Ο φόβος για τον άλλο, τον διπλανό, δεν είναι εγγενές χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης. Σίγουρα πρόκειται για επίκτητο γνώρισμα αναλήθειας και συνθηκών κρίσης. Σήμερα που οι θεσμοί υπόκεινται σκληρής κριτικής, το αντιπολιτικό και αντικοινοβουλευτικό κλίμα είναι δεδομένο, η οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών και η ανεργία «χτυπάει κόκκινο» και ο ορθός λόγος εντέλει βάλλεται πανταχόθεν, δε μπορούμε παρά να μιλάμε για σκηνικό δομικής κρίσης.
Ο φόβος και η υπεραμυντικότητα αυτή, έχει κοινά χαρακτηριστικά με την παρανοοϊκότητα, μόνο που εκείνη έχει την δικαιολογία της διαταραχής και της διατάραξης της σχέσης με το εσωτερικό μας κατασκεύασμα. Μισούμε και δεν ανεχόμαστε χαρακτηριστικά μας και προβάλουμε εχθρότητα αναίτια, υπό «λογικούς», «κανονικούς» όρους. Το να λατρεύουμε χωρίς όριο ό,τι μας μοιάζει, είναι ένδειξη βαθέως συντηρητισμού στην ανάγνωση του «έξω κόσμου» αλλά και καθήλωσης σε πρώιμα στάδια γνωσιακής εξέλιξης. Γινόμαστε αναντίστοιχοι του μεγαλείου της ανθρώπινης ύπαρξης, βουτώντας στο έρεβος μιας βολικής πλάνης. Ένα ψεύδος, μια πλαστή ερμηνεία που μας υπηρετεί και την υπηρετούμε.
Λύση του δράματος θα ήταν η αναζήτηση της προσωπικής αλλά και της ομαδοποιημένης αλήθειας και η εξυπηρέτηση-παραδοχή της δυσκολίας της. Στην Ελλάδα του σήμερα η έκφραση της ρατσιστικής σκέψης στον βαθμό που την συναντούμε, είναι μια δάνεια κατάσταση που εξυπηρετείται κυρίως αλλά όχι μόνο από το κόμμα της Χ.Α. Ο σχηματισμός αυτός το κάνει με τον γνωστό, ξεδιάντροπο, φασιστικό τρόπο και στο μέτρο της παιδείας και της αλήθειας των επικεφαλής της. Ο συγκεκριμένος «νεορατσισμός» στηρίζεται κυρίως πάνω στα δίπολα Ανατολή-Δύση και Λευκοί-Άλλοι. Επικαλείται τα χρωμοσώματα του Ελληνικού «Γένους» και τη διαχρονικότητα των αρχετύπων του πολιτισμού μας. Αντιτίθεται σε οποιοδήποτε υπερεθνικοαξιακό σύστημα. Ακόμα και η ειδεχθέστερη εκδήλωση φυλετισμού, ο Γερμανικός ναζισμός βρίσκει ζηλωτές. Σε όλες αυτές τις στάσεις δεν καταφέρνει να κρύψει την φοβική αποφυγή του έναντι της Δημοκρατίας και της κοινής λογικής.
Οι Έλληνες οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των αξιών μας, με σεβασμό και γενναιοδωρία τόσο απέναντι στους «άλλους», όσο και στον εαυτό μας. Ας «παραιτηθούμε» από όποιες αξιώσεις απόλυτης ομοιότητας και ας απευθυνθούμε με πλήρη σεβασμό στην ετερότητα.
*Ο Γιώργος Οικονόμου είναι ψυχίατρος, μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ. Στις εκλογές της 6ης Μαΐου εξελέγη Βουλευτής Ν. Τρικάλων.
14°
