H Greenpeace θεωρείται από το ευρύ κοινό ως η οργάνωση -προστάτιδα του περιβάλλοντος. Μερικά σύντομα ιστορικά στοιχεία της διαδρομής της ως τώρα θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε την πορεία της. Τα ιδρυτικά μέλη της Greenpeace ήταν παιδιά των λουλουδιών. Η σημερινή βάση της Greenpeace, οι εθελοντές, και όσοι έχουν κάνει like στην σελίδα της, είναι άνθρωποι που έχουν αγνές προθέσεις. Είναι ασφαλές να πει κανείς πως η Greenpeace πολλαπλασίασε τα μέλη της (και τον προϋπολογισμό της), προωθώντας την μία τρομολαγνική εκστρατεία μετά την άλλη, πάντα στο όνομα των εμμονών που διακατέχουν την ηγεσία της. Στην πορεία αυτή κάποιοι είδαν τον παραλογισμό και αποστάτησαν. Ένας από αυτούς είναι ο συν-ιδρυτής της, Patrick Moore, ο οποίος χαρακτήρισε την Greenpeace "αντι-επιστημονική", "κατά της τεχνολογίας", "φιλο-αναρχική" και κυρίως κατά οποιασδήποτε μορφής πολιτισμού.
Τα "επιχειρήματα" και ο "ακτιβισμός"
Σε επιστημονικά ζητήματα η διαδικασία εξαγωγής συμπερασμάτων στηρίζεται στα δεδομένα. Όπως και σε άλλα ζητήματα υγείας και ασφάλειας των καταναλωτών η διαδικασία αυτή είναι ενδελεχής και κάθε συμπέρασμα περνά από κόσκινο, μέχρι να εγκριθεί από τους αρμόδιους φορείς. Η διαδικασία δεν κατέχει κάποιο αλάθητο αλλά βασίζεται σε δεδομένα, και είναι ανοιχτή σε αναθεώρηση από νέα δεδομένα που μπορούν να καταρρίψουν τα παλιά συμπεράσματα. H αλήθεια είναι πως η Greenpeace δεν χρειάστηκε ποτέ να επιχειρηματολογήσει με δεδομένα για την κύρια ψύχωση της, τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα. Γιατί κάποιος να επιχειρηματολογήσει με επιστημονικά δεδομένα σε ένα επιστημονικό θέμα; Υπάρχει πιο σύντομος δρόμος από τον διάλογο και την ανταλλαγή απόψεων: Το παιχνίδι με τις λέξεις. Η μετονομασία τους σε "μεταλλαγμένα" ήταν υπεραρκετή για να φοβίσει πολύ κόσμο, ο οποίος από την μία δεν καταλαβαίνει τι πάει να πει γενετική τροποποίηση, και από την άλλη εμπιστεύεται την Greenpeace ως έγκυρη και αθώα πηγή πληροφόρησης. Καμία άλλη "απόδειξη" δεν παρέχεται. Όπως βλέπουμε τελευταία και με τα πολιτικά κόμματα, στο όνομα του "ακτιβισμού", ο σκοπός αγιάζει τα μέσα."Αποφασίζομεν και διατάσσομεν" για θέματα σύνθετα βάσει δογματισμών, και πολύ δημοκρατικά στήνουμε οδοφράγματα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις τροφίμων, με όποιες επιπτώσεις έχει αυτό στην αγορά, στις επενδύσεις και στις δουλειές των εργαζομένων. Περιττό να πούμε πως αυτή η πίεση θα μπορούσε να τινάξει τις τιμές των τροφίμων σε δυσθεώρητα ύψη.
Όμως αυτό που είναι πιο εντυπωσιακό από τις δημοκρατικές μεθόδους, είναι η απίστευτη επιστημονική ανεπάρκεια της Greenpeace. Αγνοούν το γεγονός πως όλοι οι διαβητικοί του κόσμου χρησιμοποιούν "μεταλλαγμένη" ινσουλίνη, προϊόν γενετικής τροποποίησης, προερχόμενο από γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς; Όμως η Greenpeace είναι δογματικά κατά των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων, και συγκεκριμένα των τροφίμων, είναι ένα δικό της 666. H Greenpeace σε όλες τις περιπτώσεις παρουσιάζει το υποθετικό επιχείρημα του "ποτέ δεν ξέρεις", βασισμένο στην αρχή της προφύλαξης. Το υποθετικό αυτό επιχείρημα καταρρέει μπροστά στην πραγματικότητα. Για την Greenpeace δεν έχει σημασία που μέσα από την γενετική τροποποίηση κάποια τρόφιμα θα μπορούσαν να σταματήσουν να προκαλούν αλλεργικά σοκ ή ακόμα και θανάτους. Δεν έχει σημασία που μέσα από την γενετική τροποποίηση οι καρποί θα μπορούσαν να γίνουν πιο ανθεκτικοί στις καιρικές συνθήκες και έτσι να ταΐσουμε περισσότερα στόματα. Με αυτά κατά νου, όσο δογματικός θα ήταν ένας a priori αρνητισμός, άλλο τόσο δογματική θα ήταν η πλήρης, χωρίς φραγμούς και αρκετή έρευνα, αποδοχή των νέων τεχνολογιών. Αλλά για αυτό έχουμε τις επιστημονικές έρευνες, ώστε να μελετάμε ξανά και ξανά ένα θέμα.
