Το πρόβλημα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκεται στη συνοχή της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, η οποία αποδείχτηκε στην πράξη, αλλά στις σχέσεις της με την κοινωνία. Με το θετικό κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης του τρίτου προγράμματος-μνημονίου ολοκληρώνεται η σκληρή προσγείωση της ριζοσπαστικής Αριστεράς στη δύσκολη πραγματικότητα.
Τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων που έχουν στη διάθεσή τους τα επιτελεία των κομμάτων μάς προειδοποιούν για σκλήρυνση της αντιπαράθεσης της κυβέρνησης και των μηχανισμών της με την κοινωνία.
Η κοινωνία των δύο τρίτων
Πάνω από το 60% των Ελλήνων αυτοπροσδιορίζονται πλέον σαν άτομα με πολύ χαμηλό εισόδημα ή εισόδημα που κινείται μεταξύ του μέσου και του χαμηλού. Στις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας, σχεδόν δύο στους τρεις, αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.
Πριν την υπερχρέωση του ελληνικού Δημοσίου, την εκδήλωση της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 και την εφαρμογή αλλεπάλληλων προγραμμάτων προσαρμογής, τα οποία δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, είχαμε ακριβώς την αντίστροφη εικόνα στην ελληνική κοινωνία. Δύο στους τρεις συμπολίτες μας κάλυπταν τις σύγχρονες βασικές ανάγκες τους και ένας στους τρεις αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα.
Είναι φανερό ότι αυτή η αντιστροφή της κοινωνικής πραγματικότητας δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του αξιοποίησαν πολιτικά τη δικαιολογημένη λαϊκή διαμαρτυρία, υποσχόμενοι εύκολες όσο και ανύπαρκτες λύσεις. Επιπλέον, με τα ριζοσπαστικά οικονομικά πειράματα του 2015 μετέτρεψαν την αναπτυξιακή διετία 2015-2016 σε δύο ακόμη χρόνια ύφεσης και ανέβασαν κι άλλο τον οικονομικό και κοινωνικό λογαριασμό.
Βρίσκονται τώρα στη δύσκολη θέση να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό γιατί δεν μπήκε τέλος στη λιτότητα και στα μνημόνια και να επιβάλλουν μέτρα που είναι πολύ σκληρότερα από εκείνα του δεύτερου προγράμματος-μνημονίου, την καταγγελία των οποίων μετέτρεψαν σε πολιτικό κεφάλαιο.
Επίδειξη αλαζονείας
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων μόνο 13-15% των ερωτηθέντων θεωρούν ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε και προγραμματίζει η κυβέρνηση κινούνται στη σωστή κατεύθυνση και μπορούν να μας βγάλουν από το μνημονιακό τούνελ. 83-85% των ερωτηθέντων έχουν αρνητική έως πολύ αρνητική άποψη για τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες.
Το Μαξίμου έχει φτάσει στο σημείο να πανηγυρίζει αποφάσεις, οι οποίες βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ προς το λαό, οδηγούν σε μέτρα αμφίβολης αποτελεσματικότητας και μεγαλώνουν τις οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες, ιδιαίτερα για τα 2/3 των συμπολιτών μας που έχουν πλέον χαμηλό έως πολύ χαμηλό εισόδημα.
Δημιουργείται έτσι η εντύπωση ότι η κυβέρνηση πανηγυρίζει την κατάληψη και την παραμονή της στην εξουσία, στέλνοντας το λογαριασμό στους ψηφοφόρους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εξαπατήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το 50% από όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο του 2015 κρατάνε ήδη αποστάσεις από αυτόν, η δημοτικότητα του κ. Τσίπρα έχει πέσει κάτω από το 30% και εμφανίζει τάσεις υποχώρησης προς το 25%, ενώ περίπου διπλάσιοι συμπολίτες μας θεωρούν ότι η κατάσταση της οικονομίας και της κοινωνίας θα ήταν καλύτερη εάν δεν είχε επικρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015, σε σχέση με αυτούς που θεωρούν ότι τα πράγματα πήγαν καλύτερα με την «Πρώτη φορά Αριστερά».
Ακόμη και κατά τη διάρκεια της μνημονιακής περιόδου δεν έχει παρατηρηθεί τόσο μεγάλη απόσταση μεταξύ της κυβέρνησης και της κοινωνίας. Κατά συνέπεια, το βασικό πρόβλημα της κυβερνητικής ηγεσίας είναι το πέρασμα της πολιτικής της σε μια κοινωνία η οποία τοποθετείται απέναντί της. Δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την ελληνική κρίση χωρίς μια βασική συνεννόηση μεταξύ της εξουσίας και της κοινωνίας και χωρίς τη λεγόμενη ιδιοκτησία του προγράμματος από την κυβέρνηση και τους ίδιους τους πολίτες.
13°
