Σε μια κρίσιμη καμπή για τη μελλοντική της πορεία, η χώρα δεν απειλείται μόνο από την έξαρση του κορωνοϊού και του επεκτατικού μεγαλοϊδεατισμού του Ερντογάν.
Όνειρο ήταν και πάει. Όνειρο όμορφο, ότι οι πολίτες, λέει, είχαν συνειδητοποιήσει πως μεγάλο μέρος της ευθύνης για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας έπεφτε στους ίδιους. Όνειρο αισιόδοξο, ότι οι πολιτικές δυνάμεις, λέει, είχαν επιτύχει τη συναίνεση σε μεγάλα και κρίσιμα ζητήματα. Ένα όνειρο που αποδείχτηκε απατηλό, όπως φάνηκε από τις εξελίξεις τόσο με την ταχεία εξάπλωση της πανδημίας, όσο και με τις αντιπαραθέσεις στη συνεχιζόμενη ελληνοτουρκική κρίση. Ένα όνειρο που μοιάζει τρελό, σε μια χώρα όπου οι άνθρωποι, με τη ακούραστη διαπαιδαγώγηση των κομμάτων, έχουν εθιστεί να τους χαϊδεύουν τ’ αυτιά με εύκολες κι ανώδυνες λύσεις ενώ ο λαϊκισμός και η τζάμπα μαγκιά έχουν πάρει από καιρό τη θέση της κοινής λογικής
Θαύματα δεν γίνονται βέβαια από τη μια μέρα στην άλλη. Ακόμα και η Μεγαλόχαρη δεν κατάφερε να πείσει τους πιστούς της να την προσκυνήσουν φέτος από απόσταση. Υπήρχε, ωστόσο, τρόπος να λειτουργήσει η χώρα την περίοδο των διακοπών εξασφαλίζοντας μια αξιοπρεπή - εγχώρια και ξένη - τουριστική κίνηση χωρίς απερίσκεπτα ρίσκα. Η εγκληματική, σε πολλές περιπτώσεις, αδιαφορία και περιφρόνηση της δημόσιας υγείας καθώς και η λογική της αρπαχτής της μιας βραδιάς απειλούν να τινάξουν στον αέρα την υγειονομική επιτυχία και τις οικονομικές θυσίες της καραντίνας.
Πρώτος ο Πρωθυπουργός έδωσε το σύνθημα της χαλάρωσης και του εφησυχασμού, εναποθέτοντας την αντιμετώπιση του κορωνοϊού στο φιλότιμο των Ελλήνων που, όπως ξέρουμε, δύσκολα ενεργοποιείται χωρίς αυστηρές συνέπειες για τους παραβάτες των μέτρων. Ο συναγερμός που έγκαιρα σήμαναν οι ειδικοί, άργησε να εισακουστεί. Η αντιπολίτευση, από την άλλη, μετά από μια περίοδο αναγκαστικής συναίνεσης, δείχνει να περιορίζεται στην επίρριψη ευθυνών αποφεύγοντας να στηρίξει ανοιχτά τα αναγκαία αντιδημοφιλή μέτρα ειδικά για τους νέους, ενώ, σε μερικές περιπτώσεις, εκφράζει ακόμα και την αντίθεσή της σε αυτά. Στις συνθήκες αυτές, η έκρηξη των κρουσμάτων, τις τελευταίες μέρες, τίποτα το ενθαρρυντικό δεν προοιωνίζει για την εξέλιξη της πανδημίας στη χώρα.
Η όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων έφερε, με ευθύνη κυρίως της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ακόμα πιο έντονα στην επιφάνεια το συναινετικό έλλειμμα στην αντιμετώπιση κρίσιμων εθνικών προβλημάτων. Η στάση στα ζητήματα αυτά και η κριτική στην κυβέρνηση δεν μπορεί να καθορίζεται από την ανάγκη δικαίωσης της προηγούμενης πολιτικής ούτε και επιτρέπεται η Αριστερά του διαλόγου, του σεβασμού του διεθνούς δικαίου και των θεσμικών του οργάνων να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις του Ερντογάν υιοθετώντας τη λογική του ανταγωνισμού μεταξύ «γαλάζιων πατρίδων». Παράλληλα αποδεικνύεται ότι η συμφωνία των Πρεσπών δεν ήταν απόρροια μιας ιδεολογικής θέσης αρχών του ΣΥΡΙΖΑ αλλά της ανάγκης για ηρωική απεμπλοκή από τον Καμμένο με στόχο το στήσιμο απενοχοποιητικών, προεκλογικών γεφυρών.
Σε μια πολύ κρίσιμη καμπή για τη μελλοντική της πορεία, η χώρα δεν απειλείται μόνο από την έξαρση του κορωνοϊού και του επεκτατικού μεγαλοϊδεατισμού του Ερντογάν. Απειλείται κι από την έξαρση ενός πολύχρωμου εθνολαϊκιστικού κύματος που υποδαυλίζεται συνεχώς από ακραίες φωνές και πρακτικές. Θα είναι μεγάλο λάθος αν οι αντιλαϊκιστικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, οι δυνάμεις της κοινής λογικής, υποτιμήσουν αυτόν τον μεγάλο κίνδυνο.
10°
