Πολιτικη & Οικονομια

Αλέξης Τσίπρας: Σιγά την αυτοκριτική

Η αυτοκριτική Τσίπρα, όπως ίσως είναι φυσικό, αντιμετωπίστηκε με αμηχανία στο Σύριζα.

81922-183211.jpg
Παντελής Καψής
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Αλέξης Τσίπρας: Σιγά την αυτοκριτική

Οι γύροι αυτοκριτικής του Αλέξη Τσίπρα και το ζήτημα του λαϊκισμού στην ελληνική Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ

Όταν πριν από κάποια χρόνια ο Τσίπρας έκανε την πρώτη του αυτοκριτική και μίλησε για τις «αυταπάτες» του Σύριζα, πολλοί ίσως να ήθελαν να του δώσουν το «πλεονέκτημα της αμφιβολίας». Καταχρηστικά ασφαλώς. Το 2015 ήταν ήδη αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τρία ολόκληρα χρόνια και θα έπρεπε να είχε κάνει το μάθημα του. Η άγνοια στοιχειωδών κανόνων της οικονομίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η προσωπική του άγνοια αλλά και των περισσότερων κορυφαίων στελεχών του Σύριζα, ήταν ασυγχώρητη και όπως φάνηκε επικίνδυνη για τη χώρα. Πολλοί ωστόσο δέχθηκαν ότι μπορεί να είχε παρασυρθεί από κοτζάμ καθηγητές οικονομικών που είχε μαζί του, με κορυφαίους τον Βαρουφάκη και τον Τσακαλώτο. Οι οποίοι, ειρήσθω εν παρόδω, ουδέποτε έκαναν αυτοκριτική. Ο πρώτος απλώς τα έκανε θάλασσα και τον έσπρωξαν στην παραίτηση, ο δεύτερος έκανε τα ακριβώς αντίθετα από όσα υποστήριζε προεκλογικά, χωρίς ποτέ να μπει στον κόπο να δώσει εξηγήσεις. Ας είναι.

Ο δεύτερος γύρος αυτοκριτικής του Τσίπρα ωστόσο δημιουργεί μείζονα ζητήματα ηθικής τάξης. Κατ αρχάς σε σχέση με τις παραπομπές για τη Νοβάρτις. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό το οποίο υποστηρίζει, ότι οι χειρισμοί «έδιναν την εντύπωση ότι βάζαμε στο ίδιο τσουβάλι ανθρώπους που ενδεχομένως είχαν εμπλοκή με ανθρώπους που δεν είχαν». Δεν έδιναν απλώς την εντύπωση, αυτό ακριβώς έκαναν και το έκαναν εν γνώσει τους. Έβαλαν όλους στο ίδιο τσουβάλι ακριβώς για να στηρίξουν πολιτικά αυτό το οποίο εξ αρχής είχαν αποφασίσει. Ότι πρόκειται για «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους». Αν για το σκοπό αυτό θα έπρεπε να κηλιδωθούν αδίκως οι υπολήψεις κάποιων αντιπάλων τους, μικρό το κακό. Που έγκειται λοιπόν η συγγνώμη; Στη λάθος εντύπωση ή στο ότι συκοφάντησαν άγρια αντιπάλους τους και επιχείρησαν να τους εξουδετερώσουν δικαστικά; Γιατί σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση, τίποτα δεν μας εγγυάται ότι δεν θα το ξανακάνουν, αν και όταν κρίνουν ότι τους βολεύει πολιτικά. Δεν είχαν την παραμικρή ηθική αναστολή, γιατί θα έχουν στο μέλλον;

