Κάθε θλιβερό γεγονός στη χώρα μας έχει δύο πλευρές: Το συμβάν αυτό καθεαυτό και τον αντίκτυπό του. Κάτι τέτοιο συνέβη και με τον άδικο χαμό του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Για το ίδιο το γεγονός δεν έχω να γράψω τίποτα. Η υπόθεση διερευνάται από την δικαιοσύνη και εγώ, αντίθετα με πολλούς συμπατριώτες μου, δεν είμαι Σέρλοκ Χολμς και ντετέκτιβ Μονκ για να ξέρω τα αίτια και τους ηθικούς αυτουργούς, αν υπήρχαν τέτοιοι.
Τα «απόνερα» όμως της φριχτής αυτής ιστορίας μόνο προβληματισμό προκαλούν.
Ας αρχίσουμε από τα πιο light. Η αυτοκτονία (;) του νεαρού φοιτητή έδωσε για πολλοστή φορά την ευκαιρία στον Έλληνα να δείξει πόσο ψυχοπονιάρης είναι.
Τα σόσιαλ μίντια και το ίντερνετ γενικότερα γέμισαν από δακρύβρεχτα στάτους, τουίτ αλλά και άρθρα ενώ οδυρμοί με τίτλους του στιλ «Βαγγέλη συγχώρεσέ μας, σε παρακαλώ», ή «Ναι εγώ είμαι ο φονιάς σου Βαγγέλη μας» έκαναν θραύση και πάταγο. Βέβαια, το φαινόμενο του διαδικτυακού θρήνου είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο στην Ελλάδα. Ακόμα και ο θάνατος της (άγνωστης στη χώρα μας) αφροαμερικανίδας συγγραφέως Μάγια Αγγέλου τιμήθηκε από δεκάδες χιλιάδες φεισμπουκάδες και τουιτεράδες (αντίθετα με τον, μάλλον πιο δημοφιλή, Νίκο Φώσκολο του οποίου η απώλεια άφησε παγερά αδιάφορο το διαδίκτυο - εκτός από πονόψυχος ο νεοέλληνας θέλει να δείχνει και κουλτουριάρης).
Εννοείται πως το επώνυμο Γιακουμάκης δεν φιγούραρε σχεδόν πουθενά. Για όλους ήταν ο «Βαγγέλης». Βλέπετε, τον ήξεραν κι από χθες…
Για μένα, σε ένα τόσο τραγικό γεγονός ταιριάζει μόνο μια απλή αναφορά. Και μετά σιωπή. Άποψή μου, βρε αδερφέ. Τι τα θέλετε όμως. Μια σπαραξικάρδια profile pic με την όψη του «Βαγγέλη» μπορεί να μαζέψει εκατοντάδες like. Δεν παίζουμε με αυτά…
Όλοι γίνανε ειδικοί στο θέμα bullying. Γίνανε διαδηλώσεις εναντίον του bullying. Επώνυμοι και ανώνυμοι δήλωσαν πως έχουν στη ζωή τους θύμα bullying. Σύντομα, τα πάντα ονομάστηκαν bullying. Βρίστηκαν δύο σε ένα φανάρι; Αυτός που άκουσε τα περισσότερα έπεσε θύμα bullying. Απάτησε κάποια το σύζυγό της; Ο κερατάς έπεσε θύμα bullying. Δώστε bullying στο λαό.
Τα πράγματα όμως αγρίεψαν πολύ στη συνέχεια. Ως συνήθως ο όχλος ζητούσε αίμα. Κάποιος έπρεπε να πληρώσει. Όχι τόσο για τον θάνατο του Γιακουμάκη αλλά για τα απωθημένα που κρύβουν μέσα τους ορισμένοι συμπατριώτες μας. Πρώτος στόχος ήταν ολόκληρη η Κρήτη. Αρχίσαμε να διαβάζουμε πόσο κάφροι και απολίτιστοι είναι οι Κρήτες. Όλοι τους όμως, καμία εξαίρεση. Μην ξεχνάμε: Οι Έλληνες δεν είμαστε καθόλου ρατσιστές. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, οι άλλοι είναι κρητικοί.
