1) Η τελευταία εξέλιξη στην υπόθεση της Ηριάννας προξένησε ένα φαύλο κύκλο βίας, στρεβλών αντιπαραθέσεων, σκοπιμοτήτων. Αρχικά η υπόθεση αναδείχθηκε σαν ένα θέμα που θα μπορούσε να τεθεί σε ένα ευρύτερο πεδίο το οποίο θα υπερέβαινε ιδεολογικές διαφορές και αγκυλώσεις κι ότι θα μπορούσαμε να σκεφτούμε και να συζητήσουμε πάνω σε ζητήματα ουσίας όπως τα αντανακλαστικά μας απέναντι στους κατηγορούμενους για τρομοκρατία, τον αντιτρομοκρατικό νόμο, τη λειτουργία της δικαιοσύνης. Τελικά φτιάχτηκαν τα δύο γνωστά στρατόπεδα «εμείς» και «αυτοί». Είναι λυπηρό, η ψυχραιμία, η σοβαρότητα, ο διάλογος, δεν ήταν ποτέ, ούτε κι εδώ, χαρακτηριστικά του δημόσιου λόγου. Η ποιότητα του λόγου όπως εκφέρεται στις αναρτήσεις στα σόσιαλ μίντια και στα σχόλια αποτελεί το εξωδικαστικό περιβάλλον της δίκης και δείχνει ποιοι είμαστε.
2) Πολλοί από τους ιδεολογικούς αντιπάλους και επικριτές της κυβέρνησης έσπευσαν να πάρουν φανατικά θέση υπέρ της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης, αναφερόμενοι στην Ηριάννα ως τρομοκράτισσα με οπαδικούς όρους, εκφράζοντας την αμέριστη εμπιστοσύνη τους στη δικαιοσύνη. Α la carte. H δκαιοσύνη λειτουργεί σωστά και αμερόληπτα ανάλογα με τις πεποιθήσεις μας. Η υπόθεση της Ηριάννας, στο ένα της σκέλος, μετατράπηκε σε ιδεολογική αντιπαράθεση με στόχο την κυβέρνηση, με τσιτάτα, αφορισμούς παντός χρήσης, αδιαπραγμάτευτες βεβαιότητες.
3) Επί της ουσίας, εφόσον η υπόθεση πρόκειται να κριθεί εκ νέου σε δευτεροβάθμια δίκη η ετυμηγορία εκκρεμεί. Η Ηριάννα θα δικαστεί ξανά και ενδέχεται να κριθεί αθώα ή να καταδικαστεί εκ νέου.
4) Τα αμφιλεγόμενα στοιχεία που αφορούν στο DNA, μοναδικό ενοχοποιητικό στοιχείο για την καταδίκη της, είναι υπολογίσιμα, καθώς σύμφωνα με μια εκδοχή στηρίζονται σε τεκμηριωμένες επιστημονικές θέσεις με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία. Τα αποδεικτικά στοιχεία είναι δίκαιο να εξεταστούν στο βαθμό που ελέγχονται ως ανεπαρκή, όπως αμφιβολίες εγείρει και το κατά πόσο στοιχειοθετούν έγκλημα που να επισείει τέτοια ποινή. Η αρχή της αμφιβολίας στα πλαίσια του ποινικού κώδικα λειτουργεί πάντοτε υπέρ του κατηγορουμένου.
5) Κακό κάνει στην Ηριάννα η εμπλοκή της κυβέρνησης, η οποία φαίνεται να χρησιμοποιεί την υπόθεση στην κόντρα της με τη δικαιοσύνη. Σε αυτόν τον κατά μέτωπο πόλεμο που έχει ανοίξει εδώ και αρκετό καιρό με τους δικαστές συμπεριλαμβάνονται και οι δηλώσεις συμπαράστασης όπως αυτές του κυβερνητικού εκπροσώπου, που έκανε λόγο για «μαύρο βιβλίο» της ελληνικής δικαιοσύνης, και του υπουργού Δικαιοσύνης. Ο τελευταίος έβαλε ανοιχτά κατά της υπόφασης από το βήμα της Βουλής μιλώντας «για υποβολή νέας αίτησης που θα κριθεί από άλλη σύνθεση», μια αναγγελία που μόνο από την Υπεράσπιση δικαιούται να γίνει. Η κόντρα ανάμεσα στις δύο εξουσίες είναι πρωτοφανής και η Ηριάννα βρίσκεται στη μέση. Οι δικαστές θα έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στη δίκη και η όποια τους απόφαση πλέον βαρύνεται και από το κατά πόσο θα συνταχθούν ή θα αντιταχθούν στα κελεύσματα της κυβέρνησης.