Ανάλογα, ενδεχομένως και σοβαρότερα ζητήματα, δημιουργεί και η αυτοκριτική για τις τηλεοπτικές άδειες. Κατ αρχήν επειδή είναι υποκριτική. Πρόθεση μας, λέει, ήταν να δημιουργήσουμε ένα ευνομούμενο τοπίο αλλά «καταλήξαμε στα ίδια και χειρότερα». Φυσικά δεν ήταν έτσι. Πρόθεση τους από την αρχή ήταν να πλήξουν αυτούς που θεωρούσαν αντιπάλους τους στα μέσα ενημέρωσης, τόσο στην τηλεόραση όσο και στον τύπο. Στην προσπάθεια αυτή δεν είχαν το παραμικρό πρόβλημα να συμπλεύσουν με ολιγάρχες αλλά και με τα δεξιά αποκόμματα της ΝΔ. Οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν πολύ καλά τις πιέσεις κυβερνητικών στελεχών προς τις τράπεζες να μη χρηματοδοτήσουν αντιπάλους τους. Για να μη θυμηθούμε τις διαπραγματεύσεις να μπουν φιλικά τους πρόσωπα σε διευθυντικές θέσεις «εχθρικών» μέσων. Ή τις θριαμβευτικές φωτογραφίες υπουργών με το τελευταίο φύλλο των Νέων. Καμιά διάθεση για ευνομούμενο τοπίο δεν είχαν. Πίστευαν πως έτσι, ελέγχοντας τα μέσα ενημέρωσης θα παραμείνουν, τρομάρα τους, στην εξουσία.

Το ζήτημα της ενημέρωσης ωστόσο έχει πρόσθετο ενδιαφέρον καθώς υποτίθεται ότι αποτελεί προνομιακό πεδίο για την αριστερά. Αν για την οικονομία ήταν ως ένα βαθμό αναμενόμενο να συγκρουστούν με την τρόικα, στα ζητήματα δημοκρατίας και ελευθερίας του λόγου θα περίμενε κανείς ότι θα επιχειρούσαν κάποιες σοβαρές μεταρρυθμίσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν και η ΕΡΤ. Μέχρι να αποφασίσει το κλείσιμο η κυβέρνηση Σαμαρά, την έβριζαν με τα χειρότερα λόγια. Την αγάπησαν κλειστή και όταν την άνοιξαν ξανά το 2015, διατήρησαν ακριβώς τις ίδιες δομές του «παλαιοκομματισμού», βάζοντας απλώς πρόσωπα της επιλογής τους. Κι αυτό παρά το ότι είχαν στη διάθεση τους προτάσεις ήδη από την περίοδο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, για κατοχύρωση της ανεξαρτησίας της δημόσιας τηλεόρασης. Έδειξαν με τον πιο καθαρό τρόπο ότι τη δημοκρατία την αγαπάνε μόνο όταν τους συμφέρει.

Η αυτοκριτική Τσίπρα, όπως ίσως είναι φυσικό, αντιμετωπίστηκε με αμηχανία στο Σύριζα. Κάποιοι ψέλλισαν ότι θα ήταν καλύτερα να είχε γίνει το 2019 άλλοι πάλι ομολόγησαν ότι για το αντισύριζα μέτωπο, ευθύνες φέρει και ο Σύριζα. Τίποτα ωστόσο δεν αλλάζει την ουσία: από την περιπέτεια της διακυβέρνησης η αριστερά, εκτός από τον λαϊκισμό την τοξικότητα και το διαχειριστικό αλαλούμ, βγήκε βαθύτατα τραυματισμένη στον ηθικό της πυρήνα. Αν απορούν γιατί παραμένουν κολλημένοι στα χαμηλά ποσοστά, γιατί ο Μητσοτάκης παραμένει ισχυρός και γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν υποκύπτει στις σειρήνες της συνεργασίας, ας συνυπολογίσουν και αυτό τον παράγοντα. Ο οποίος θα παραμένει ενεργός όσο τα ίδια πρόσωπα παραμένουν στο προσκήνιο.

 

 

 

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου επισκέφτηκε δομές της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου επισκέφτηκε δομές της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών

«Βλέποντας τη σπουδαία δουλειά που γίνεται σε αυτές δομές, θα έλεγα ότι αυτή η επίσκεψη ήταν για μένα ένα δώρο Χριστουγέννων» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.