Μερικές εβδομάδες πριν, ευρωβουλευτής της κυβερνητικής συμμαχίας έγραφε στο Twitter: «Tο ερώτημα τώρα είναι ποιοι Έλληνες συνεργάζονται με τους οικονομικούς δολοφόνους για το σχέδιό τους». Όσο κι αν απεχθάνεσαι το λαϊκισμό, όσο κι αν έχεις αποφασίσει ότι σ’ αυτό το άθλιο παιχνίδι του διχασμού εσύ θα διατηρείς ήπιους τόνους, δεν νομίζω να υπάρχει άλλη απάντηση απ’ αυτήν: Τι να σου πω φίλε μου, αν πραγματικά είναι οικονομικοί δολοφόνοι, τους μόνους έλληνες συνεργάτες που βλέπω είσαι εσύ που σε ταΐζουν με 18.000 ευρώ το μήνα στις Βρυξέλλες, τον Τσακαλώτο και τον Κατρούγκαλο που κάθε βράδυ σε μεταμεσονύκτιες επισκέψεις «στο χώρο τους», στο Χίλτον, συμφωνούσαν το νέο μνημόνιο με την τρόικα, και τους 153 βουλευτές που ψήφισαν μειώσεις συντάξεων, μειώσεις μισθών και τη νέα φορολογική αφαίμαξη.
Ακόμα και την επομένη της ψήφισης των εξοντωτικών ασφαλιστικών και φορολογικών νόμων, οι εκπρόσωποι της κυβερνητικής παράταξης, στη συνταγή η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, θριαμβολογούν στις τηλεοράσεις. Είναι κάτι πρωτοφανές, ακόμα και γι’ αυτή την πολιτική σκηνή - Δελφινάριο. Μέχρι τώρα κάθε κυβέρνηση που επέβαλλε τέτοια μέτρα κλυδωνιζόταν από τις παραιτήσεις των βουλευτών της, τα κόμματα προσπαθούσαν να δικαιολογηθούν, ζητούσαν συγνώμη. Αυτή η κυβέρνηση πανηγυρίζει και κατηγορεί την αντιπολίτευση για σύμπλευση με τους δανειστές, των οποίων τις υποδείξεις για προληπτικό «κόφτη» μελλοντικών εξόδων υλοποιεί και υπογράφει η κυβέρνηση!
Στην πραγματικότητα πανηγυρίζουν απλώς γιατί δεν έχασαν την εξουσία. Και καταφεύγουν στο σουρεαλισμό υποτιμώντας για άλλη μια φορά την πραγματικότητα. Η κυβερνητική διακομματική συμμαχία κάνει ένα λάθος. Συνεχίζοντας την πολιτική που την καθιέρωσε, αδιαφορεί για την πραγματική ζωή των ανθρώπων, την οικονομία, και επιμένει στο φανταστικό κόσμο των συνθημάτων. Εξακολουθεί την πολιτική του μίσους απέναντι στους «εχθρούς», την πολιτική που συσπειρώνει στρατούς οπαδών έτοιμους για μάχη. Όμως όσο κι αν προσπαθεί να το αποσιωπήσει, η μάχη αυτή έγινε, έχει γίνει κυβέρνηση εδώ και ενάμιση χρόνο.
Έχει νικήσει και ξανανικήσει, δεν μπορεί να κατηγορήσει τους προηγούμενους γιατί από τον εαυτό της παρέλαβε. Είναι ήδη μια παλιά κυβέρνηση, δύο χρόνια έχουν μέσο όρο διάρκειας οι κυβερνήσεις της κρίσης. Όσο κι αν προσπαθεί να καθυστερήσει τις συνέπειες της κυβερνητικής της επίδοσης, τα χρονικά όρια έχουν εξαντληθεί. Ψηφίζει φόρους, ψηφίζει μειώσεις συντάξεων, αυξήσεις ΦΠΑ. Το λάθος που κάνει είναι ολέθριο. Ο πειρασμός να συνεχίσουν αυτό που ξέρουν, το bullying στους αντιπάλους, αποβαίνει πια σε βάρος τους. Έχει φτάσει η ώρα που το μίσος το οποίο καλλιέργησαν θα στραφεί εναντίον τους. Γι’ αυτό σε όλη την Ελλάδα προπηλακίζονται παντού οι βουλευτές του Σύριζα. Γιατί η πρόκληση γίνεται πια κοροϊδία και όσοι βλέπουν τις ζωές τους να καταστρέφονται, δεν μπορούν να αντέξουν και την κοροϊδία από πάνω. Ακριβώς γι’ αυτό ο πρωθυπουργός προχθές στη Βουλή είπε, «κατηγορήστε μας για αυταπάτες όχι για ψέματα». Ήταν το δικό του συγνώμη. Όμως η διάλυση της αυταπάτης προϋποθέτει σεμνότητα. Αν κάποιος άνθρωπος έλεγε όσα είπαν τα στελέχη του αντιμνημονιακού μετώπου όλα αυτά τα χρόνια, τώρα θα είχε πάει να κρυφτεί στη Νέα Ζηλανδία μετανάστης. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η επιθετικότητα έχει γίνει μέθοδος πολιτικής. Αν δεν το συνειδητοποιήσουν γρήγορα, τα επόμενα θύματα αυτής της πολιτικής τους θα είναι οι ίδιοι.