Ιδεολογία των χορτάτων
Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, ακόμα και με τις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, η πρόσβαση σε φαγητό είναι πιο εύκολη από ποτέ. Αυτό που πραγματικά βοήθησε την παγκόσμια διατροφή ήταν η Πράσινη Επανάσταση, η οποία έσωσε την ζωή εκατομμύρια ανθρώπων. Ο πατέρας της, ο Norman Borlaug, δήλωσε για τον ουτοπισμό αυτής της οργάνωσης τα εξής: "Οι υψηλά ιστάμενοι ζουν στις μεγάλες πόλεις, και είναι πολύ μακριά από τα χωράφια. Είτε μιλάμε για τον επικεφαλής του Sierra Club (άλλη περιβαλλοντική οργάνωση) , είτε για τον επικεφαλής της Greenpeace, δεν υπήρξαν ποτέ πεινασμένοι." Δεν ξέρουμε ποια θα ήταν η αντίδραση της Greenpeace αν μέσω της επιστημονικής προόδου κανείς άνθρωπος δεν θα έμενε χωρίς φαγητό αλλά είναι ασφαλές να υποθέσουμε.
Ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης σε καθημερινά περιβαλλοντικά θέματα
Ίσως ακούσατε για την στήριξη της Greenpeace στον νόμο που απαγόρευσε το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους ή για να το πούμε αλλιώς, υπερασπιζόταν τα δικαιώματα των μη-καπνιστών. Αν δεν τo ακούσατε είναι γιατί δεν έγινε ποτέ. Αν κάνετε μία αναζήτηση με τις λέξεις "κάπνισμα" και "τσιγάρο" στον ιστότοπο του θεματοφύλακα του περιβάλλοντος, θα εντυπωσιαστείτε. Δεν γίνεται πουθενά λόγος τον καρκινογόνο καπνό που αναπνέουν οι μη-καπνιστές στους δημόσιους χώρους. Βλέπετε ο αέρας που αναπνέουμε δεν υπάγεται στο περιβάλλον. Στον ιστότοπο της Greenpeace δεν υπάρχει καμία αναφορά στην ρύπανση που προκαλούν οι εκατομμύρια γόπες που αφήνονται στις ελληνικές παραλίες. Και η μη-πράξη είναι μία πράξη από μόνη της. Η Greenpeace σε αυτό το θέμα ένιψε τας χείρας της - τηρώντας σιγή ιχθύος. Δεν είναι στο μόνο σημαντικό θέμα που τηρήθηκε η τακτική αυτή. Ούτε τα εκατομμύρια μπουκαλάκια από νερό και αναψυκτικά που ρυπαίνουν τις παραλίες μας φαίνεται να έχουν πέσει στην αντίληψη των σταυροφόρων υπερασπιστών της Γης.
Συμπέρασμα - Ένα σταυροδρόμι
Zούμε σε μία αντι-επιστημονική εποχή, που πολλοί συνάνθρωποί μας μπορούν να πιστέψουν οτιδήποτε χωρίς να αναζητήσουν καμία απόδειξη. Μπορούν εύκολα να πιστέψουν πως μας ψεκάζουν, φυσικά με τους επιστημονικά ανεπαρκείς και τους υποχόνδριους να είναι πιο επιρρεπείς σε αυτό το μύθευμα. Αν επαναλάβεις ένα ψέμα αρκετά συχνά και φανατικά όλο και κάτι θα μείνει, και ακόμα και ο πιο ευφυής άνθρωπος μπορεί στο τέλος να σε πιστέψει. Πριν τους ψεκασμούς, το έδαφος για τον φόβο προς οτιδήποτε δεν καταλαβαίνουμε προετοιμάστηκε από την Greenpeace. Η Greenpeace παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά μίας θρησκείας που διανύει την πρώτη νιότη της. Έχει μεγάλο προϋπολογισμό, αγνοεί τις επιστημονικές αποδείξεις και υπερηφανεύεται για αυτό, δαιμονοποιεί τρόφιμα, ενώ διαθέτει σταυροφόρους και φανατικούς οπαδούς. Μπορεί να προχωρήσει στο επόμενο βήμα, στην επίσημη αναγνώρισή της ως θρησκεία. Υπάρχει και μία άλλη επιλογή:Nα κοιτάξει γύρω της. Να δει τις γόπες, τα μπουκαλάκια, τα πανεπιστήμια χωματερές, και τον αέρα που μυρίζει τσιγάρο.
«Βλέποντας τη σπουδαία δουλειά που γίνεται σε αυτές δομές, θα έλεγα ότι αυτή η επίσκεψη ήταν για μένα ένα δώρο Χριστουγέννων» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας
9°
