Η συνέντευξη του Σταύρου Θεοδωράκη στην ΔΕΘ σηματοδοτεί μια καινούργια φάση στην πολιτική μας ζωή και την εκκίνηση μιας (δυνητικά εκρηκτικής) ανοδικής πορείας για το Ποτάμι. Καλύπτει με συγκεκριμένες και ριζοσπαστικές προτάσεις όλα τα κομβικά ζητήματα της κοινωνίας μας. Και διαγράφει μια προοπτική συγκλίσεων και συνεργασιών όλων των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων για την ανασυγκρότηση από το σημείο μηδέν του πολιτικού μας συστήματος.
Αναφορικά με τους θεσμούς οι συνταγματικές αναθεωρήσεις που προτείνει (κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, αλλαγή του εκλογικού νόμου, «τελικός νόμος» σε κάθε υπουργείο που θα κωδικοποιεί τις ισχύουσες διατάξεις) είναι αναγκαίες προϋποθέσεις για την κατάλυση του σημερινού καθεστώτος πρωθυπουργικής μοναρχίας, του κομματικού ελέγχου του κράτους και βέβαια της γραφειοκρατίας που στραγγαλίζει την οικονομία και την κοινωνία.
Στον τομέα της οικονομικής πολιτικής η απόρριψη της ακατάσχετης υποσχεσιολογίας και παροχολογίας που εκπέμπει το κομματικό μας κατεστημένο (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) είναι επίσης θεμελιώδης όρος για να ξεφύγουμε από τον δημαγωγικό λαϊκισμό που μας οδήγησε στην σημερινή καταστροφή. Όπως σωστά τονίζεται στη συνέντευξη, ο κατώτατος μισθός στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (δηλ. στην συντριπτική πλειοψηφία) δεν αυξάνεται δια νόμου, επειδή αυτό θα οδηγήσει αμέσως στην χρεοκοπία χιλιάδων από αυτές και στην ιλιγγιώδη αύξηση της ήδη τρομακτικής ανεργίας. Ο κατώτατος μισθός αυξάνεται μόνο με την δραστική περιστολή της γραφειοκρατίας, την πάταξη του παρασιτικού κρατισμού, την απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Όσον αφορά στην φορολόγηση της ιδιόκτητης στέγης, πρόκειται για ένα δίκαιο μέτρο μόνο εάν βασίζεται πάνω σε πραγματικές αξίες, δεν είναι δηλαδή μέτρο δημευτικό, ανταποκρίνεται στην αληθινή φοροδοτική ικανότητα των πολιτών και επιστρέφεται στους πολίτες με δημόσιες υπηρεσίες ποιότητος. Ο σημερινός ΕΝΦΙΑ είναι ληστρικός και δεν πληροί καμμία από τις ως άνω προϋποθέσεις. Επιβάλλεται μόνο για την δημιουργία μη βιώσιμων λογιστικών πλεονασμάτων και για την χρηματοδότηση του σαθρού πελατειακού κράτους. Πρέπει λοιπόν να καταργηθεί ως έχει ακόμα και ως όνομα, και να ξανασχεδιασθεί εξ αρχής στο πλαίσιο μιας εντελώς καινούργιας και όντως δίκαιης φορολογικής πολιτικής.
Οι αναδιαρθρώσεις αυτές θα γίνουν μόνο μέσα στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών θεσμών και του ευρώ που είναι αδιαπραγμάτευτο. Όποια κι αν ήταν τα σφάλματα της ευρωπαϊκής πολιτικής μέχρι τώρα, υπάρχει τεράστιο περιθώριο συμμαχιών για την εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μια αποτελεσματικότερη πολιτική αλληλεγγύης. Οι συμμαχίες αυτές δεν θα είναι μόνο με δυνάμεις του νότου «εναντίον του βορρά», αλλά και με άλλες που υπάρχουν και δυναμώνουν παντού για το ξεπέρασμα μιας ασφυκτικής και μονομερούς πολιτικής δημοσιονομικής αυστηρότητας. Οι τριτοκοσμικές φαντασιώσεις που παλιότερα είχαν κάνει τη χώρα μας παρία και η νοσταλγία της δραχμής είναι ανάθεμα για το Ποτάμι, όπως διακηρύχθηκε κατηγορηματικά στη συνέντευξη του Σ. Θεοδωράκη.
Οι θέσεις αυτές συνιστούν ένα σαφές πρόγραμμα πολιτικών και κυβερνητικών συμπράξεων που υπόσχονται την έξοδο από την κρίση.
Γύρω από τα θέματα αυτά υπάρχει περιθώριο για ευρεία ορθολογική συζήτηση και συναινέσεις με πρόσωπα από όλους τους πολιτικούς χώρους. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η αποδέσμευση από τις τυφλές ιδεολογικές προσηλώσεις και μονομανίες, οι οποίες έχουν καταστρέψει τον δημοκρατικό διάλογο στη χώρα μας, και ο προσανατολισμός σε συγκεκριμένες και αποτελεσματικές λύσεις.
Απ’ όλα τα υπάρχοντα κόμματα μονάχα το Ποτάμι είναι αυτή την στιγμή ο φορέας της μεγάλης αυτής αλλαγής νοοτροπιών και πρακτικών. Και η ανάδειξή του σε αποφασιστικό παράγοντα της πολιτικής μας ζωής είναι βασική προϋπόθεση για την αναγέννηση της χώρας. Είναι καθήκον όλων μας να συνδράμουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την προοπτική αυτή. Η εναλλακτική είναι να εξακολουθούν να διαχειρίζονται τις τύχες μας οι ίδιοι άνθρωποι που εξευτέλισαν τους θεσμούς και διέλυσαν την οικονομία του τόπου.
9°
