Τζόρτζια Μελόνι και μεταναστευτικό πρόβλημα

Η Τζόρτζια Μελόνι, επικεφαλής του κόμματος «Αδελφοί της Ιταλίας», προηγείται στις δημοσκοπήσεις για τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Το πιο γερό χαρτί της είναι η λύση που προτείνει για τη μετανάστευση, περίπου όπως η Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία: αμφότερες είναι πολιτικοί του ενός και μοναδικού προβλήματος. Η Μελόνι καλεί τώρα σε «ναυτικό αποκλεισμό» στη Μεσόγειο προκειμένου να μην περνούν τα σκάφη που έρχονται γεμάτα ξένους από την ακτή της Βόρειας Αφρικής. «Η καλύτερη λύση είναι να εμποδιστεί η φυγή, όχι η άφιξη» είπε την περασμένη εβδομάδα σε ραδιοφωνική εκπομπή. «Αν μπορούμε να ακυρώσουμε τις αναχωρήσεις, θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Γι’ αυτόν τον σκοπό χρειάζονται hotspots στην αφρικανική ακτή που να ελέγχουν όσους θέλουν να διασχίσουν τη Μεσόγειο. Πρέπει να συνεννοηθούμε με τις λυβικές αρχές».

Σε άρθρο της στην εφημερίδα Corriere della Sera, η Τζόρτζια Μελόνι έκανε σύγκριση μεταξύ των «φιλόπονων Ιταλών εργατών που τον περασμένο αιώνα πήγαιναν στο Βέλγιο και στη Γαλλία αναζητώντας εργασία» και των σημερινών μεταναστών «που ζουν εις βάρος των Ιταλών ειπράττοντας επιδόματα». Σε τυπικό λαϊκιστικό στιλ υπενθύμισε μια διαβόητη καταστροφή σε βελγικό ορυχείο πριν από 66 χρόνια όπου είχαν χάσει τη ζωή τους 136 Ιταλοί εργάτες. Ακούστηκαν αρνητικά σχόλια για το ότι η Corriere della Sera έδωσε βήμα στη Μελόνι, αλλά, καθώς το κόμμα της συνεργάζεται με τη Λίγκα του Βορρά του Ματέο Σαλβίνι και τη Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, πιθανώς θα είναι η αυριανή πρωθυπουργός της Ιταλίας. Τόσο η Μελόνι όσο και ο Σαλβίνι έχουν τοποθετήσει το μεταναστευτικό πρόβλημα στο κέντρο της προεκλογικής τους εκστρατείας: είναι ένα θέμα που απασχολεί πολύ τους Ιταλούς ψηφοφόρους οι οποίοι πιστεύουν ότι οι μετανάστες είναι πολύ περισσότεροι από τους επίσημους αριθμούς. Ο πληθυσμός των ατόμων που έχουν γεννηθεί εκτός Ιταλίας υπολογίζεται γύρω στο 10% του συνολικού: 500.000 είναι Ρουμάνοι, άλλοι 500.000 είναι Αλβανοί και ακόμα 500.000 είναι Μαροκινοί. Επίσης, πολυπληθείς είναι οι κοινότητες των Κινέζων, των Ουκρανών, των Φιλιππινέζων, των Ινδών, των Μπαγκλαντεσιανών, των Πακιστανών και των Αιγυπτίων. Σε διάφορες σφυγμομετρήσεις, οι Ιταλοί «αισθάνονται» ότι οι ξένοι αποτελούν πάνω από το 15% του πληθυσμού.

Τι θα γίνει αν η Τζόρτζια Μελόνι αναδειχθεί στην πρωθυπουργία; Η πρώτη επίπτωση θα είναι η ενθάρρυνση όλων των ευρωσκεπτικιστών κομμάτων που συμμετέχουν στην ομάδα Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών του ευρωκοινοβουλίου. Το δεύτερο ζήτημα είναι η μετριότητά της και η μετριότητα όλων γύρω της την οποία καλύπτει, όπως όλοι οι λαϊκιστές, με υποσχέσεις για «πακέτα» βοήθειας σε διάφορες κοινωνικές ομάδες, ιδιαίτερα στους νέους. Αν και έχει κινηθεί στον χώρο της κεντροδεξιάς -και όχι της «άκρας» δεξιάς- τρέφει μίσος για την κεντροαριστερά και είναι ικανή να υπονομεύσει την Ιταλία για να μην κάνει το χατίρι στους πολιτικούς της αντιπάλους. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές ρωγμές και προσωπικές αντιζηλίες ακόμα και στο εσωτερικό του μετώπου που έχει δημιουργήσει με τον Ματέο Σαλβίνι και τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Πάντως, το πιο εντυπωσιακό δεν είναι ότι αποτελεί ένα είδος συνέχειας του ιταλικού εθνικοσοσιαλισμού αλλά μάλλον το ότι, μετά από πλήθος αποτυχιών -προσωπικών και κομματικών- οι Ιταλοί δείχνουν, προς το παρόν τουλάχιστον, να την προτιμούν από τον Μάριο Ντράγκι.

Ένας από τους λόγους γι’ αυτή την προτίμηση -πολλά μπορούν να αλλάξουν μέχρι τις 24 Σεπτεμβρίου- είναι ότι βρίσκεται πιο κοντά στο διανοητικό τους επίπεδο, όπως βεβαίως και ο Σαλβίνι και ο Μπερλουσκόνι. Ο άλλος λόγος παραμένει ωστόσο το μεταναστευτικό πρόβλημα το οποίοι οι Ιταλοί συνδέουν με την ευρωπαϊκή πολιτική των ανοιχτών συνόρων. Η εθνικιστική προπαγάνδα και η απόδοση των μεταναστευτικών και προσφυγικών κυμάτων στη χαλαρή Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν προκαλέσει αντιευρωπαϊκή ανάκρουση.