Ο Σ. Θεοδωράκης από τα Χανιά, για τον Βαγγέλη Γιακουμάκη

Σε συνέντευξη Τύπου στα Χανιά όπου βρίσκεται, ο Σταύρος Θεοδωράκης αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στην υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη.

Διαβάστε τι είπε:

Χθες το βράδυ πήγα στο σπίτι του Βαγγέλη. Δεν τους ήξερα τους ανθρώπους, είχα κάποιους φίλους στο περιβάλλον τους και ζήτησα να πάω να δω τη μητέρα, τα παιδιά. Το σπίτι ήταν ανοιχτό, γιατί ξέρεις σαν χθες θα ήταν η γιορτή του και η μάνα είχε ετοιμάσει και διάφορα φιλέματα εκεί για όποιους ερχόντουσαν από το χωριό. Μόνο βέβαια που ερχόντουσαν με μαύρα ρούχα οι περισσότεροι.

Είναι ένα θέμα που ξεπερνά την κρίση. Είναι ένα θέμα που ξεπερνά αυτά που συζητάμε και είναι ένα θέμα που θα μείνει και θα μας βασανίζει εάν δεν το λύσουμε. Το πρόβλημα δηλαδή ότι κάποιοι τσαμπουκάδες σε κάποιους δημόσιους χώρους επιβάλουν κάποιους κανόνες, είναι κάτι πάρα πολύ δηλητηριώδες για την κοινωνία.

Και πρέπει κάτι να κάνουμε. Συζήτησα πολύ και με τη Μαρία, τη μάνα του, και με τους θείους του, και με τον παππού του. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Πρέπει να δώσουμε μια απάντηση. Και ξέρεις εμείς πρέπει να δώσουμε μια διπλή απάντηση. Γιατί φαίνεται να ευθυνόμαστε και γι’ αυτό που υπέστη ο Βαγγέλης. Τι εννοώ; Ότι ο Βαγγέλης ήταν θύμα, απ’ ό,τι φαίνεται, μιας παρέας τσαμπουκάδων που είναι και αυτοί από την Κρήτη.

Και γι’ αυτό εμείς πρέπει να απολογηθούμε και πρέπει να πούμε ότι αυτοί οι τσαμπουκάδες δεν έχουν θέση στην Κρήτη. Αυτή η καινούργια λεβεντομαγκιά να πειράζεις αυτόν που εσύ θεωρείς αδύνατο, διαφορετικό, πρέπει να εκλείψει.

Θα σας ανακοινώσω κάτι. Είπα στην Κοινοβουλευτική μου Ομάδα σήμερα να καταθέσει μια πρόταση προς όλα τα κόμματα για μια κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών και Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, να συζητήσουμε αυτό που συνέβη στα Γιάννενα, αυτό που συνέβη στο Βαγγέλη και μετά να πάμε σε μια Ολομέλεια. Θα πρέπει η Βουλή, που δεν ασχολείται ξέρετε πάντα με τα σημαντικά, να ασχοληθεί με κάτι πάρα πολύ σημαντικό.

Με αυτή τη συμπεριφορά που μας προσβάλει όλους και να σου πω μόνο κάτι που μου είπε η Μαρία, η μητέρα του. Μου λέει κάποια στιγμή, πολύ φοβάμαι ότι και τώρα που μιλάμε κάποιος άλλος Βαγγέλης βασανίζεται σε ένα άλλο μέρος της Ελλάδας. Ή μια άλλη Βαγγελιώ. Ότι αυτό το πράγμα δηλαδή δεν ήταν κάτι μεμονωμένο που συνέβη άπαξ. Σίγουρα υπάρχει και κάτι άλλο σε ένα άλλο μέρος του κόσμου, σε ένα άλλο μέρος της γης μας.

