Σταύρος Θεοδωράκης στον Ιεροκλή Μιχαηλίδη - Πώς περιγράφει ο δημοσιογράφος, από τη θέση του πολιτικού αρχηγού τότε, τη Δευτέρα του δημοψηφίσματος το 2015
Καλεσμένος στο «Δε γκρανμάδερ», του Ιεροκλή Μιχαηλίδη, ήταν ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο οποίος μίλησε, μεταξύ άλλων, για τα παιδικά του χρόνια, την Κρήτη, την επαγγελματική πορεία του και τη σχέση του με την πολιτική, ενώ περιέγραψε τις κρίσιμες στιγμές, εκείνη τη Δευτέρα, την επομένη του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015 (26 Ιουνίου ανακοινώθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα), όπου στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών αποφασιζόταν το μέλλον της χώρας και «το μέλλον των παιδιών όλων μας, με όρους ωρών», όπως χαρακτηριστικά λέει ο δημοσιογράφος.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης αναφέρθηκε αρχικά τον ρόλο του Ολάντ τις κρίσιμες εκείνες ώρες.
«Οφείλουμε πολλά στον Ολάντ, λέει “θα επιμείνω”, ήταν σε επαφή με μένα, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς, τον Μεϊμαράκη, την Γεννηματά, δεν ξέρω αν ήταν και με τον …προφανώς ήταν και με τον Τσίπρα και είπε “ σκεφτείτε το σοβαρά και πείτε μας” έτσι: “Φεύγετε ή μένετε στην Ευρώπη;”»
Συνεχίζοντας για την Δευτέρα του δημοψηφίσματος, περιγράφει όσα έγιναν μεταξύ των πολιτικών αρχηγών στη συνάντηση στο Προεδρικό Μέγαρο, «πίσω από τις κλειστές πόρτες», κατά την ερώτηση του Ιεροκλή Μιχαηλίδη.
«Με 60% “ΌΧΙ” και με την Ευρώπη να έχει θέσει ένα τελεσίγραφο: ότι ισχύει το “ΟΧΙ” και γειά σας, εκτός εάν το σύνολο των πολιτικών αρχηγών, μας διαβεβαιώσουν για την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Και συναντιόμαστε λοιπόν (οι πολιτικοί αρχηγοί) με μεγάλη ένταση, γιατί μέχρι τότε μαλώναμε για το “ΌΧΙ” και το “ΝΑΙ”, έτσι δεν είναι; Ο Τσίπρας “ΟΧΙ”, ο Καμμένος “ΟΧΙ”, εγώ “ΝΑΙ” ο Μεϊμαράκης “ΝΑΙ”.
»Μπαίνουμε λοιπόν στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, ζητάει το λόγο ο Καμμένος για να πει ότι κατατροπώσαμε τους Ευρωπαϊστές και όλους αυτούς που θέλουν να είμαστε υπόδουλοι και του Έλληνα ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει και κάτι τέτοιες εθνικολαϊκιστικές μπούρδες. Ο Τσίπρας δεν μιλούσε, είχε κατανοήσει τη δύσκολη στιγμή και παίρνω το λόγο, κατά παράβαση του πρωτοκόλλου βέβαια, γιατί δεν ήμουνα εγώ κυβερνήτης και λέω “Εχω μία πρόταση: να φύγουν οι πρακτικογράφοι. Όσο είναι οι πρακτικογράφοι εδώ, όλοι θα μιλούν για τα πρακτικά κι όχι για το πρόβλημα που έχουμε” Και προς τιμήν του πρώτος ο Μεϊμαράκης, που εκπροσωπούσε μια μεγάλη πολιτική δύναμη έτσι, είπε “είναι σωστή η πρόταση πρέπει να φύγουνε”. Και γυρνάει και ο Τσίπρας και λέει “Θα συμφωνήσω με το Σταύρο, να φύγουν οι πρακτικογράφοι”. Και φύγαν οι πρακτικογράφοι…. Το κλίμα άλλαξε. Δηλαδή είπαμε “ παιδιά δεν δίνουμε λοιπόν λογαριασμό στους ψηφοφόρους…”
»Φεύγοντας οι πρακτικογράφοι ήρθαμε αντιμέτωποι με τον καθρέφτη μας και με το σήμερα και όχι με το τι θα πει το κομματικό μου επιτελείο: “Σταύρο έβρισες τον Τσίπρα; Είπες κάτι κακό για το Μεϊμαράκη;’’ γιατί ο καθένας δικός μου θα ήθελε ας πούμε να χαστουκίσω και τον Μεϊμαράκη και τον Τσίπρα. Ο Τσίπρας θα ήθελε να χαστουκίσει - ο ψηφοφόρος του - να χαστουκίσει το Σταύρο, έτσι δεν είναι; Δηλαδή θα θέλανε όλοι να είναι πολύ σκληροί απέναντι στους άλλους. Και μόλις φύγαν οι πρακτικογράφοι και πήραμε λίγο αίσθηση της κρισιμότητας της κατάστασης και των ωρών που κυλούσανε, είπαμε “ας μιλήσουμε ειλικρινά. Πρέπει να μαστε στην Ευρώπη;” Εγώ είχα ετοιμάσει ένα κείμενο, το οποίο στην ουσία το συνυπέγραψαν οι αρχηγοί κι έτσι τελείωσε, είχαμε το happy end σ᾽αυτή τη συνάντηση.
