Λίγες ημέρες μας χωρίζουν από τις κρίσιμες εκλογές της 6ης Μαΐου και ο εκλογικός λόγος των κομμάτων είναι μια πλήρης απογοήτευση. Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ ακολουθούν τον παραδοσιακό δρόμο των γενικόλογων διακηρύξεων, της συγκεκαλυμμένης παροχολογίας και του εμπορίου ελπίδας, αποφεύγοντας οποιαδήποτε συζήτηση για τα συγκεκριμένα βήματα που πρέπει άμεσα να γίνουν.
Ο πολιτικός λόγος των κομμάτων των άκρων –αριστερά και δεξιά– κινείται από τα παραληρήματα και τις φαντασιοπληξίες των καμένων μέχρι τις “επαναστατικές” ουτοπίες και τις κομμουνιστικές ιδεοληψίες των κομμάτων της άκρας αριστεράς. Κι εδώ ούτε ίχνος συγκεκριμένων ρεαλιστικών θέσεων και προτάσεων για την επόμενη ημέρα. Εκτός αν ο στόχος τους είναι η διάλυση της χώρας και η εξαθλίωση των πολιτών.
Η Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη –παρά την ευπρέπεια και την μετριοπάθειά της– δεν ξέφυγε από την γενικόλογη αοριστολογία. Μόνον η Δημοκρατική Συμμαχία της Ντ. Μπακογιάννη και η Δράση του Στ. Μάνου διατυπώνουν συγκεκριμένες προτάσεις και πολιτικό λόγο κοντά στην πραγματικότητα.
Στο μεταξύ συζητήσεις και εκτιμήσεις δίνουν και παίρνουν, οι οποίες εφόσον ισχύσουν είναι φανερό ότι οδηγούμαστε ολοταχώς σε ένα νέο κύκλο καταστροφής.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα είναι πολλά, σύνθετα και ριζωμένα σε στρεβλώσεις χρόνων. Για να λυθούν χρειάζεται συνεργασία και συστηματική δουλειά από όλους μας και για πολλά χρόνια.
Το νοικοκύρεμα του κράτους, η αναδιάρθρωση του παραγωγικού μοντέλου της ελληνικής οικονομίας, η προσέλκυση επενδύσεων, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, η αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής, η λειτουργία του κοινωνικού κράτους είναι τεράστια ζητήματα άμεσης επίλυσης.
Χρειάζεται μελέτη δεδομένων, προτεραιότητες, ξεκάθαρη και δουλεμένη στρατηγική, λεπτομερής σχεδιασμός, ενιαία μεθοδολογία, συντονισμός, σαφές χρονοδιάγραμμα και τέλος ταχύτητα και ακρίβεια εφαρμογής.
Για όλα αυτά –με τις εξαιρέσεις που προανέφερα– δεν ακούσαμε τίποτε. Αντίθετα, ακούσαμε ότι σε 2-3 χρόνια θα φτιάξουν τα πράγματα, ότι όλα θα γίνουν χωρίς δουλειά με τη μαγική ανάπτυξη, με τα ισοδύναμα, με τον ορυκτό πλούτο, με τα λεφτά που θα «πέσουν» στην αγορά, με…, με…
Σε προηγούμενες εκλογές θα μπορούσε κανείς να δικαιολογήσει τους πολίτες για την ψήφο τους. Σε αυτές της 6ης Μαΐου όλοι ξέρουμε τι φταίει και τι πρέπει να γίνει. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ξέρει και ο καθένας θα φέρει την ευθύνη του αποτελέσματος.
Υπάρχει στους περισσότερους η λανθασμένη πεποίθηση ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν πολύ χειρότερα, ότι δεν πάει πιο κάτω. Λάθος, μεγάλο λάθος! Μπορούν πολύ γρήγορα τα πράγματα να γίνουν πολύ χειρότερα. Τα λάθη πληρώνονται. Και τέτοια εποχή πληρώνονται πανάκριβα!
Όσο για μένα, βλέποντας καθημερινά τους νέους και τις νέες συναδέλφους μου στη δουλειά, βλέποντας τους φοιτητές και τις φοιτήτριές μου στο πανεπιστήμιο, βλέποντας το παιδί μου και τα άλλα εφηβάκια, βλέποντας την ηλικιωμένη μητέρα μου, για να μπορώ όλους αυτούς να τους αντικρύζω κατάματα αύριο, ξέρω ότι δεν έχω το δικαίωμα να κάνω λάθος.
Δεν θα ψηφίσω ούτε για να εκφράσω την οργή μου, ούτε για να τιμωρήσω, ούτε για να κυνηγήσω χίμαιρες. Θα ψηφίσω ψυχρά, μελετημένα! Θα ψηφίσω αυτούς που λένε τα πράγματα με το όνομά τους, που δεν φοβούνται το κόστος, που είναι έτοιμοι να συγκρουστούν, που θα δουλέψουν σκληρά, που θέλουν και μπορούν να κάνουν τις αλλαγές.
«Βλέποντας τη σπουδαία δουλειά που γίνεται σε αυτές δομές, θα έλεγα ότι αυτή η επίσκεψη ήταν για μένα ένα δώρο Χριστουγέννων» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας
15°