6) Η μανία καταστροφής, τα σπασίματα, οι ανενόχλητοι βανδαλισμοί των καταστημάτων στην Ερμού και οι φωτιές μόνο κακό έκαναν και κάνουν στην Ηριάννα και στα αιτήματά της. Με το σύνθημα «Λευτεριά στην Ηριάννα» ο αντιεξουσιαστικός χώρος υιοθέτησε την Ηριάννα σαν δικό της παιδί, απομονώνοντάς την από την υπόλοιπη κοινωνία. Ωστόσο, η ίδια στην απολογία της, δηλώνει πως δεν ανήκει σε κανέναν πολιτικό-ιδεολογικό χώρο, πως δεν την εκφράζει η βία, και μέσω του πατέρα της εκείνη και η οικογένειά της καταδικάζουν τα επεισόδια και λυπούνται για τις ζημιές που προκλήθηκαν στο όνομά της.
7) Τα σπασίματα και οι βανδαλισμοί έδωσαν την ευκαιρία στην αμήχανη μέχρι τότε στάση της ΝΔ να αντιπολιτευτεί την κυβέρνηση κατηγορώντας ως «ηθικό αυτουργό» των επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας τον υπουργό Δικαιοσύνης. «Για θεσμικό κατήφορο και απαράδεκτες παρεμβάσεις και επιθέσεις στη Δικαιοσύνη που τραυματίζουν βαριά τη Δημοκρατία στη χώρα μας και προσφέρουν άλλοθι στην τυφλή βία» έκανε λόγο ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
8) Η υπόθεση της Ηριάννας ανέδειξει ανάμεσα στα άλλα και την τεράστια κρίση εμπιστοσύνης απέναντι στη Δικαιοσύνη. Με τι κριτήρια δικάζουν οι δικαστές; Το ότι υπάρχει έλλειμμα αξιοπιστίας είναι πρωτίστως ευθύνη δική τους. Το κράτος δεν μπορεί να επιβάλλει ούτε να προάγει ένα συγκεκριμένο ηθικό τρόπο ζωής, ούτε είναι ο ρόλος των δικαστών να λειτουργούν αντεκδικητικά, με βάση τις πολιτικές πεποιθήσεις, τις αντιπάθειες ή τις συμπάθειές τους. Καλούνται να ερμηνεύουν και να εφαρμόζουν νόμους, τους οποίους δεν ψηφίζουν, και να λειτουργούν αμερόληπτα. Η συγκεκριμένη υπόθεση δικάζεται με τον αντιτρομοκρατικό νόμο, που είναι ιδιαίτερα σκληρός και δεν επιδέχεται επιείκεια, και σε συνθήκες ιδεολογικής φόρτισης. Ο θεσμός της Δικιαιοσύνης είναι θεμελιώδης για τη λειτουργία μιας ευνομούμενης και ευημερούσας κοινωνίας, και ακόμα κι αν σε μια κοινωνία σε κρίση όπως η δική μας πάσχει και αυτός, παρόλα αυτά σε μια δημοκρατία δεν έχουμε άλλο δρόμο παρά να τον σεβαστούμε. Ο σεβασμός στη δικαιοσύνη δεν σημαίνει πως οι αποφάσεις των δικαστηρίων είναι υπεράνω κριτικής.
9) Τη Δευτέρα δεν δικάστηκε η ουσία της υπόθεσης. Η Ηριάννα ζήτησε αναστολή της ποινής της μέχρι να επανεξετασθεί η υπόθεση στο Εφετείο. Το δικαστήριο είχε την εξουσία να ικανοποιήσει ή να απορρίψει το αίτημα βάσει ορισμένων κριτηρίων (π.χ. κίνδυνος φυγής, πιθανότητα τέλεσης νέων αδικημάτων κλπ). Την απέρριψε κρίνοντας με υπερβολική αυστηρότητα μπορεί να πει κανείς την πιθανότητα από μέρους της τέλεσης νέων αδικημάτων. Η αίτηση αναστολής θα επαναληφθεί και θα κριθεί εκ νέου τον Οκτώβριο.
10) Επειδή πολλοί έχουν μιλήσει για την Ηριάννα αλλά όχι η ίδια, πέρα από συγκινητική και υποστηρικτική, εξαιρετικά σημαντική ήταν η παρέμβαση του πατέρα της, ο οποίος μιλώντας για εκείνη και εκ μέρους της ξαναέφερε την υπόθεσή της στις πραγματικές της διαστάσεις επαναλαμβάνοντας το αίτημα της κόρης του: μια δίκαιη δίκη.
13°
