Ο Μάνος Βουλαρίνος προτείνει 5 καλύτερες γραμμές υπεράσπισης από αυτή που μέχρι τώρα ακολουθεί ο Νίκος Παππάς.
Ακόμα και ο πιο φανατικός ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δυσκολευτεί να παραδεχτεί ότι η υπερασπιστική γραμμή του συντρόφου Παππά χωλαίνει πιο πολύ κι από επιθετικό μετά από μαρκάρισμα του Πέπε. Θέλω να πω πως δεν είναι δυνατόν να ακούγεται να μιλάς με κάποιον και να του περιγράφεις την πολιτική ενός «μαγαζιού» και τα λεφτά που βγάζει και μετά να ισχυρίζεσαι πως αυτόν ο οποίος ενημέρωνες για το μαγαζί και απαντούσε «το έχω ακούσει κι εγώ» είναι ο μαγαζάτορας. Ούτε μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι από τις ηχογραφήσεις λείπουν κομβικές λέξεις που θα άλλαζαν το νόημα όσων ακούγονται χωρίς να λες ποιες λέξεις είναι αυτές.
Είναι φανερό πως υπάρχει πρόβλημα.
Και παρότι, όπως θα έχουν καταλάβει οι σταθεροί αναγνώστες, ακροατές και θαμώνες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, συμπαθώ τον σύντροφο Παππά λιγότερο κι από ανανά στην πίτσα, όσο να ‘ναι στεναχωριέμαι να τον ακούω να υπερασπίζεται τον εαυτό του με αυτόν τον τρόπο. Και γι αυτό αποφάσισα να τον βοηθήσω προτείνοντας του 5 καλύτερες γραμμές υπεράσπισης από αυτή που με τόση αποτυχία μέχρι τώρα ακολουθεί.
1 - «Ο Μυωνής έριξε κάτι στο ποτό μου κι έβαλε λόγια στο στόμα μου».
Πολύ πιο πιστευτό από όσα έχει πει μέχρι τώρα ο στενός συνεργάτης του Αλέκση. Μπορεί να χρησιμοποιήσει και την παραλλαγή της ύπνωσης:«Ο Μυωνής έβγαλε ένα ρολόι τσέπης και το άφησε να πηγαίνει πέρα δώθε μπροστά στα μάτια μου... μετά από αυτό δεν θυμάμαι τίποτα» ή του ρακούν: «και τότε μπαίνει ένα ρακούν που μιλούσε με τη φωνή μου κι αρχίζει να συζητά με τον Μυωνή».
2 - «Ο Γεωργιάδης πουλούσε νανογιλέκα».
Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη γραμμή την ακολουθεί ήδη ο σύντροφος Παππάς, αλλά μόνο όταν μιλάει με τον ίδιο τον Υπουργό της Ανάπτυξης. Μια καλή ιδέα είναι αυτό το «επιχείρημα» να το χρησιμοποιεί σε κάθε απολόγ... δημόσια εμφάνιση και διάλογο. Θα τον ρωτάει, ας πούμε, ο δημοσιογράφος σε μια συνέντευξη «γιατί αποκαλούσατε την κυβέρνηση «μαγαζί»; Κι εκείνος θα απαντάει «Με ρωτάτε αυτό το πράγμα τη στιγμή που ο κύριος Γεωργιάδης την ίδια περίπου περίοδο πουλούσε νανογιλέκα;». Προφανώς η εμπορική καριέρα του Γεωργιάδη δεν επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο την εμπορική καριέρα του σ. Παππά, αλλά το να ζητάς να κοιτάξουν αλλού όταν πιάνεσαι στα πράσα είναι πάντα μια καλή ιδέα.
3 - «Περνούσα μια φάση... προσπαθούσα να βρω το εαυτό μου... βρισκόμουν σε μια επίπονη διαδικασία απολογισμού και ενδοσκόπησης».
Προφανώς αυτές οι φράσεις δεν σημαίνουν τίποτα απολύτως, αλλά μπορεί να συγκινήσουν κάποιους πιο επιρρεπείς στη μιλένιαλ ανοησία ή κάποιους που τις έχουν χρησιμοποιήσει οι ίδιοι για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
4 - «Τα συνεχή κρούσματα συστημικού ρατσισμού στις ΗΠΑ με κατέβαλαν ψυχολογικά. Συνέπασχα με τους μαύρους αδερφούς μου που υπέφεραν από τη Νέα Υόρκη ώς το Λος Άντζελες κι αυτός ο πόνος καμιά φορά επηρέαζε την κρίση μου».
Μπορεί να φαίνεται άσχετο, αλλά είναι πολύ της μόδας και κάνει τον Νικόλα τον Παππά να φαίνεται ρέλεβαντ (όπως θα έλεγε και ο ίδιος).
5 - «Φταίνε τα μνημόνια».
Αφoύ τα μνημόνια έχουν χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για κάθε είδους παραβατική συμπεριφορά, από τους βανδαλισμούς σε πάρκα μέχρι την ενδοοικογενειακή βία (προφανώς από αυτους που την ασκούν), γιατί να μην τα χρησιμοποιήσει και ο σύντροφος Παππάς; Τώρα μάλιστα που το σκέφτομαι, αυτός και οι σύντροφοι του τα χρησιμοποιούσαν συχνά για να δικαιολογούν τα χάλια του μαγαζ... της κυβέρνησής τους, οπότε ξέρει καλά και πώς να το κάνει. Και μπράβο του και καλά ξεμπερδέματα.
