Η οικονομική διπλωματία της χώρας κινείται μεταξύ φάρσας και τραγωδίας. Η κυβέρνηση Τσίπρα επένδυσε το πολιτικό της κεφάλαιο στην καταγγελία εκπροσώπων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και των ευρωπαϊκών θεσμών, όπως για παράδειγμα ο κ. Σόιμπλε και ο κ. Ντάισελμπλουμ, χάνοντας πολύτιμο χρόνο και σημαντικές ευκαιρίες για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων και την έξοδο της οικονομίας από την κρίση.
Το Μαξίμου διαπιστώνει τώρα ότι αυτοί που συνήθιζε να καταγγέλλει μπορεί να είναι καλύτεροι από αυτούς που πιθανότατα θα τους αντικαταστήσουν και πως δεν υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να γίνει ευνοϊκότερη η αντιμετώπιση της Ελλάδας στο άμεσο μέλλον.
Μετά τον Σόιμπλε
Ο πανίσχυρος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόϊμπλε αποτελεί ήδη παρελθόν για το Eurogroup. Θα αντικατασταθεί για ένα διάστημα από έναν στενό συνεργάτη της καγκελαρίου Μέρκελ ο οποίος στη συνέχεια θα δώσει τη θέση του στον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας που θα αναδειχθεί μέσα από τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης συνασπισμού. Όπως είπε η κ. Μέρκελ, η ανακοίνωση του κυβερνητικού συνασπισμού και του προγράμματός του θα γίνει μέχρι τα Χριστούγεννα.
Όλα δείχνουν ότι η στάση της Γερμανίας στη διαχείριση του ελληνικού προγράμματος-μνημονίου θα γίνει αυστηρότερη. Η καγκελάριος Μέρκελ δέχεται μεγάλες πιέσεις από τους Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας να σκληρύνει την στάση της στο προσφυγικό-μεταναστευτικό αλλά και σε ό,τι αφορά την οικονομική πολιτική της Ευρωζώνης, ιδιαίτερα σε σχέση με την Ελλάδα. Παράλληλα, οι Φιλελεύθεροι οι οποίοι θα συμμετάσχουν στον νέο κυβερνητικό συνασπισμό, διεκδικούν το υπουργείο Οικονομικών με δυο βασικούς στόχους: Πρώτον, να υπάρξει μείωση των φορολογικών βαρών στη Γερμανία με ταυτόχρονη αποτροπή της αύξησης της μεταφοράς πόρων από τη Γερμανία σε άλλα κράτη-μέλη μέσω του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού. Δεύτερον, την αυστηρή επιβολή των κανόνων της ΟΝΕ και τη διευκόλυνση της Ελλάδας να βρεθεί εκτός Ευρωζώνης σε περίπτωση που δεν μπορέσει να προσαρμοστεί έγκαιρα.
Προς τη λήξη της παρουσίας του στην προεδρία του Eurogroup βαδίζει και ο υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας κ. Ντάισελμπλουμ. Την 1η Ιανουαρίου θα αντικατασταθεί από υπουργό Οικονομικών άλλου κράτους-μέλους.
Ο ίδιος μπορεί να έφτασε στο τέλος της πολιτικής του σταδιοδρομίας εξαιτίας της εκλογικής συντριβής του Εργατικού Κόμματος από το οποίο προέρχεται. Το Εργατικό Κόμμα της Ολλανδίας... πασοκοποιήθηκε. Οι πολύμηνες διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης συνασπισμού στην Ολλανδία φτάνουν στο τέλος τους και όλα δείχνουν ότι η επόμενη μέρα θα είναι χωρίς τους Εργατικούς στην κυβέρνηση και τον κ. Ντάισελμπλουμ στο Eurogroup.
Η Ολλανδία αναμένεται να σκληρύνει και αυτή την στάση της έναντι της Ελλάδας, ενώ σημαντικό ρόλο θα παίξει στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος και το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών που θα πραγματοποιηθούν αυτή την Κυριακή στην Αυστρία. Το πιθανότερο είναι ότι οι κάλπες θα αναδείξουν πρώτη δύναμη το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα, δεύτερη δύναμη το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας και τρίτη δύναμη τους Σοσιαλδημοκράτες οι οποίοι αναμένεται να χάσουν την καγκελαρία.
Το πρόβλημα για την Ελλάδα είναι ότι η αυστριακή κεντροδεξιά έχει υιοθετήσει βασικές θέσεις της αυστριακής άκρας Δεξιάς για τη διαχείριση του ελληνικού προγράμματος και του προσφυγικού-μεταναστευτικού και έχει προετοιμαστεί το έδαφος για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας κεντροδεξιάς-άκρας Δεξιάς, όπως στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Τότε είχε οδηγηθεί η Αυστρία σε διπλωματική απομόνωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά τώρα έχουν αλλάξει οι συνθήκες.
Θα έχουμε λοιπόν ένα μέτωπο αυστηρότητας από Γερμανία, Ολλανδία και Αυστρία. Σε πρώτη φάση οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το Eurogroup θα μας αντιμετωπίσουν με μία υπηρεσιακή, μεταβατική λογική και στην συνέχεια θα προβάλουν μεγαλύτερες απαιτήσεις για τον τρόπο διαχείρισης της ελληνικής οικονομίας και τους στόχους που τίθενται.
Τα ευρωπαϊκά οράματα του προέδρου της Γαλλίας κ. Μακρόν δεν πρόκειται να μας βγάλουν από τη δύσκολη θέση γιατί η προώθησή τους χρειάζεται πολύ χρόνο. Όσο για τα καλά λόγια του αρμόδιου επιτρόπου κ. Μοσκοβισί για την κατάσταση και την προοπτική της ελληνικής οικονομίας δεν έχουν μεγάλη σημασία για δύο λόγους: Πρώτον, οι αποφάσεις παίρνονται και η δυναμική προσδιορίζεται στο Eurogroup. Δεύτερον, ο κ. Μοσκοβισί προέρχεται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας το οποίο συνετρίβη εκλογικά και γι' αυτό η δυνατότητά του να επηρεάζει καταστάσεις έχει περιοριστεί.
Η κυβέρνηση Τσίπρα έχασε πολύτιμο χρόνο με αποτυχημένα αριστερά ριζοσπαστικά πειράματα και μια τακτική σκόπιμης καθυστέρησης σε ό,τι αφορά την εφαρμογή του τρίτου προγράμματος-μνημονίου. Για μια ακόμη φορά θα αποδειχθεί ότι ο χρόνος είναι χρήμα...
Δεν υπάρχει χειρότερη κατάντια από την ανοικτή «διαπαιδαγώγηση» της κοινωνίας στην παρανομία και στον χρηματισμό. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη και πρέπει να την αναλάβει
16°
