Πανεπιστήμιο ή θεατρική σκηνή;

Τελικά η κατάρα αυτή θα πρέπει να είναι χειρότερη απ’ όσες έπληξαν τον Φαραώ Ραμσή τον Β΄ την εποχή που ο Μωυσής αποφάσισε να πάρει τους ομοεθνείς τους από την Αίγυπτο και να ξεκινήσει το ταξίδι προς την Γη της Επαγγελίας.

Αυτό το σαράκι μπορεί και κατατρώει ακόμα και τα πιο ανθεκτικά καδρόνια.

Αυτή η εξάρτηση είναι μακράν ισχυρότερη από την φριχτή επίδραση της ηρωίνης στα αδύναμα θύματά της. Και για να εξηγούμαι:

Η τραγική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο της χώρας – όχι πως τα υπόλοιπα υστερούν – είναι γνωστή πλέον σε όλους τους Έλληνες πολίτες που βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη για να το συντηρούν και να υποστηρίζουν την ανώτατη βαθμίδα αυτής της έρημης της δωρεάν Παιδείας που ούτε δωρεάν είναι, στο σύνολό της, ούτε Παιδεία είναι κατά ένα μεγάλο μέρος της.

Γνωστή επίσης είναι και η δυσαρέσκεια του μεγάλου μέρους των φοιτητών αλλά και των δασκάλων τους στην απίστευτη αυτή επιδρομή της προοδευτικής βίας και της λούμπεν λογικής που έχει ισοπεδώσει τα πάντα στα Πανεπιστήμια.

Κι όλη αυτή η προοδευτικούρα, συνεπικουρούμενη από τον αλήστου μνήμης Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Εκδίκησης ΚΥΡΙΟ Αρβανιτόπουλο, μνημείο ασχετοσύνης και εμπαιγμού, αποφάσισε να φορτώσει όλα τα κακά στο ίδιο το Πανεπιστήμιο. Αφού το εξουθένωσε με κάθε τρόπο, αφού κατέλυσε κάθε έννοια αυτονομίας, αφού το συρρίκνωσε οικονομικά και το διόγκωσε πληθυσμιακά, αφού ανακάτεψε τα πάντα με εκείνο το λαλίστατο Συμβούλιο του Ιδρύματος και τον ΜΙΤ «αρχηγό» του, διέρρευσε στα κίτρινα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης τη μεγάλη είδηση: «Για όλα φταίει ο Πρύτανης που άφησε τη δουλειά του και πήγε στο Παρίσι να παίξει θέατρο».

Και σταματώ εδώ. Αλλάζει το σκηνικό, αλλάζει ο διευθυντής του θεάτρου (αναλαμβάνει ο παντογνώστης και σαρωτικός πλην κάλπικα ήπιος και «λογικός» κος Λοβέρδος), αλλάζουν και οι ηθοποιοί. Είμαστε τώρα μια παρέα και πάμε όλοι μαζί να αποκαταστήσουμε το κύρος του μεγάλου, πραγματικά ΜΕΓΑΛΟΥ σε όλες τις διαστάσεις του και το εννοώ, Πανεπιστημίου της χώρας.

Στις πρυτανικές εκλογές της 10ης Ιουλίου 2014 για την ανάδειξη Πρύτανη, ψήφισαν 1390 εκλογείς. Οι υποψήφιοι έλαβαν τις εξής ψήφους:

1. Μαραβέγιας Ναπολέων: 284

2. Φορτσάκης Θεόδωρος: 625

3. Χρούσος Γεώργιος: 412

Λευκά: 69

Λαμβάνοντας υπόψη ότι κανείς από τους υποψηφίους δεν έλαβε την απόλυτη πλειοψηφία των ψηφισάντων, η Τριμελής Επιτροπή αποφασίζει την κατά νόμο επανάληψη της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας μεταξύ των δύο πλειοψηφισάντων. Την επομένη λοιπόν, δηλαδή την 11η Ιουλίου 2014, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που παρέσχε η ηλεκτρονική πλατφόρμα «ΖΕΥΣ», επί συνόλου 1.866 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων ψήφισαν 1.421 εκλογείς. 31 εκλογείς παραπάνω από την πρώτη ψηφοφορία.