Και γινόταν όλο και χειρότερο: Ελάχιστες ώρες μετά την ανακάλυψη του άψυχου σώματος του Γιακουμάκη οι νεοέλληνες Ηρακλήδες Πουαρό είχαν ήδη εντοπίσει του «δράστες». Φρόντισαν μάλιστα να τους επικηρύξουν διαδίδοντας τη φωτογραφία τους στο ίντερνετ. Για ποιο λόγο; Για να τους βρουν κυνηγοί κεφαλών και να τους λιντσάρουν; Να ζήσουμε σκηνές Ινδίας;
Όλα αυτά θυμίζουν ταινίες γουέστερν. Ίσως είμαι ιερόσυλος που τολμώ τούτη την παρομοίωση. Στα γουέστερν πρωτοστατούσαν ο Τζον Γουέιν, ο Κλιντ Ίστγουντ, ο Λι Βαν Κλιφ. Αγέρωχοι, γενναίοι ήρωες. Σε αυτά που γίνονται τα τελευταία χρόνια στο Ελάντα πρωτοστατεί ο κάθε τελειωμένος και η κάθε θείτσα που από τον καναπέ του χαμόσπιτού τους στοχοποιούν όποιον γουστάρουν και περιμένουν το αίμα να κυλήσει.
Δυστυχώς, η καφρίλα ξέφυγε από τις οθόνες των pc των Ipad και των κινητών. Λίγες μέρες μετά, το οργισμένο πλήθος επιχείρησε να εισβάλει (!) στη Γαλακτοκομική Σχολή των Ιωαννίνων, προφανώς για να επιτεθεί στους φοιτητές οι οποίοι θεωρούνται πλέον από την κοινή γνώμη ως «δολοφόνοι» του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Εδώ πλέον δε μιλάμε για Ινδία που προαναφέραμε. Μιλάμε για χώρες φανταστικές, αλλόκοτες, σουρεαλιστικές, τρομαχτικές…
Εννοείται, πως όλα αυτά διανθίζονται από ένα συνεχή μεταθανάτιο διασυρμό του Γιακουμάκη ο οποίος μάλιστα, για κάποιο λόγο, έχει θεωρηθεί και ομοφυλόφιλος.
Προφανώς, για τον Έλληνα κάθε άνθρωπος που είναι ευαίσθητος και λιγομίλητος θεωρείται gay. Οι straight είναι πάντα νταγλαράδες και ξεχειλίζουν βαρβατίλα.
Αρχίζω όπως ξεκίνησα: Η υπόθεση διερευνάται από τη δικαιοσύνη. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι όπλισε το χέρι του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Ας περιμένουμε, ας σεβαστούμε τον νεκρό. Αν σώνει και καλά θέλουν κάποιοι να θρηνήσουν, ας γκουγκλάρουν. Όλο και κάποιος «ψαγμένος» συγγραφέας/ ποιητής/ σκηνοθέτης θα άφησε την τελευταία του πνοή κάπου στην υφήλιο ώστε να προσφερθεί για δακρύβρεχτα ποσταρίσματα και τουιταρίσματα.
Υ.Γ. Εδώ και λίγες μέρες κυκλοφορούσε η πληροφορία πως η αστυνομία είχε στα χέρια της «συγκλονιστικό» βίντεο το οποίο περιέγραφε τα μαρτύρια που περνούσε ο «Βαγγέλης». Τελικά ανακοινώθηκε πως επρόκειτο για ένα παιχνίδι μακριάς γαϊδούρας. Είναι απίστευτο σε αυτή τη χώρα πως ένα τόσο τραγικό γεγονός μπορεί μέσα σε λίγες μέρες να μετατραπεί σε ανέκδοτο…
13°
