Σχόλιο με αφορμή τις πρόσφατες καταλήψεις και τη δήλωση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Τάκη Θεοδωρικάκου για αυτές.
Οι καταληψίες κλέβουν χώρο. Όπως ένας κλέφτης αυτοκινήτων κλέβει αυτοκίνητα για να τα κάνει ό,τι γουστάρει έτσι και οι καταληψίες κλέβουν σχολικό και πανεπιστημιακό χώρο προκειμένου να τον χρησιμοποιήσουν όπως τους κάνει κέφι. Μια αίθουσα την οποία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το πανεπιστήμιο για τον σκοπό για τον οποίο κατασκευάστηκε είναι μια κλεμμένη αίθουσα. Ένα σχολείο που μένει κλειστό επειδή έτσι γουστάρουν κάποιοι εισβολείς είναι ένα κλεμμένο σχολείο.
Οι καταληψίες κλέβουν χρόνο. Κλέβουν τον χρόνο των μαθημάτων που δεν γίνονται, κλέβουν τον χρόνο των εξεταστικών που αναβάλλονται. Κλέβουν τον χρόνο των μαθητών και των σπουδαστών που θέλουν να μάθουν και να σπουδάσουν και να πάρουν το πτυχίο τους. Κλέβουν τον χρόνο όσων δεν αντιλαμβάνονται τον χώρο του σχολείου ή του πανεπιστημίου ως τσιφλίκι το οποίο χρησιμοποιούν ανάλογα με τις ορέξεις και τις ατζέντες τους.
Οι καταληψίες κλέβουν φόρους. Στην πραγματικότητα παίρνουν τα χρήματα των φορολογούμενων που δίνονται για κτηριακές εγκαταστάσεις και μισθούς καθηγητών και διοικητικού προσωπικού, κλέβουν τα λεφτά που δίνονται για να λειτουργεί το σχολείο ή το πανεπιστήμιο και τα χρησιμοποιούν για να φτιάξουν ένα κλαμπ ή ένα «αυτοδιαχειριζόμενο στέκι».
Με λίγα λόγια κατάληψη είναι κλοπή. Μπορεί οι καταληψίες σχολών και σχολείων να φαντασιώνονται και να ισχυρίζονται ότι είναι αγωνιστές ή ακόμα κι επαναστάτες αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από κλέφτες.
Κι όπως όλοι οι κλέφτες είναι πολύ λιγότεροι από τα θύματα τους. Οι μαθητές που καταλαμβάνουν ένα σχολείο ή οι φοιτητές (και οι «φοιτητές») που καταλαμβάνουν ένα πανεπιστήμιο είναι πολύ λιγότεροι από αυτούς που εμποδίζονται να χρησιμοποιήσουν τους χώρους αυτούς για τον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκαν. Είναι μια μικρή μερίδα που, όπως σε κάθε παραβατική συμπεριφορά, αρκεί για να αναστατώσει τη ζωή της μεγάλης μερίδας που υφίσταται τις συνέπειες της δράσης τους. Και το πιο αστείο είναι πως αυτή η μεγάλη μερίδα που χάνει τους χώρους, τον χρόνο και τους φόρους του από τη δράση των «αγωνιστών» δεν έχει ποτέ μέσα εκπροσώπους της «άρχουσας τάξης» εναντίον της οποίας παριστάνουν οι καταληψίες ότι αγωνίζονται. Στους χώρους που σπουδάζει η άρχουσα τάξη οι «επαναστάτες» δεν πλησιάζουν. Ποτέ δεν κλέβουν τον χρόνο και τους χώρους της «άρχουσας τάξης» οι «αντιστασιακοί». Γιατί, όπως όλοι οι κλέφτες, προτιμούν να δρουν εκεί που μπορούν να κλέψουν πιο εύκολα κι όχι εκεί που η κλοπή θα πλήξει τους ισχυρούς.
Συχνά οι καταληψίες ισχυρίζονται ότι οι καταλήψεις είναι αποτέλεσμα αποφάσεων γενικών συνελεύσεων λες και έχει σημασία. Ακόμα κι αν οι συνελεύσεις στις οποίες αποφασίζονται οι καταλήψεις ήταν πράγματι γενικές (δηλαδή ψήφιζε το σύνολο των φοιτητών ή των μαθητών αφού πρώτα είχαν εκφραστεί, ελεύθερα και χωρίς την απειλή βίας, όλες οι απόψεις) δεν θα άλλαζε τίποτα. Καμία απόφαση καμίας γενικής συνέλευσης δεν είναι ισχυρότερη του νόμου. Αν μια γενική συνέλευση αποφασίσει ότι οι φοιτητές μπορούν να κλέβουν το κυλικείο της σχολής αυτό δε σημαίνει ότι οι φοιτητές αποκτούν το δικαίωμα να κλέβουν το κυλικείο της σχολής. Αν μια συνέλευση αποφασίσει μια κατάληψη αυτό δεν κάνει την κατάληψη λιγότερο παράνομη.
Αυτό βέβαια θα ήταν καλό πρώτοι από όλους να το ξέρουν και τα στελέχη της κυβέρνησης και ειδικότερα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη ο οποίος αναφερόμενος στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ που έγινε μετά από απόφαση «γενικής συνέλευσης των φοιτητών» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) δήλωσε πως σέβεται τις αποφάσεις των φοιτητικών συνελεύσεων.
Μόνο που, δυστυχώς για τον σεβαστικό υπουργό, η κατάληψη είναι πάντα παράνομη. Όπως κάθε κλοπή. Μόνο που δυστυχώς, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες κλοπές που καμιά φορά τιμωρούνται, η κατάληψη είναι μια κλοπή που δεν τιμωρείται ποτέ. Και μπράβο της.
ΥΓ: Ζητώ συγγνώμη που θα σπαταλήσω τον χρόνο σας με διευκρινήσεις για το αυτονόητο, αλλά όπως έχουμε πει διαβάζουν όλων των ειδών οι συμπολίτες. Ακόμα και συμπολίτες που θα αναρωτηθούν «δηλαδή όσοι κατέλαβαν το Πολυτεχνείο το 73 ήταν κλέφτες;» επειδή δεν μπορούν να καταλάβουν (ή κάνουν ότι δεν μπορούν να καταλάβουν) τη διαφορά ανάμεσα στη δημοκρατία και τη χούντα.
«Βλέποντας τη σπουδαία δουλειά που γίνεται σε αυτές δομές, θα έλεγα ότι αυτή η επίσκεψη ήταν για μένα ένα δώρο Χριστουγέννων» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας
11°
