Αρνητές της Λογικής και της Κοινωνίας

Στην αρχή αρνήθηκαν την ύπαρξη του κορωνοϊού και τη σοβαρότητα της πανδημίας. Μιλούσαν για σκέδια (μόνο με «κ») της Νέας Τάξης Πραμάτων (μόνο χωρίς «γ») λες και οι ισχυροί του πλανήτη αποφάσισαν να βάλουν βόμβα στα θεμέλια του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης. Μίλησαν και έγραψαν για «σχέδιο ελέγχου» αυτοί που το μόνο ανεξέλεγκτο πάνω τους είναι ο ρυθμός με τον οποίο γράφουν και διαβάζουν ανοησίες στο face το book το οποίο, για να το εμπιστεύονται τόσο, μάλλον το θεωρούν νησίδα αντίστασης και όχι κομμάτι του κατεστημένου που τάχα επιβουλεύεται την ελευθερία τους.  

Μετά αρνήθηκαν τα προστατευτικά μέτρα. Οι μάσκες ενοχλούσαν τα ευαίσθητα προσωπάκια και τις ανοικονόμητες μυτούλες τους, αλλά πιο πολύ απ’ όλα καταπίεζαν τη νηπιακά εγωκεντρική αντίληψη τους για την ελευθερία. Πίστεψαν ότι τα ωράρια κυκλοφορίας επιβλήθηκαν για να καταπατήσουν τα δικαιωματα τους επειδή δεν καταλαβαίνουν το δικαίωμα στη ζωή (το κυριολεκτικό και όχι αυτό που πετιέται συνέχεια στις επικολυρικές σάχλες που τους αρέσει να λένε). Δεν κατάλαβαν ότι κανείς δεν είχε συμφέρον να περιορίσει τα άσκοπα ξενύχτια τους ή τα ξερατά και τα χανγκόβερ της επόμενης μέρας και ότι κανείς δεν είχε λόγο να τους εμποδίσει να πετάξουν τα πανέρια τους στον αγαπημένο τους σκυλά. Δεν καταλάβαιναν ότι η υγεία τους είχε σημασία όχι επειδή θα χάσει η βενετιά βελόνι, αλλά για να μην τιναχθεί στον αέρα το σύστημα υγείας και μετά ολόκληρη η χώρα. Τα μέτρα που θα τους κρατούσαν μακριά από το νοσοκομείο τα θεώρησαν αλυσίδες επειδή μάλλον μπέρδευαν τη διασωλήνωση στη ΜΕΘ με ελευθερία.   

Όταν ήρθαν τα εμβόλια τα αρνήθηκαν επειδή είχαν μέσα «τσιπάκια», αλλά κανείς τους δεν ήξερε να πει γιατί αυτό το τσιπάκι δεν το έβαζαν οι κακοί εξουσιαστές σε όλα τα άλλα εμβόλια ή στα Ντεπόν ή σε τροφές ή σε αναψυκτικά ή στο νερά ή οπουδήποτε αλλού. Τους άρεσε βλέπετε να πιστεύουν ότι είναι τόσο ατίθασοι που το σύστημα καταστρώνει σκέδια παγκόσμιας εμβέλειας για να τους τιθασεύσει ενώ δεν είναι τίποτα περισσότερο από κατά συρροή καταναλωτές με τις θλιβερές τους ζωές σε κοινή θέα στη γυάλα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. 

Μετά, αρνήθηκαν τα εμβόλια επειδή θα «αλλοίωναν το DNA» τους το οποίο δεν μπορούν να ξεχωρίσουν από το NBA ή το CSI. Πιο μετά, τους απασχολούσε που δεν ήξεραν τι έχει μέσα λες κι αν τους έλεγαν θα καταλάβαιναν. Ακόμα πιο μετά, αυτοί που καπνίζουν, πίνουν και τρώνε ό,τι σκουπίδι πέσει στο δρόμο τους, φοβήθηκαν για τις μακροχρόνιες επιδράσεις των εμβολίων. Προτίμησαν να πιστέψουν τους παπατζήδες που τους έλεγαν ότι «τα εμβόλια δεν είναι δοκιμασμένα» παρά την πραγματικότητα που έλεγε ότι τα έχουν κάνει δισεκατομμύρια άνθρωποι.

