Επιφυλάξεις για μια «καθαρή» έξοδο της Ελλάδας από το μνημόνιο εκφράζει το ινστιτούτο Stratfor, το οποίο σε ανάλυσή του υποστηρίζει ότι η χώρα θα συνεχίσει να χρειάζεται βοήθεια και μετά το 2018 σε αντίθεση με την Πορτογαλία και την Ιρλανδία που στάθηκαν στα πόδια τους.
«Το τελευταίο διάστημα, οι σχέσεις της Ελλάδας με τους δανειστές της είναι εγκάρδιες. Τους τελευταίους μήνες, η Αθήνα λαμβάνει τις υποδόσεις του προγράμματος χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Αλλά με τη λήξη του τρίτου προγράμματος να ορίζεται για τα μέσα του 2018, και οι δύο πλευρές ετοιμάζονται για πρόωρες συζητήσεις του τι θα επακολουθήσει» γράφει το Stratfor, και συνεχίζει: «Σύμφωνα με αρκετές εφημερίδες και πηγές του Stratfor, το τέλος του προγράμματος δεν θα είναι τόσο “καθαρό” όσο ήταν για άλλες χώρες που διασώθηκαν, όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Και αυτό επειδή η Ελλάδα θα συνεχίσει να χρειάζεται οικονομική βοήθεια. Η επόμενη στήριξη της Ελλάδας, όμως, δεν θα είναι απαραίτητα ένα τέταρτο πρόγραμμα διάσωσης, συνδεδεμένο με σκληρές οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Τα ερωτήματα για το τι μορφή θα λάβει αυτή η στήριξη -και ο τρόπος με τον οποίο θα απαντηθούν- μπορεί να δημιουργήσουν νέες προκλήσεις για την Ελλάδα την επόμενη χρονιά».
Την ίδια ώρα, το Stratfor εκτιμά ότι: «Είναι ασαφές εάν η Ελλάδα μπορεί να λειτουργήσει χωρίς εξωτερική βοήθεια».
Υποστηρίζει δε, ότι η χώρα μας βρίσκεται στην «εντατική» λόγω των οικονομικών της προβλημάτων για σχεδόν μια δεκαετία, ακόμη και αφότου μείωσε δραματικά τις δαπάνες της και μείωσε το έλλειμμά της. «Η ελληνική οικονομία εμφανίζει ανάπτυξη και η ελληνική κεντρική τράπεζα προβλέπει αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος κατά 1,7% το 2017 και κατά 2,4% το 2018. Αλλά οι πιστωτές ανησυχούν ότι τα οφέλη δεν θα είναι επαρκή για να καταφέρει η Ελλάδα να ξεπεράσει το πρόβλημα με το χρέος της, το οποίο παραμένει -περίπου- στο 180% του ΑΕΠ».
Το Stratfor μεταφέρει επίσης τους προβληματισμούς των πιστωτών, ότι δηλαδή η Αθήνα πιθανώς να σταματήσει τις μεταρρυθμίσεις και πως τα δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας δεν θα αντιμετωπιστούν.
«Ως αποτέλεσμα, οι πιστωτές δεν αποκλείεται να πιέσουν την Αθήνα να υπογράψει μια νέα οικονομική συμφωνία -πιθανώς με τη μορφή μιας προληπτικής πιστωτικές γραμμής ή παράταση του τρέχοντος προγράμματος διάσωσης με χαλαρούς όρους- για να έχουν μια επίβλεψη των ελληνικών πολιτικών» εξηγεί το Stratfor.
Και εξηγεί: «Υπό αυτό το σενάριο, η ελληνική κυβέρνηση θα αναζητήσει έναν τρόπο να υπογράψει τη συμφωνία χωρίς να “πληρώσει” το πολιτικό τίμημα από τους ψηφοφόρους πριν από τις εκλογές του 2019».
Πρόσφατα, η γερμανική κυβέρνηση έχει εκφράσει ενδιαφέρον για την μετατροπή του ταμείου διάσωσης της Ευρωζώνης σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. «Σε περίπτωση που ίδρυμα αυτό δημιουργηθεί, τότε η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι ο πρώτος πελάτης του», σημειώνει το Stratfor, και συνεχίζει: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποσχεθεί στους ψηφοφόρους ότι τα επώδυνα μέτρα λιτότητας θα βοηθήσουν το κόμμα να κερδίσει ελάφρυνση χρέους στο μέλλον. Η Ευρωπαϊκή Ενωση πιθανότατα δεν θα δεχτεί κάποιο κούρεμα, αλλά η Αθήνα θα ήθελε τουλάχιστον να της δοθεί μια περίοδος χάριτος για την αποπληρωμή, μεγαλύτερο χρόνο ωρίμανσης και χαμηλότερα επιτόκια. Κάτι τέτοιο θα ήταν μάλλον αμφιλεγόμενο στη βόρεια Ευρώπη, και κυρίως στη Γερμανία. Ούτως η αλλιώς, η γερμανική κυβέρνηση αυτή την περίοδο προχωρά τις συζητήσεις για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης, με τη συμμετοχή του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, που αντιτίθεται στα προγράμματα βοήθειας για την Ελλάδα».
Η ανάλυση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι παρότι η Αθήνα θέλει να πει «αντίο» στους πιστωτές της και τα χειρότερα φαίνεται ότι είναι πλέον πίσω της «η ελληνική κυβέρνηση μάλλον δεν θα τα καταφέρει ακόμη μόνη της».
12°