Άρα είμαστε υποχρεωμένοι να το συζητήσουμε και να δούμε πώς θα το εξαλείψουμε. Εμείς έχουμε κάποιες απόψεις, ξέρεις πολύ ξεκάθαρες. Πρώτον, πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά όχι μόνο οι δράστες του εκφοβισμού, αλλά και αυτοί που είχαν γυρίσει την πλάτη. Ο Διευθυντής που είχε γυρίσει την πλάτη σε αυτό τον εκφοβισμό. Οι καθηγητές που ήξεραν και δεν μίλαγαν. Γιατί για τον εκφοβισμό υπάρχουν τρεις. Υπάρχει το θύμα που το ξέρουμε, υπάρχουν οι δράστες που τους ξέρουμε, αλλά αφήνουμε την αστυνομία να μιλήσει πρώτα και υπάρχει και ο χορός. Υπάρχουν δηλαδή αυτοί που παρακολουθούν και δεν κάνουν τίποτα.

Όταν αυτοί μάλιστα είναι δημόσιοι λειτουργοί και αυτό συμβαίνει σε δημόσιο χώρο, η ευθύνη της πολιτείας είναι τεράστια. Αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να παυτούν, θα πρέπει να απομακρυνθούν. Παραδειγματικές τιμωρίες λοιπόν σε όλα τα επίπεδα.

Αυτό θα πρέπει να κάνουμε στη μνήμη του Βαγγέλη, όχι μνημόσυνα και στέφανα. Αυτός ας το κάνουν οι άνθρωποι που τον αγαπούσαν, οι άνθρωποι που ήταν δικοί του. Εμείς πρέπει να έχουμε σαν απόλυτη προτεραιότητα τον παραδειγματισμό, την τιμωρία.

Δεν ευθύνεται για όλα η κρίση. Κι αυτό είναι ένα άλλοθι κάποιων ερασιτεχνών πολιτικών κοινωνιολόγων που ό,τι και να τους πεις, ακόμη και για ένα βιασμό που έγινε πριν από λίγη ώρα σε μια επαρχιακή πόλη, λέει η κρίση. Η κρίση κάνει τα παιδιά μας βιαστές; Η κρίση κάνει τα παιδιά μας τραμπούκους; Δεν είναι έτσι.

Ας κοιτάξουμε λίγο πιο βαθιά. Μήπως φταίει η παιδεία μας; Που η παιδεία μας είναι προβληματική και προ κρίσης; Μήπως φταίει η διάλυση του οικογενειακού ιστού; Μήπως φταίει ότι έχουμε αλλάξει τις προτεραιότητες σε μια κοινωνία και θεωρούμε ότι είναι μαγκιά να τρομοκρατείς τον πιο αδύνατο;

Χθες το μεσημέρι μετά την παρέλαση πήγα στο Γενικό Νοσοκομείο στα Χανιά να μάθω για την υγεία του Γιώργου Κομματά. Ο Γιώργος Κομματάς είναι ένα παιδί αστυνομικός από τη Θεσσαλονίκη, που υπηρετούσε στα Χανιά, που υπηρετεί και η κοπέλα του δασκάλα τη βρήκα εκεί, και όπως ξέρετε σε ένα έλεγχο που έκανε στις Βρύσες, βρέθηκε ένας παλικαράς με μια καραμπίνα και τον πυροβόλησε στο κεφάλι. Δεν μπορώ να εκδίδω εγώ ιατρικά ανακοινωθέντα, ελπίζουν όλοι να πάει καλά ο Γιώργος. Μίλησα και με τους γιατρούς, έχουν ελπίδες. Είναι ακόμη σε καταστολή αυτά θα τα πουν όμως οι γιατροί, γιατί κάποια σκάγια είναι μέσα στο κεφάλι, μέσα στον εγκέφαλο.

Ελπίζουμε να πάνε όλα καλά και ο Γιώργος να βγει από το Νοσοκομείο και να μπορέσει κάποια στιγμή να γυρίσει στην οικογένειά του. Αλλά και γι' αυτό δεν πρέπει να δώσουμε μια απάντηση; Ένας άνθρωπος, που έχει δημιουργήσει και στο παρελθόν αντίστοιχα προβλήματα από ό,τι έχω πληροφορηθεί –εσείς τα λέτε, δηλαδή μου το είπαν κάποιοι φίλοι δημοσιογράφοι εδώ- έχει δημιουργήσει προβλήματα και είχε μια ανοχή. Και κόντεψε να σκοτώσει έναν άνθρωπο και τραυμάτισε έναν άλλο, σε ένα τυχαίο έλεγχο.