Στη συνέχεια αρνήθηκαν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού. «Αφού και οι εμβολιασμένοι μεταδίδουν και αρρωσταίνουν» λένε, επειδή δεν καταλαβαίνουν ότι το πρόβλημα δεν είναι να αρρωστήσεις και να κάνεις δυο μέρες πυρετό, αλλά να καταλήξεις στο νοσοκομείο (μαζί με πολλούς άλλους άμυαλους) και να φρακάρεις το σύστημα υγείας. Τους κακοφαίνεται που γίνονται έλεγχοι για το κοινό καλό ίσως γιατί το μόνο κοινό που τους αρέσει είναι το ταμείο που καταλήγει στις τσέπες τους.

Όσοι από αυτούς πείστηκαν ή υποχρεώθηκαν να εμβολιαστούν, μόλις έγινε γνωστό ότι χρειάζονται και νέοι εμβολιασμοί άρχισαν τη γκρίνια. Οι ίδιοι άνθρωποι που δεν τους φαίνεται παράξενο που το εμβόλιο της γρίπης προστατεύει για μόλις λίγους μήνες και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, εξοργίστηκαν που το εμβόλιο για τον κορωνοϊό δεν προστατεύει για πάντα. Δεν άντεξαν που θα πρέπει να ξοδέψουν πάλι μερικά λεπτά για να γλιτώσουν τη ΜΕΘ ή το τοπικό τους κοιμητήριο. Και δεν αντέχουν που μπορεί αυτά τα λίγα λεπτά να τα ξοδεύουν κάθε χρόνο. Ίσως να μη θεωρούν τις ζωές τους σημαντικότερες από λίγα λεπτά. 

Το τελευταίο τους κατόρθωμα είναι που έγιναν «αρνητές της απογραφής». Ξεφουρνίζοντας πάλι τα ίδια ψεκασμένα «επιχειρήματα» για φακέλωμα και έλεγχο (οι θαμώνες του facebook όλα αυτά) αρνούνται να συμμετάσχουν σε μια διαδικασία που επαναλαμβάνεται καθε 10 χρόνια και είναι απολύτως απαραίτητη για να μάθουμε πόσοι και πώς είμαστε και έτσι να αποκτήσουμε μια λίγο καλύτερη ιδέα για το τι πρέπει να κάνουμε.  

Όλα αυτά (και όσα η κρατική ανοχή θα επιτρέψει να ακολουθήσουν) δείχνουν ότι αυτό που αρνούνται οι συμπολίτες αυτοί είναι η λογική. Και αρνούμενοι τη λογική στην ουσία αρνούνται την κοινωνία. Δεν θέλουν να εμβολιαστούν, δεν θέλουν να πάρουν μέτρα προστασίας, δεν θέλουν να απογραφούν, δεν θέλουν ούτε να προσέχουν ούτε να προσφέρουν. Με λίγα λόγια δεν θέλουν να είναι κομμάτι της κοινωνίας. Και μπράβο τους. 

ΥΓ .Φυσικά για τους περισσότερους, επειδή είναι απλώς κακομαθημένοι ενήλικες νηπιακής ψυχοσύνθεσης, η άρνηση της λογικής και της κοινωνίας σταματάει μόλις αρρωστήσουν. Τότε τρέχουν στα νοσοκομεία να επωφεληθούν της προόδου της επιστήμης, να νοσηλευτούν από αυτούς που αμφισβητούσαν και να πάρουν τα φαρμακευτικά σκευάσματα των εταιριών που κατήγγειλαν. Όσο για το κράτος, αυτό που δεν το θέλουν καθόλου γιατί τους καταπιέζει, το ερωτεύονται σφόδρα μόλις τους δοθεί η ευκαιρία να το εκμεταλλευτούν και να εισπράξουν από τα ταμεία του. Και εδώ που τα λέμε γιατί όχι; Αφού τους επιτρέπει να είναι όσο αντικοινωνικοί θέλουν και μετά ικανοποιεί της απαιτήσεις τους, αφού τους επιτρέπει να έχουν δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις, καλά του κάνουν. Καλά μας κάνουν.