»Πάντως σημασία έχει ότι εκείνο το καλοκαίρι, εκείνη τη Δευτέρα, πέρα από τη δική μου συμβολή, εγώ ένιωσα υπερήφανος από την τελική στάση των πολιτικών αρχηγών, ακόμα και του Κουτσούμπα ο οποίος είπε “Εγώ είμαι αντιευρωπαϊστής παιδιά, το ξέρετε, δεν θα σας διαλύσω όμως τη συνάντηση, θα γράψω από κάτω Εξαιρείται το Κομμουνιστικό Κόμμα.” Και του είπαμε “ Γράψτο”.»
Υποχρεωτικός Εμβολιασμός
Μιλώντας για τις τομές που δεν κάνει το κράτος εξ αιτίας των συνδικαλιστών, ο Σταύρος Θεοδωράκης αναφέρθηκε στον υποχρεωτικό εμβολιασμό ως εξής: «Νοείται να πηγαίνει ένας άνθρωπος για κάποιο πρόβλημα - όχι ασθενής από covid- στο νοσοκομείο και να πεθαίνει από covid στο νοσοκομείο; Συμβαίνει στην Ελλάδα, γιατί ο covid κυκλοφορεί και μεταξύ των εργαζομένων στο σύστημα υγείας. Όταν αρχίσαμε να το συζητάμε, βγήκαν οι συνδικαλιστές και λέγανε: “Το δικαίωμά μας”. Ποιό είναι το δικαίωμα σας; Από πού και ως πού σε μιά πανδημία, υπάρχει δικαίωμα ενός τραυματιοφορέα επί παραδείγματι να είναι ανεμβολίαστος; Από πού υπάρχει αυτό το δικαίωμα; Και τι είπε ο Ντράγκι; Που πιστεύω ότι έπρεπε να το κάνει η Ευρώπη απ᾽την πρώτη μέρα, σε όλη την Ευρώπη οριζόντια, είπε: όποιος δεν θέλει να εμβολιαστεί στα νοσοκομεία, μπορεί να πάει σπίτι του με άδεια άνευ αποδοχών, ή να ζητήσει να πάει σε υπηρεσίες που δεν έχουν επαφή με τον κόσμο.»
Ο Σταύρος Θεοδωράκης απάντησε μεταξύ άλλων σε ερώτηση του Ιεροκλή Μιχαηλίδη για την εποχή που ασχολήθηκε με την επιμόρφωση των Ρομά, μια εποχή που, όπως περιγράφει ο δημοσιογράφος, η Ευρώπη έδινε χρήματα για να δημιουργηθούν ανθρώπινες συνθήκες στους καταυλισμούς και στην τοπική αυτοδιοίκηση, τα δημοτικά συμβούλια λέγανε «Να τα δώσουμε τα λεφτά στους γύφτους, ή να κάνουμε μια πλατεία;»
Ιεροκλής Μιχαηλίδης: Ανέπτυξες ιδιαίτερη σχέση με τους Ρομά, γιατί δούλεψες γι αυτούς,
Σταύρος Θεοδωράκης: Ναι, ήμουνα στη λαϊκή επιμόρφωση που προσπαθούσαμε να μάθουμε στους ενήλικους, στους μικροπωλητές και τα λοιπά, να τους μάθουμε λίγα γράμματα, να μπορούν να συνεννοηθούν, γιατί δεν είχαν πάει καθόλου σχολείο.
Ιεροκλής Μιχαηλίδης: Αρνιόνταν ή ήταν οι συνθήκες;
Σταύρος Θεοδωράκης: «Πρόσεξε όμως τώρα εδώ. Η Ευρώπη τότε έδωσε αρκετά λεφτά για να δημιουργηθούν ανθρώπινες συνθήκες στους καταυλισμούς- γιατί μιλάγαμε τότε για καταυλισμούς, έτσι; Λοιπόν οι δήμαρχοι και πάρα πολλοί δήμαρχοι εκείνη την εποχή, ανεξαρτήτου πολιτικής ταυτότητας, πήγανε στα δημοτικά συμβούλια και είπανε “Να τα δώσουμε τα λεφτά στους γύφτους, ή να κάνουμε μια πλατεία;”»
Ιεροκλής Μιχαηλίδης: Ψήφισαν πλατεία;
Σταύρος Θεοδωράκης: «Οι δημοτικοί σύμβουλοι σε πολλές περιοχές της χώρας- τις θυμάμαι τις πόλεις αλλά δεν θέλω να τις στιγματίσω τώρα- είπανε “όχι τα λεφτά στους γύφτους, τα λεφτά στο φωτισμό, στις πλατείες”. Κι έτσι τα λεφτά της Ευρώπης τότε χαθήκανε και σπαταληθήκανε και δεν δοθήκανε στο να ανέβει λίγο το επίπεδο ζωής. Κι εγώ είπα “παιδιά παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω” Kαι παραιτήθηκα τότε από τη λαϊκή επιμόρφωση.»
Ο Σταύρος Θεοδωράκης αναφερόμενος στην Κρήτη, από όπου κατάγεται, επικαλέστηκε αρχικά τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη: «Στα πορτοκάλια της Κρήτης διακρίνω τη γεύση των προγόνων μου» εξηγώντας πώς «όταν είσαι από ένα μέρος, το χώμα, οι μυρωδιές, τα δέντρα, οι καρποί, είναι οι πρόγονοί σου».
11°
