που σημαίνει μείωση του τζίρου κατά 80%» λέει η Μάγκυ από το MasterChef.
Για τα όσα πέρασε κατά τη διάρκεια της καραντίνας, αλλά και για το τι μέλλει να γίνει από εδώ και πέρα, η Μάγκυ Ταμπακάκη που τη γνωρίσαμε από το MasterChef 2, προχώρησε σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram.
Η ίδια περιγράφει πώς κατάφερε, όπως πολλοί άλλοι Έλληνες, να ανοίξει δανειζόμενη ένα μικρό ιταλικό street food εστιατόριο στη Βάρη, το Napul’ è Italian Comfort Food, πώς βίωσε το δίμηνο λουκέτο της, αλλά και πώς θα λειτουργήσει με τους νέους περιοριστικούς κανόνες την επιχείρησή της. Πλέον, όπως λέει, από τα πέντε τραπέζια που υπάρχουν μέσα και τα τρία έξω, θα μπορεί να λειτουργεί μόνο τα δύο, γεγονός που σημαίνει μείωση τζίρου κατά 80%.
Ωστόσο, η ίδια τονίζει πως δεν μπορεί να αντιδράσει «γιατί σίγουρα ο εχθρός είναι αόρατος και δυνητικά είμαστε όλοι ευάλωτοι, οπότε το αίσθημα της ευθύνης μου λέει πως αυτό είναι το σωστό να γίνει» και η λύση, όπως λέει, υπάρχει στην αγάπη. «Όσο αγαπάμε να μαγειρεύουμε αληθινά και να προσφέρουμε αυτή την αγάπη σε αυτούς που μας τιμούν με την παρουσία τους, εμείς θα είμαστε εκεί, με καινούργιες προτάσεις, με νέες ιδέες, με πίστη και όλα θα περάσουν. Δε θα είναι εύκολο για κανέναν αλλά δε θα καταθέσουμε έτσι τα όπλα» τονίζει η πιο δημοφιλής παίκτρια του MasterChef 2.
Και καταλήγει: «Όπως είχα πει και στο παρελθόν, η κουζίνα είναι ο ζωτικός μου χώρος και αν κάτι με έχει κάνει να νιώσω άσχημα αυτόν τον καιρό είναι που δεν μπορώ να προσφέρω την αγάπη μου μέσω των πιάτων μου. Γι αυτό και δε θα το εγκαταλείψω ποτέ. Θα το παλέψω μέχρι τέλους και που θα πάει, κάποια στιγμή θα τελειώσουν όλα.... Υποχρεωτικά... Και θα βγούμε πιο ενωμένοι και "σοφοί" απ’ όλο αυτό».
Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση της Μάγκυς Ταμπακάκη, που τη γνωρίσαμε από τη συμμετοχή της στο MasterChef:
«Η περίοδος που περάσαμε κλεισμένοι στο σπίτι ήταν αναμφισβήτητα δύσκολη, ή να πω καλύτερα "περίεργη". Πιο δύσκολη όμως θα είναι αυτή που ακολουθεί γιατί θα χαρακτηρίζεται όχι μόνο από το "φόβο" μας να έρθουμε σε επαφή με τρίτους και αρρωστήσουμε αλλά και από την οικονομική δυσχέρεια. Ακούγοντας τα νέα μέτρα για την επανεκκίνηση, ως πρώτη αντίδραση ήθελα να βάλω τα κλάματα, ίσως απ τον φόβο για το "νέο", τον πανικό του αγνώστου.
»Εδώ κι ένα χρόνο έχω ένα εστιατόριο το οποίο άνοιξα μόνη μου, χωρίς τις πλάτες κανενός επιχειρηματία, χωρίς την οικονομική άνεση ενός μεγαλοαστού και δανειζόμενη προκειμένου να ανταπεξέλθω. Ένα εστιατόριο το οποίο μέσα έχει 5 τραπέζια και έξω 3, 3 εξωτερικά τραπέζια σε έναν περιορισμένο χώρο τον οποίο δεν μπορώ καν να επεκτείνω διότι βρίσκεται πάνω στο δρόμο. Γεγονός που σημαίνει πως με τα νέα μέτρα, θα μπορώ να δουλεύω μόνο τα 2 από αυτά, κατ’ επέκταση μείωση του τζίρου κατά 80%.
»Και απ’ την άλλη, δεν μπορείς να πεις και τίποτα γιατί σίγουρα ο εχθρός είναι αόρατος και δυνητικά είμαστε όλοι ευάλωτοι, οπότε το αίσθημα της ευθύνης μου λέει πως αυτό είναι το σωστό να γίνει.
Λύση όμως πρέπει να βρεθεί κ αυτή μπορούμε να τη δώσουμε μόνο μόνοι μας. Τα παιδιά που δουλεύουν για μένα τα αγαπώ και δε θέλω να τα θυσιάσω στο βωμό του Covid. Σίγουρα θα κάνουμε όλοι θυσίες μέχρις ότου τελειώσει όλο αυτό, αλλά λύση θα βρεθεί. Όσο αγαπάμε να μαγειρεύουμε αληθινά και να προσφέρουμε αυτή την αγάπη σε αυτούς που μας τιμούν με την παρουσία τους, εμείς θα είμαστε εκεί, με καινούργιες προτάσεις, με νέες ιδέες, με πίστη και όλα θα περάσουν. Δε θα είναι εύκολο για κανέναν αλλά δε θα καταθέσουμε έτσι τα όπλα.
»Όπως είχα πει και στο παρελθόν, η κουζίνα είναι ο ζωτικός μου χώρος και αν κάτι με έχει κάνει να νιώσω άσχημα αυτόν τον καιρό είναι που δεν μπορώ να προσφέρω την αγάπη μου μέσω των πιάτων μου. Γι αυτό και δε θα το εγκαταλείψω ποτέ. Θα το παλέψω μέχρι τέλους και που θα πάει, κάποια στιγμή θα τελειώσουν όλα.... Υποχρεωτικά... Και θα βγούμε πιο ενωμένοι και "σοφοί" απ όλο αυτό».
10°
