Τρία μηνύματα μας έρχονται από τη Γαλλία και τη νίκη Μακρόν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Μήνυμα πρώτο: Ακούνε στις Βρυξέλλες;
H νίκη του Εμμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία δίνει ελπίδα σε όλους όσοι πιστεύουν στην Ενωμένη Ευρώπη. Οι Γάλλοι ψηφοφόροι - “βαρόμετρο” των τάσεων στην Ευρώπη - επέλεξαν να στείλουν ένα μεγάλο “ναι” στην ευρωπαϊκή προοπτική. Γύρισαν την πλάτη στις φωνές του λαϊκισμού και των αποσχιστικών τάσεων, που θα έβαζαν ταφόπλακα στο όραμα για μια Ευρώπη αντάξια των προσδοκιών των λαών της, με δυναμική ανάπτυξη σε συνθήκες ενός πρωτόγνωρου παγκόσμιου ανταγωνισμού.
Η Μαρί Λεπέν - που πρόλαβε παραμονές των εκλογών να εκφράσει τη συμπάθειά της προς τους “δικούς μας” Ανεξάρτητους Έλληνες - ηττήθηκε κατά κράτος. Ωστόσο συγκέντρωσε ικανό αριθμό ψήφων, δείγμα ότι οι ακραίες αντιευρωπαϊκές φωνές δεν πήραν αυτό που ήθελαν, αλλά καραδοκούν...
Το ερώτημα είναι αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι αποφασισμένοι να δώσουν ώθηση στο ευρωπαϊκό όραμα ή αν θα επιλέξουν να σπρώξουν και πάλι τα προβλήματα κάτω από το χαλί...
Η γαλλική πολιτική σκηνή ανέδειξε έναν Πρόεδρο, μόλις 39 ετών, αλλά αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι ο εκσυγχρονιστικός του λόγος και η πίστη του στη δύναμη της ενωμένης Ευρώπης. Για τα δεδομένα της Γαλλίας αυτό είναι πρωτόγνωρο. Η ανάδειξη και νίκη του Μακρόν συνοδεύτηκε από τον αποκλεισμό των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων, τόσο της Κεντροδεξιάς όσο και των Σοσιαλιστών. Οι προσεχείς βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία θα είναι σκηνή από τα "προσεχώς" στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.
Για την υπόθεση του Κέντρου στη χώρα μας, αυτό σημαίνει πολλά. Σημαίνει πριν από όλα ότι επιτέλους δεν πρέπει να φοβόμαστε τον τολμηρό και ρηξικέλευθο πολιτικό λόγο. Να δώσουμε βάρος στο διάλογο με τους παραγωγικούς πολίτες, τους νέους. Η επαφή με το νέο ακροατήριο μπορεί να γίνει μόνο με την ενίσχυση των ανοιχτών δημοκρατικών διαδικασιών σε όλα τα επίπεδα. Όσο για την ανάδειξη νέων πρωταγωνιστών στην πολιτική σκηνή, μπορεί να φαντάζει ότι εμπεριέχει ρίσκο αλλά η περίπτωση Μακρόν μας δείχνει ότι μπορεί να είναι και μονόδρομος...
Μήνυμα τρίτο: Πού αρμενίζει η κυβέρνηση;
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το σύνθημα του Μάο “μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση” που τόσο θαυμάζει ο πρωθυπουργός, δεν βγαίνει στην Ευρώπη. Τόσο στην Ολλανδία, λίγο πριν στην Αυστρία και τώρα στη Γαλλία, οι πολίτες επιλέγουν σταθερότητα και ενίσχυση του ευρωπαϊκού στερεώματος. Τα πειράματα των Podemos στην Ισπανία δεν φέρνουν αποτέλεσμα... αναταραχής, ενώ ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, που παραμονές των γαλλικών εκλογών έστελνε μηνύματα συμπαράστασης στον Μελανσόν, τα γύρισε την επομένη του πρώτου γύρου, με πολιτικάντικη πιρουέτα... “σοσιαλιστικού ρεαλισμού”! Την ίδια ώρα στην Ιταλία, ο Ρέντσι επιστρέφει ενισχυμένος στην ηγεσία του κόμματός του, επιλέγοντας τη συνεργασία με τα κόμματα του Κέντρου.
Είναι αμφίβολο αν εισπράττει ο κ. Τσίπρας τα μηνύματα των καιρών.
Αλλιώς υπολόγιζε τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών εκλογών κι αλλιώς του προκύπτουν. Η συνάντηση με την πρώην πρόεδρο της Αργεντινής, κ. Κίρχνερ υπόδικης για καταχρήσεις επί προεδρίας της, την επομένη της νίκης Μακρόν μάλλον δείχνει κόπωση και μειωμένα πολιτικά αντανακλαστικά. Εκτός αν υπάρχει άλλος συμβολισμός...
Δεν υπάρχει χειρότερη κατάντια από την ανοικτή «διαπαιδαγώγηση» της κοινωνίας στην παρανομία και στον χρηματισμό. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη και πρέπει να την αναλάβει
16°