Οι υποψήφιοι έλαβαν τις εξής ψήφους:

1. Φορτσάκης Θεόδωρος: 810

2. Χρούσος Γεώργιος: 548

Λευκά: 63

Φυσικά, ο καθηγητής κ. Θεόδωρος Φορτσάκης, ο οποίος συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία, εξελέγη Πρύτανης.

Πάμε στη συνέχεια. Λίγο πολύ γνωστή. Νέα εικόνα, νέα ήθη, νέες προδιαγραφές. Μια δόση ανακούφισης σε όσους θέλουν το Πανεπιστήμιο ως χώρο δουλειάς και εκπαίδευσης και όχι ως πεδίο συνδικαλιστικών ασκήσεων. Κάποιοι κανόνες έπρεπε να μπουν. Ποιος μιλάει, πότε και που.

Κάποτε πρέπει να μάθουμε πως δεν είναι δημοκρατία να λέμε ό,τι θέλουμε, να διακόπτουμε όποιον θέλουμε, ειδικά ένα 15χρονο κοριτσάκι με περισσή αυθάδεια να διακόπτει τον Πρύτανη ή τον Υπουργό - τον όποιο Υπουργό - κι εμείς να διστάζουμε να του πούμε ότι διαπράττει ασέβεια.

Αυτό το σκηνικό όμως φέρνει εντάσεις. Βάζω το χέρι μου μέσα στην καγκελόπορτα και ουρλιάζω για να μην μου το κλείσεις και με τραυματίσεις.

Άμα μου το κλείσεις, επειδή προσπαθείς να κάνεις κι εσύ τη δουλειά σου και να εκτελέσεις εντολή, είσαι τραμπούκος ενώ, εγώ, που έβαλα το χέρι μου, είμαι πάντοτε και εξ επαγγέλματος κάτοχος της μοναδικής αλήθειας και ήρωας αγωνιστής. Μαζεύω και μερικούς πιτσιρικάδες ομοϊδεάτες μου και μπουκάρω στο γραφείο του Πρύτανη, λούζω με τα σκουπίδια τον αντιπρύτανη – σε μια πρωτοφανή για τα παγκόσμια χρονικά επίδειξη αυθάδειας, αγένειας και τραμπουκισμού – μαγνητοσκοπώ τον εαυτό μου κατά την εκτέλεση της μεγαλειώδους αποστολής μου και έτσι δίνω λύση σε όλα τα προβλήματα.

Και πάνω που αρχίζουμε να μπαίνουμε σε μια σειρά, να σου η εκλογή – ή μάλλον ή μη εκλογή – του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και το πανηγύρι αρχίζει. Τώρα έχουμε εκλογές. Τώρα θα ανέβουν οι τόνοι. Τώρα θα έχουμε πόλωση. Όλα αυτά ακριβώς που σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία χαρακτηρίζουν (???) τη γιορτή της Δημοκρατίας. Την εκλογική αναμέτρηση.

Είδαμε σημεία και τέρατα. Διαβάζουμε ξαφνικά: Ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ κος Φορτσάκης, υποψήφιος με την Νέα Δημοκρατία.

Καταπίνουμε τη γλώσσα μας και βγάζουμε τον σκασμό. Εμείς λέγαμε να διώξουμε τα κόμματα έξω από το Πανεπιστήμιο και τώρα φεύγει ο Πρύτανης έξω από αυτό, προς τα κόμματα. Μας έφυγε η …μαγκιά. Και σ’ αυτούς που τον ψήφισαν και σ’ αυτούς που δεν τον ψήφισαν. Όχι πως δεν έχει δικαίωμα ο άνθρωπος να έχει πολιτικές απόψεις και να τις εκφράζει. Αλλοίμονο. Αυτές τις 810 ψήφους όμως, που του έδωσαν την διοίκηση του μεγαλύτερου και αρχαιότερου Πανεπιστημίου της χώρας, πως τις αξιολόγησε;

Καπάκι στην αγωνία μας έρχεται στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο ένα μήνυμα. Το αντιγράφω:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ ΤΟΥ Ε.Κ.Π.Α.

