«Να γράψουμε τη δική μας ιστορία» προέτρεψε ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, μέσα από το άρθρο του στην «Καθημερινή», δίνοντας το στίγμα της επόμενης προεκλογικής περιόδου. Καταδικάζοντας τον διχαστικό λόγο και τις πολωτικές αντιπαραθέσεις, προσπερνώντας ψευτοδιλήμματα για λυμένα εδώ και δεκαετίες θέματα που απασχόλησαν τα καλοκαιρινά timeline περί κομμουνισμού και αντιλαμβανόμενος ότι «πολύ λίγα λένε στη νέα γενιά οι ξεθωριασμένες ταμπέλες Δεξιά - Αριστερά» καταλήγει πως «ήρθε η ώρα να ανοίξουμε το βήμα και να γράψουμε εμείς τη δική μας ιστορία. Είναι σίγουρα πολύ πιο δημιουργικό από το να συζητάμε για τις ιστορίες άλλων».
Το αντιπολιτευτικό αφήγημα ήταν επί χρόνια μονοθεματικό: «Θα σκίσουμε τα μνημόνια». Μετά όμως από 8 χρόνια κρίσης και αφού κατέρρευσε το αντιμνημονιακό οικοδόμημα –με 2 εκ των 4 μνημονίων να φέρουν πλέον την υπογραφή των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ– ο Κ. Μητσοτάκης αντιλαμβάνεται ότι η μάχη της επόμενης μέρας θα δοθεί αλλού: στα πραγματικά προβλήματα των πολιτών. Το προνομιακό για εκείνον πεδίο άσκησης αντιπολιτευτικού λόγου είναι η καθημερινότητα με τους δυσβάσταχτους φόρους, τα ξεχαρβαλωμένα νοσοκομεία, η γραφειοκρατία και το αναποτελεσματικό υδροκέφαλο κράτος που διαρκώς διογκώνεται με προσλήψεις ημετέρων. Είναι πλέον σαφές ότι η σελίδα έχει αλλάξει. Καθόλου τυχαίο δεν είναι πως είναι η πρώτη φορά που αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν υπόσχεται αναδιαπραγμάτευση/ τροποποίηση/ σκίσιμο κ.ο.κ. του μνημονίου.
Με το άρθρο του ο Μητσοτάκης επαναφέρει το παιχνίδι στο γήπεδο της πραγματικής ζωής. Το θέμα είναι συνολικά η ΝΔ μπορεί; Διότι τη στιγμή που η κυβέρνηση έφερε νομοσχέδιο που ξεχαρβαλώνει την Παιδεία, οι τρομοκρατικές οργανώσεις μπουκάρουν ανενόχλητες σε δημόσια κτίρια, οι συντάξεις επαναϋπολογίζονται για να κοπούν ξανά με βάση το τέταρτο μνημόνιο από 1/1/2019 και η part time απασχόληση με μισθούς 300 ευρώ τον μήνα αυξάνεται με αλματώδεις ρυθμούς, στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρακολουθούν συχνά αμέτοχα σε ρόλο σχολιαστή. Μόλις πριν μία εβδομάδα, όταν καιγόταν η Αττική και κάποιοι από τη ΝΔ ψέλλισαν πως αν το δημόσιο χρήμα κατευθυνόταν στην κάλυψη των ελλείψεων της πυροσβεστικής, αντί σε προσλήψεις ημετέρων, τότε θα είχαμε καλύτερη αντιμετώπιση των πυρκαγιών, ο βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ, Θεόδωρος Φορτσάκης τους εγκάλεσε: «Όχι γκρίνια την ώρα της φωτιάς». Σαν ξαφνικά να ξεχάστηκε ποιος είναι ο θεσμικός ρόλος που έχει η αντιπολίτευση, να ελέγχει ακριβώς τις αποφάσεις της εξουσίας, κυρίως δε σε τόσο τραγικές στιγμές.
Τη στιγμή που ο Παύλος Πολάκης υποβιβάζει τον δημόσιο διάλογο με απίστευτες επιθέσεις τόσο κατά των πολιτών, όσο και κατά πολιτικών του αντιπάλων, το εκλογικό σώμα παρακολουθεί αμήχανα τον Νικήτα Κακλαμάνη –για παράδειγμα– να τουιτάρει μία κατά του Κώστα Σημίτη και όσων έκανε το 2000 (!;) και την άλλη να πρωταγωνιστεί στο θέατρο του παραλόγου που ανεβαίνει εσχάτως στην υπόθεση Γεωργίου. Διότι μπορεί η δικαστική περιδίνηση Γεωργίου να έχει προκαλέσει τον διεθνή χλευασμό της χώρας μας, όμως ο Νικήτας Κακλαμάνης ευθυγραμμιζόμενος στη γραμμή ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, επέπληττε μέσω Τwitter πριν λίγες μέρες τους κακούς ξένους: «Ντροπή για τους τροϊκανούς να παρεμβαίνουν ωμά για να προστατέψουν τον Γεωργίου». Πιστή στη συμμαχία Ραφήνας - Κουμουνδούρου και η βουλευτής Κατερίνα Παπακώστα, η οποία μόλις λίγο καιρό πριν εγκαλούσε τη ΝΔ «να αποσύρει το αίτημα των εκλογών για να μην καταντήσει γραφική».
Όσοι μάλιστα ασκούν σκληρή αντιπολίτευση αναδεικνύοντας λάθη και κυβερνητικές ολιγωρίες ή παραλείψεις κατηγορούνται ως ακραίοι ή ακόμα και ακροδεξιοί όχι μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από στελέχη της ΝΔ, τα οποία έτσι γκριζάρουν τον αντιπολιτευτικό της λόγο, μπερδεύοντας το εκλογικό της ακροατήριο, με αποτέλεσμα να δίνεται συχνά η εικόνα ότι το κόμμα ακολουθεί ασθμαίνοντας την ατζέντα που του θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ. Με το άρθρο του ο Κ. Μητσοτάκης επιχειρεί να δώσει νέα κατεύθυνση παίρνοντας το παιχνίδι στα χέρια του και ορίζοντας ο ίδιος την αντιπολιτευτική τακτική απαγορεύοντας κάθε παρερμηνεία: «Η χώρα ζητεί επανεκκίνηση. Να απαντήσουμε με σαφήνεια στα πραγματικά και άμεσα ερωτήματα των πολιτών. Πώς θα έρθουν οι νέες δουλειές; Πώς θα μειωθεί η φορολογική επιβάρυνση; Πώς δεν θα τρέχω από υπηρεσία σε υπηρεσία για να κάνω τη δουλειά μου; Πώς θα αποκτήσει το πτυχίο μου αξία; Πώς πάω σε ένα δημόσιο νοσοκομείο και θα ξέρω ότι θα με φροντίσουν; Πώς θα νιώσω ασφαλής στη γειτονιά μου; Πίσω από τη σκοτεινή κουρτίνα της πιο βαθιάς κρίσης, πολλοί, πάρα πολλοί συμπολίτες μας αγωνίζονται και δημιουργούν. Εχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν τις δικές τους προσωπικές υπερβάσεις. Ήρθε η ώρα κι εμείς οι πολιτικοί να κάνουμε τις δικές μας».
Και πράγματι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ λένε ότι ο Κ. Μητσοτάκης είναι αποφασισμένος για υπερβάσεις, ακόμα κι αν χρειαστεί να σπάσει αυγά. Ή κομματικά κατεστημένα.
8°
