Μόλις πριν από λίγα 24ωρα, διαβάζαμε την ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες: «Μια ενισχυμένης εποπτείας προληπτική γραμμή πίστωσης (ΕCCL) αποφάσισαν οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών για την Ελλάδα -μετά τη λήξη του ευρωπαϊκού προγράμματος στο τέλος του έτους- με βασική προϋπόθεση ότι η αξιολόγηση που εξελίσσεται τώρα θα κλείσει θετικά». Κι έτσι, μπήκε στην καθημερινότητά μας ένας ακόμη ευρωπαϊκός γρίφος που μπορεί να καθορίσει τις μελλοντικές τροχιές της χώρας - το πώς είναι μια άλλη ιστορία.
Enhanced Conditions Credit Line - ECCL, πώς είπατε παρακαλώ; Η Ευρωπαϊκή Ένωση τα τελευταία χρόνια λες και υποκαθιστά την αμηχανία της για τη βαθιά κρίση θεσμών και προσανατολισμού με μηχανισμούς και δράσεις, κομψά στολισμένες με αρχικά και οργανισμούς που αυξάνονται και πληθύνονται. Το ECCL ξεπήδησε από τα σπλάχνα του ESM (Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης) στα πρώτα στάδια της κρίσης, όταν η Ελλάδα και οι άλλες χώρες του Νότου πνίγονταν από τα spreads (τα μάθαμε και αυτά...). Από τη Συνθήκη για το ESM, που έχει κυρωθεί από την ελληνική Βουλή το Μάρτιο του 2012, ανακύπτουν δύο παρακλάδια προληπτικής χρηματοπιστωτικής συνδρομής: είτε θα πάμε στο PCCL είτε στο ECCL (νάτοι πάλι οι ευρω-κωδικοί!). Για να μην ταλαιπωρείστε, αυτό που αρχίζει από P είναι η στήριξη υπό όρους και το άλλο, το δικό μας, που αρχίζει από E είναι η στήριξη κάτω από ενισχυμένους, πολύ αυστηρούς όρους.
Κοντολογίς, πάμε για μία ακόμη σεζόν που οι δανειστές θα μας δώσουν εγγυήσεις αλλά με όρους που ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι δεν θα είναι μια «καθαρή έξοδος» από το μνημόνιο. Η διάρκεια στήριξης είναι ένας χρόνος, αλλά υπάρχει δυνατότητα να ανανεωθεί η «γραμμή στήριξης» ακόμη δύο φορές, έκαστη για έξι μήνες.
Τώρα λοιπόν που ξεκαθαρίσαμε το τι μας περιμένει -μένει να μάθουμε το πώς- δεν μπορούμε παρά να επικαλεστούμε τα σχόλια του Γερμανού φιλόσοφου Hans Magnus Enzensberger για το πώς η γραφειοκρατία «ντύνει» με αρχικά και συντμήσεις ευρωπαϊκούς θεσμούς, οργανισμούς, διευθύνσεις, δράσεις, φτιασιδώνοντας το «Γλυκό Τέρας Βρυξέλλες»: «Μόνο ένας κοντόφθαλμος επικριτής, χωρίς ίχνος καλής προαίρεσης απέναντι στην Κομισιόν, μπορεί να είναι τόσο σκληροτράχηλος ώστε να ξεκοκαλίσει τον πλήρη κατάλογο των φορέων. Στον απλό αναγνώστη συνιστάται να αρκεστεί στην ακόλουθη αντιπροσωπευτική επιλογή από ακρωνύμια που αρχίζουν όλα με τα πρώτα γράμματα του λατινικού αλφαβήτου: ACER,Cedefop, Cdt, CEPOL, CPVO, EACEA, EAHC, EASA, EACI, ECDC, ECHA, EDA, EEA, EFCA, EFSA, EIGE, EIT, EMA, EMCDDA, EMSA, ENISA, ERA. Αυτά προς το παρόν αρκούν». (Η.Μ. Enzensberger, Γλυκό Τέρας Βρυξέλλες, εκδ. Νεφέλη, σελ. 38)
Το ECCL του κ. Ντάισελμπλουμ έρχεται στη ζωή μας, έτσι απλά, με τέσσερα λατινικά αρχικά. Κάποιοι βουλευτές μας ψήφισαν το πλαίσιο πριν από δύο χρόνια, πιθανώς αδιάβαστοι και τώρα εξεγείρονται, θύματα της άγνοιάς τους. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Η ΕΕ φροντίζει να κωδικοποιεί τις πολιτικές της και οι πολιτικοί μας επιχειρούν απεγνωσμένα να θολώσουν τα νερά, γιατί αυτό συνεπάγεται υποχρεώσεις. Τουλάχιστον, ως Ευρωπαίοι πολίτες, όσο δύσκολο και αν είναι ας μάθουμε να αποκωδικοποιούμε τα ECCL για το καλό μας. Για αυτοάμυνα, που λένε.