Με αφορμή δημοσιεύματα που τον φέρουν ως υποψήφιο Βουλευτή Επικρατείας, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών δηλώνει ότι δεν του έχει γίνει σχετική πρόταση. Αν και μια τέτοια πρόταση προερχόμενη από κόμμα του δημοκρατικού τόξου θα αποτελούσε ιδιαίτερη τιμή, ο Πρύτανης έχει εκλεγεί πρόσφατα με μεγάλη πλειοψηφία για να επιτελέσει το σημαντικό έργο της ανασυγκρότησης και επανεκκίνησης του πρώτου Πανεπιστημίου της Χώρας. Στο έργο αυτό παραμένει προσηλωμένος.

Γραφείο Τύπου ΕΚΠΑ

Δημήτρης Κοοοοοοοόοος

Τ 210 000 0000

Καταπραϋντικό για εμάς τους υπόλοιπους και δείγμα ότι οι Πανεπιστημιακοί δεν είμαστε σαν τους άλλους. Έχουμε αξίες και τις υπερασπιζόμαστε.

Να σας γράψω και τη συνέχεια;

Την τοποθέτηση του πρύτανη του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Θεόδωρου Φορτσάκη ως επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΝΔ ανακοίνωσε από την Ρόδο ο ίδιος ο Πρωθυπουργός επιβεβαιώνοντας πλήρως το Βήμα που αποκάλυψε πρώτο την κίνηση του κ. Σαμαρά. Κατά τη διάρκεια ομιλίας του στη Ρόδο, ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στην κατάργηση του ασύλου και την εκκρεμή αναθεώρηση του άρθρου 16 για τα ιδιωτικά ΑΕΙ και σημείωσε ότι ένας δημοκρατικά εκλεγμένος πρύτανης σήκωσε για πρώτη φορά ανάστημα στις μειοψηφίες που παραλύουν τα δημόσια πανεπιστήμια. «Ο Θεόδωρος Φορτσάκης θα είναι στην πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας για λόγους πολιτικού συμβολισμού αλλά και με μεγάλη εκτίμηση στο πρόσωπο του. Επιτέλους κάτι αλλάζει σε αυτό τον τόπο» τόνισε.

Το «Ποτάμι» σχολίασε:

«Ο άνθρωπος που σήκωσε το λάβαρο της απαλλαγής του πανεπιστημίου από τον κομματισμό και έδωσε μάχη με τις κομματικές παρατάξεις, λίγες μέρες μετά, εντάχθηκε σε κόμμα. Άρα, απλώς είχαμε μια μονομαχία δύο κομμάτων. Δύσμοιρο πανεπιστήμιο...»

Εγώ σχολιάζω:

Δόξα και τιμή στον πρώην Πρύτανη Θεοδόση Πελεγρίνη. Εκείνος έπαιζε θέατρο, καταπληκτικά ομολογώ το οποίο εντάσσεται στο γνωστικό του αντικείμενο και αποτελεί τον τρόπο που προσεγγίζει τους φοιτητές του και τους μεταφέρει φιλοσοφικές έννοιες, στη Φιλοσοφική Σχολή όπου και διδάσκει. Τότε, οι «σοβαροί», τον χλεύασαν και διέγνωσαν αδράνεια, σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ και προθέσεις υποψηφιότητας στο Επικρατείας.

Σήμερα θα ήθελα να δω πώς, οι ίδιοι «σοβαροί» θα ξεχωρίσουν αυτούς που παίζουν θέατρο, αυτούς που προσποιούνται ότι παίζουν θέατρο κι αυτούς που, κατά την ηθοποιό κα Χρυσούλα Διαβάτη, θα έπρεπε να συλλαμβάνονται από την …«Αστυνομία Θεάτρου».

Εσείς, βγάλτε την άκρη σας. Κατάρα, μεγάλη κατάρα….