Γιατί η επόμενη μέρα θα είναι χειρότερη. Το 2015 έκλεισε με ύφεση, το 2016 ξεκίνησε με μεγαλύτερη ύφεση. Πριν καν ψηφιστούν τα νέα μέτρα τα οποία μειώνουν ακόμα περισσότερο τα εισοδήματα των ανθρώπων και υπονομεύουν την οικονομία. Νέοι φόροι, σε ό,τι υπάρχει, στο ίντερνετ, τη συνδρομητική τηλεόραση, τον καφέ, τα ξενοδοχεία, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, τα καύσιμα, θα εξοντώσουν κάθε οικονομική δραστηριότητα. Η μείωση του αφορολόγητου θα μειώσει μισθούς, οι μειώσεις συντάξεων θα ακολουθήσουν, η αύξηση του ΦΠΑ θα τα κάνει όλα ακριβότερα, οι αυξήσεις των φόρων και των εισφορών οδηγούν στην τελειωτική εξόντωση. Αυτό που η πλειοψηφία της κοινωνίας μας δεν κατάλαβε τόσα χρόνια ήταν ότι το πολιτικό σύστημα προστατεύει το χρεοκοπημένο καθεστώς του κρατισμού και των πελατειακών σχέσεων, όχι χωρίς κόστος. Όχι απλώς κάνοντας καθυστερήσεις και «διαπραγματεύσεις» με τις τρόικες και τα Εurogroup. Αλλά μεταφέροντας το κρατικό χρέος στους πολίτες του. 110 δις έχουν φτάσει οι οφειλές προς την εφορία και τα ταμεία. Η κυβέρνηση, η οπισθοφυλακή του χρεοκοπημένου συστήματος, χωρίς καμία αυταπάτη, ακολουθεί τον ίδιο αδιέξοδο δρόμο ακόμα πιο απροκάλυπτα. Το σύστημα θα αντέξει μέχρι εξαντλήσεως των καταθέσεων. Ήδη έχουν μειωθεί άλλα 42 δις, έχουν φτάσει τα 120. Μόλις οι καταθέσεις μας τελειώσουν, η κοινωνία θα αντιληφθεί την εξαπάτηση. Αλλά θα ’ναι αργά, η οικονομία θα έχει καταστραφεί. Κάθε μέρα ελεύθεροι επαγγελματίες κλείνουν τα μπλοκάκια, χάνονται από τη φανερή οικονομία, μαγαζιά βάζουν λουκέτο, επιχειρήσεις κλείνουν. Το πιο ενεργό και δυναμικό τμήμα των νέων φεύγει στο εξωτερικό.
Η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη. Ξέρουν όλοι ότι η φοροεισπρακτική επιδρομή καταστρέφει την οικονομία προκειμένου να μη θιγεί το πελατειακό κράτος. Ξέρουν ότι δεν θα αποδώσει. Και γι’ αυτό επιβάλλουν προληπτικά τους «κόφτες» εξόδων. Κι αυτό είναι το χειρότερο σημάδι. Δείχνει για όποιον θέλει να δει, ότι δεν υπάρχει αυτή τη φορά ούτε η αυταπάτη της σωτηρίας. Ακολουθούν τον ίδιο δρόμο που όλοι ξέρουν ότι είναι αδιέξοδος. Το μεν πολιτικό σύστημα για να διατηρήσει έστω και για λίγο χρόνο ακόμα τα προνόμιά του. Οι δε εταίροι μας έχουν αποδεχτεί ότι η Ελλάδα είναι μια χαμένη περίπτωση, δεν μπορεί να ακολουθήσει στις μεταρρυθμίσεις. Με τους αυτόματους κόφτες δαπανών εξασφαλίζουν από τους ντόπιους φύλαρχους ότι δεν θα τους ζητήσουν άλλα λεφτά. Η Ευρώπη έχει σοβαρότερα προβλήματα. Τα λεφτά τελείωσαν. Μπορούμε να φτωχαίνουμε μόνοι μας όλο και περισσότερο. Αν θα ’μαστε φτωχοί εξαρτάται από μας. Αν θέλουμε να διορίζουμε το σόι μας και τους συντρόφους μας διευθύνοντες συμβούλους στις κρατικές εταιρείες, γούστο μας. Αν προτιμάμε να χρεοκοπούμε κάθε μέρα περισσότερο παρά να αλλάξουμε, γούστο μας επίσης.
Αυτές τις μέρες, έγιναν όλα πολύ πιο καθαρά μπροστά στα μάτια μας. Όλα τα ψέματα, όλες οι αυταπάτες, όλα τα κόλπα του χρεοκοπημένου συστήματος έγιναν φανερά. Ό,τι ταμπέλα κι αν είχαν, ό,τι σύνθημα κι αν φώναζαν. Η αντιμετώπιση της Ευρώπης είναι επίσης φανερή. Οι «κόφτες» δαπανών απομυθοποιούν τις τρόικες, δεν θα αφήσουν ξανά το ελληνικό πολιτικό σύστημα να κατηγορήσει τους «ξένους που απαιτούν μέτρα». Το μήνυμα είναι, αυτά έχετε, κόψτε το λαιμό σας. Το χρεοκοπημένο σύστημα εξουσίας κατάφερε με αλλεπάλληλες μπλόφες και αλλαγές στη μαρκίζα, να κρατήσει τη χώρα καθηλωμένη στη μιζέρια. Η πραγματική απομυθοποίησή του θα αρχίσει όταν τελειώσουν τα λεφτά και για τους τελευταίους βολεμένους της μεταπολίτευσης.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
13°
