Πώς ο Παναγιώτης Κουρουμπλής δυναμιτίζει το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ περί ακροδεξιάς
Μια «παλιά καραβάνα», όπως ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, δυναμιτίζει ένα μήνα πριν από τις εκλογές το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ περί ακροδεξιάς, επιχειρώντας να αντλήσει από άλλες «ορθόδοξες» δεξαμενές.
Οι αγκαλιές του υποψήφιου ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτη Κουρουμπλή, με τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιο, επαλήθευσαν τη δομική δυσλειτουργία της νεοσυσταθείσας προοδευτικής συμμαχίας. Την έλλειψη δηλαδή συνοχής των «υλικών» της, ενδεχομένως και τη στρέβλωση των κινήτρων τους. Αντί πολιτικών θέσεων και προωθητικών συνθέσεων, φαίνεται να μοντάρεται ένα ιδεολογικό τέχνασμα. Μια βουή ενός πολύχρωμου λόγου, που επιτρέπει απεριόριστους πολιτικούς ελιγμούς, τα χωράει όλα και όλοι έχουν ανάγκη όλους. Επιπλέον, όπως σε κάθε μετασχηματισμό, με όποιους όρους, και συνθήκες και να συντελείται, θεμελιώδες είναι το θέμα της επιβίωσης. Στη δεδομένη περίπτωση, της πολιτικής επιβίωσης.
Ένας τέτοιος λόγος θα μπορούσε να ωθήσει μια «παλιά καραβάνα», όπως ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, να δυναμιτίσει ένα μήνα πριν από τις εκλογές τη σχέση του με τον ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρώντας να αντλήσει από άλλες «ορθόδοξες» δεξαμενές.
Από την άλλη η πολιτική επιβίωση ή αλλιώς η διακυβέρνηση ως μοναδικό και κεντρικό ζητούμενο, θα ήταν ίσως ο μόνος λόγος ώστε το κόμμα του σύριζα, σε θεσμικό επίπεδο -μέσω δηλαδή του γραμματέα του Πάνου Σκουρλέτη- να τραβήξει ελαφρώς το αυτί του πρώην υπουργού, ενώ ο άλλοτε επιθετικός Δημήτρης Τζανακόπουλος να κάνει λόγο γα μια αστοχία που εξηγήθηκε επαρκώς Ο Κουρουμπλής μαζεύει στην καθισιά του πολλές χιλιάδες ψήφων, αλλά ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Δημιουργεί κακό προηγούμενο ως προς την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ στις προσωπικές στρατηγικές. Η Προοδευτική συμμαχία δοκιμάζεται από φυγόκεντρες δυνάμεις, που απειλούν την συνοχή της για πολλοστή φορά.
Την ίδια στιγμή άλλα κεντρικά στελέχη του κόμματος διαχωρίζουν τη θέση τους στο θέμα Κουρουμπλή είτε για λόγους συνείδησης είτε γιατί δεν επιθυμούν να διαρραγεί η σχέση τους με τη βάση του κόμματος, με ορίζοντα την επόμενη ημέρα και τις διεργασίες που θα ακολουθήσουν το ενδεχόμενο της ήττας. «Με τον Χρυσαυγίτη Αμβρόσιο, κήρυκα του μίσους, υβριστή του Τσίπρα και πρόσφατα καταδικασμένο για παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου, είμαστε καθαρά και σταθερά απέναντι» λέει ο Δημήτρης Παπαδημούλης. «…Εσύ στέκεσαι δίπλα στον ρατσιστή, χουντικό, δηλωμένο ΧΑυγίτη Αμβρόσιο;; Τουλάχιστον, όχι στο όνομά μας…» γράφει στον προσωπικό της λογαριασμό στο twitter η Αννέττα Καβαδία. Σε σκληρή γραμμή και η Σία Αναγνωστοπούλου: «Με τον κ. Αμβροσιο μας χωρίζει μια Χρυσή Αυγή χάος».
Όσο για τη βάση του κόμματος καλείται για άλλη μια φορά να πιει το πικρό ποτήρι, μέσα από επώδυνες υποχωρήσεις στους «αναγκαστικούς» κυβερνητικούς ελιγμούς. «Να ξεκουμπιστεί τώρα από το ψηφοδέλτιο» γράφει στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ο Χάρης Γολέμης πρώην στέλεχος της Κεντρικής Επιτροπή και μέλος των 53+ απηχώντας σε μεγάλο βαθμό τη διάσταση της κεντρικής πολιτικής στάσης και αυτής των μελών στο ποια είναι τα όρια της συστράτευσης.
Μέρες πριν από τις εκλογές, παρά τα συνθήματα και τις πανηγυρικές φιέστες, ο ΣΥΡΙΖΑ προοδευτική συμμαχία καλείται να συμπεριφερθεί ως ζογκλέρ, εξισορροπώντας δυνάμεις, ρεύματα, τάσεις. Τους συντρόφους, τους περαστικούς, τα παλιότερα και τα νέα "κομμάτια της συλλογής" της... συνδιαχείρισης. Στελέχη με διαφορετική αφετηρία, μεμονωμένα, κάποια χωρίς έρεισμα, και κάποια με μόνο στοιχείο να τους συνέχει τη διατήρηση της εξουσίας ή το επαναπλασάρισμα σε αυτή. Ο ΣΥΡΙΖΑ άντεξε την πασοκοποίησή του, την συγκατοίκηση με τον Καμμένο, θα αντέξει και τη νέα διεύρυνση; Με Πάνο Λάμπρου, Θεοχαρόπουλο, Κουντουρά, Κουρουμπλή και με λίγο Αμβρόσιο, βοήθειά τους.
Δεν υπάρχει χειρότερη κατάντια από την ανοικτή «διαπαιδαγώγηση» της κοινωνίας στην παρανομία και στον χρηματισμό. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη και πρέπει να την αναλάβει
13°
