Ο Ευάγγελος Βενιζέλος μίλησε σε συνέντευξή του για τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ και τα αποτελέσματά της ως προς την Ελλάδα.
Για την Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα αποτελέσματά της μίλησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε συνέντευξη που παραχώρησε.
Συγκεκριμένα, ο κ. Βενιζέλος σχολίασε πως «δεν με εξέπληξε ούτε η στάση των εταίρων (συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας ) ούτε η επιλογή των διατυπώσεων στο κείμενο των συμπερασμάτων» και πρόσθεσε:
«Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο χειρισμός των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, ιδίως όταν σε αυτά εμπλέκονται τα συμφέροντα και οι εκτιμήσεις πολλών άλλων χωρών, όπως συμβαίνει στην ΕΕ, δεν γίνεται με τους βολονταριστικούς και επικοινωνιακούς όρους της εσωτερικής πολιτικής. Επειδή δημιουργείται μια επικοινωνιακή εικόνα στην Ελλάδα ή ακόμη και σε ορισμένα ξένα μέσα ενημέρωσης, δεν αλλάζει το στρατηγικό πλαίσιο ούτε μεταβάλλονται οι προτεραιότητες άλλων. Τους τελευταίους μήνες έχω πει πολλές φορές ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να γίνεται ούτε λαγός ούτε ουρά κάποιας άλλης χώρας. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να έχουμε πάντα τον έλεγχο του ρυθμού των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, τουλάχιστον ως προς τις δικές μας επιλογές και αντιδράσεις. Αυτό περιλαμβάνει, σε πανεθνικό επίπεδο, και τη σαφή στρατηγική επιλογή της ελληνοκυπριακής πλευράς για το πλαίσιο του κυπριακού».
Ως προς το αν η Ελλάδα επωφελείται ήδη και θα επωφεληθεί τους επόμενους μήνες επαρκώς από τα μέτρα σε επίπεδο ΕΕ και ιδίως από τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, ο κ. Βενιζέλος υπογράμμισε ότι «προφανώς επωφελείται η Ελλάδα και θα επωφεληθεί την επόμενη περίοδο ακόμη περισσότερο. Υπάρχουν όμως παράλληλες κινήσεις σε πολλά επίπεδα. Λόγω της αναστολής του Συμφώνου Σταθερότητας κάθε χώρα χορηγεί κρατικές ενισχύσεις στις επιχειρήσεις της ανάλογα με τις δημοσιονομικές της δυνατότητες».
Σημείωσε, δε, ότι «η ποσοτική χαλάρωση ενισχύει με ρευστότητα τις χώρες ανάλογα με τον όγκο των κρατικών ή εταιρικών ομολόγων που είναι διαθέσιμα και επιλέξιμα. Επωφελείται η Ελλάδα, αλλά άλλες χώρες επωφελούνται πολύ περισσότερο. Μετά δε το τέλος του προγράμματος και της πανδημίας η Ελλάδα θα πρέπει να διευθετήσει πάλι το δημόσιο χρέος της πρωτίστως προς τον ESM και δευτερευόντως προς την ΕΚΤ, ενώ οι άλλες χώρες, ακόμη και η Ιταλία, θα έχουν μια πολύ πιο εύκολη διευθέτηση με την ΕΚΤ. Δημιουργούνται συνεπώς πολλές νέες ανισότητες σε ευρωπαϊκό επίπεδο».
Τέλος, κατέληξε πως «στο εσωτερικό της χώρας η διάσωση των επιχειρήσεων και των θέσεων εργασίας γίνεται προφανώς με βάση το υφιστάμενο μοντέλο της ελληνικής οικονομίας. Ταυτοχρόνως όμως πρέπει να προωθηθούν και να χρηματοδοτηθούν μεταρρυθμίσεις και αναδιαρθρώσεις που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα με μοχλό το Ταμείο Ανάκαμψης και το νέο ΕΣΠΑ και αυτό πρέπει να εναρμονισθεί με τους στόχους που αναδεικνύει η Έκθεση Πισσαρίδη. Η κυβέρνηση στο μεταξύ έχει ήδη δρομολογήσει διαρθρωτικές αλλαγές ( πχ στην επικουρική ασφάλιση ) που και αυτές πρέπει να ενταχθούν σε ένα συνολικό σχέδιο. Όλα δε αυτά είναι αδύνατο να κινηθούν χωρίς το μοχλό του τραπεζικού συστήματος που έχει τα δικά του κριτήρια επιλεξιμότητας και κατανάγκη τις δικές του προτεραιότητες βιωσιμότητας. Συνεπώς το κράτος πρέπει να συμπληρώσει τα κενά σε συνεργασία με τις τράπεζες».
13°