Δεν πρέπει να φερθούμε δυναμικά απέναντι σε αυτούς τους παλικαράδες, ψευτοπαλικαράδες που προσβάλλουν τη λεβεντιά της Κρήτης; Γιατί οι παππούδες μας, μας έχουν διδάξει άλλη λεβεντιά σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στη φασαρία, στο θυμό υπάρχει άλλη λεβεντιά στην Κρήτη. Όχι αυτή που εμφανίζεται ως πρωτεύουσα αυτή τη στιγμή, όχι το bulling όχι ότι παίρνω μια καραμπίνα και πάω πίσω από ένα δέντρο και πυροβολώ έναν ο οποίος κάνει έλεγχο κάνει τη δουλειά του δουλεύει για την κοινωνία.

Αυτά πρέπει να εκλείψουν στην Κρήτη και εδώ πρέπει να υπάρξει ένα μέτωπο. Ένα μέτωπο σοβαρότητας, καμία ανοχή, σκληρότητα και από την άλλη επανεκπαίδευση των παιδιών μας, τι είναι πραγματική λεβεντιά. Να μην παρασύρονται σε μια φτηνή μαγκιά, να μην τους μεταφέρουμε δηλαδή λάθος πρότυπα, που δεν ήταν τα πρότυπα των παππούδων μας. Δεν ήταν αυτά που διδαχτήκαμε από τους παππούδες μας, αυτή είναι η άποψή μου ότι πρέπει να είμαστε σκληροί.

Και να σου πω και κάτι που το ξέχασα. Πρέπει εσείς κυρίως, επιτρέψτε μου μια υπόδειξη, οι δημοσιογράφοι να είστε πάρα πολύ σκληροί με τους πολιτικούς. Γιατί μαθαίνω ότι κάποιοι πολιτικοί καλύπτουν τους παλικαράδες και τους ξέρουμε και συζητούνται τα ονόματά τους. Αυτοί οι πολιτικοί δεν έχουν θέση στην κρητική κοινωνία. Όχι θέση στην πολιτική, δεν έχουν θέση στην κρητική κοινωνία.

Υπήρξαν πολιτικοί που πήραν τηλέφωνο όχι από τα Χανιά στην υπόθεση του Βαγγέλη και είπαν να μην τα τιμωρήσει τα παιδιά, τότε που είχε καταγγελθεί η κατατρομοκράτησή του. Μην τα τιμωρήσετε τα παιδιά, εντάξει ένα αστείο έκαναν. Με ποιο δικαίωμα ένας πολιτικός παρεμβαίνει σε αυτό το πράγμα; Και ποιος απολογείται τώρα που ο Βαγγέλης χάθηκε;

Και να μην πω και τους ξέρετε για τους άλλους πολιτικούς που καλύπτουν αυτούς τους ψευτομάγκες τους πιστολάδες, πρέπει να υπάρξει ένα μέτωπο. Και εδώ δεν είναι το μέτωπο οι Αριστεροί ή οι Δεξιοί, οι παλιοί ή οι καινούργιοι, δεν είναι αυτό το μέτωπο. Το μέτωπο είναι ένα και συγκεκριμένο: είναι αυτοί που υπερασπίζονται το πολιτισμό της Κρήτης, τη λεβεντιά της Κρήτης και είναι οι άλλοι οι διεφθαρμένοι που προσπαθούν να βάλουν νέα στοιχεία που δεν έχουν σχέση με τη γη της Κρήτης, με τον αέρα της Κρήτης. Αυτό είναι το μέτωπο και είναι ξεκάθαρο.

 

Ολόκληρη η συνέντευξη Τύπου: