Τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών και το μυστικό περιεχόμενο των τραπεζικών θυρίδων
Τη Δευτέρα ανακοινώθηκαν τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών που ως συνήθως έχει ελάχιστο «πόθεν» και μπόλικο «έσχες» κι αυτό μόνο αν θέλουν να το δηλώσουν οι ενδιαφερόμενοι. Όπως άλλωστε μάθαμε από την περίπτωση Πάτση η διαβόητη «Επιτροπή Πόθεν Έσχες» είναι έτοιμη να κάνει γαργάρα κάθε παρατυπία και να δώσει πολλές ευκαιρίες στον πολιτικό που θα φανεί ότι ήταν κάπως αφηρημένος όταν συμπλήρωνε τη δήλωσή του.
Μάθαμε λοιπόν μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες, όπως το ότι ο σύντροφος Ανδρουλάκης είχε για το έτος 2022 εισοδήματα 300.000 ευρώ ενώ διαθέτει καταθέσεις που ξεπερνούν το μισό εκατομμύριο και 13 ακίνητα, δηλαδή περιουσία αξιοθαύμαστη για έναν 44χρονο που τα τελευταία 10 χρόνια είναι ευρωβουλευτής. Ή όπως το ότι ο Κυριάκος ο Βελόπουλος έχει εκατοντάδες χιλιάδες σε καταθέσεις στη Ντόιτσε Μπανκ. Αλλά δεν μάθαμε κάτι που νομίζω θα είχε πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον: τι έχουν οι τραπεζικές θυρίδες τις οποίες οι πολιτικοί είναι υποχρεωμένοι να δηλώσουν χωρίς όμως καμία υποχρέωση αποκάλυψης του περιεχομένου τους.
«Μα το περιεχόμενο των τραπεζικών θυρίδων είναι μυστικό για όλους» θα πει κάποιος και θα έχει δίκιο. Όντως το περιεχόμενο των τραπεζικών θυρίδων είναι μυστικό. Πράγμα που τις κάνει ιδανικές κρυψώνες μαύρου χρήματος. Όμως οι πολιτικοί δεν είναι «όλοι» και γι’ αυτό έχουν μια υποχρέωση που έχουν λίγοι: να κάνουν δήλωση πόθεν έσχες. Ήδη δηλαδή ο νομοθέτης τους ξεχωρίζει (μαζί με δημοσιογράφους, δικαστικούς κ.λπ.) από τους υπόλοιπους πολίτες οπότε οποιαδήποτε αντιστοίχηση είναι εξ αρχής άκυρη. Οι πολιτικοί έχουν διαφορετικές υποχρεώσεις και δεν υπάρχει κανένας λόγος να τους δίνεται η δυνατότητα να κρύβουν περιουσιακά στοιχεία. Ο νόμος θα μπορούσε να τους υποχρεώνει να αποκαλύπτουν το περιεχόμενο των θυρίδων τους ή να τους απαγορεύει να έχουν θυρίδες ιν δε φερστ πλέις.
Διαφορετικά βρισκόμαστε στη γελοία κατάσταση του να υπάρχει μια διαδικασία (η κατάθεση πόθεν έσχες) που σκοπό έχει να περιορίσει ή να εξαλείψει τη διακίνηση μαύρου χρήματος από τους πολιτικούς (δηλαδή κυρίως να περιορίσει ή να εξαλείψει τον χρηματισμό) και μέσα στη διαδικασία αυτή να επιτρέπεται στον πολιτικό να χρησιμοποιεί μια τραπεζική υπηρεσία που διευκολύνει την απόκρυψη μαύρου χρήματος.
Θα μου πείτε πως και το ίδιο το πόθεν έσχες χρησιμοποιείται ως ένας φερετζές νομιμότητας. Μια κατασκευή η οποία όχι μόνο δεν αναγκάζει τους υπόχρεους σε ειλικρίνεια αλλά τους δίνει κάθε δυνατότητα να αποφύγουν οποιαδήποτε συνέπεια σε περίπτωση που σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και αποδειχθεί ότι δεν ήταν και τόσο ειλικρινείς. Αλλά και πάλι. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αλλιώς. Αντιθέτως, η δυνατότητα απόκρυψης περιουσιακών στοιχείων μόνο με έναν τρόπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Και μπράβο της.
