Απόψε ψηφίζεται το Πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα για την αποδέσμευση της δόσης των δύο δις ευρώ. Και ξεκινάει μια νέα υφεσιακή ακολουθία από βουτιές εισοδημάτων και εθνικού πλούτου. Σαν και τότε που φουντάραμε από το 2010 μέχρι λίγο πριν το τέλος των Σαμαροβενιζέλων, οπότε και είχε ξαναρχίσει κάποια εύθραυστη άνοδος του ΑΕΠ και πτώση της ανεργίας. Αλλά, η διαφορά έγκειται αλλού.
Το 2010 κάψαμε ζωντανούς τρεις ανθρώπους στην ΜΑΡΦΙΝ. Το 2011 παρά λίγο να τσακίσουμε τα μνημόνια, προσπαθώντας φιλότιμα να ανατινάξουμε το μπο&ρδέλο τη Βουλή. Τουλάχιστον, το 2012 καταφέραμε να ανοίξουμε το δρόμο προς την Παλμύρα για τους τζιχαντιστές του ISIS, κάνοντας στάχτη το «Αττικόν» μέσα σε μια φλεγόμενη Αθήνα.
Πολυνομοσχέδιο και όλα τα κορόιδα ησυχάζουν
Η διαφορά, λοιπόν, του τότε με το τώρα, είναι ότι απόψε, που έχουμε πολύ σκληρότερο Πολυνομοσχέδιο, δεν θα μας καεί καρφί. Μήτε νεκρούς θα έχουμε, μήτε το Μπο&ρδέλο τη Βουλή θα βατέψουμε, μήτε την Αθήνα θα κάψουμε.
Είτε γιατί, ως εμπνευστές της ξελιγωμάρας εκείνης, καταλάβαμε ότι ριζοσπαστικό δεν σημαίνει υποχρεωτικά και αριστερό. Και το πολύ το τάπα τάπα της ριζοσπαστικοποίησης κάνει το παιδί ντουλάπα, ενίοτε και αγαναζισμένο...
Είτε γιατί, ως εμπνεόμενα ενεργούμενα, καταλαβαίνουμε σιγά σιγά ότι όλος εκείνος ο εγκληματικός σαματάς ήταν για να γίνει ο Αλεξάκης μας Πρωθυπουργός, με τίμημα φτώχεια, μιζέρια, υπανάπτυξη. Αφού, ήδη, με παρόμοιο τίμημα νωρίτερα ο πρότερος σαματάς ήταν για να γίνει Πρωθυπουργός ο Ζάππειος («ουδείς αναμάρτητος», χε,χε) Αντωνάκης.
Ο λόγος της αποψινής ησυχίας είναι ένας, γνωστός και μέγας. Ότι αυτά τα νέα σκληρά μέτρα, μπορεί να είναι χειρότερα, αλλά είναι ηθικά, καλοπροαίρετα, σοσιαλιστικά, «αριστερά» και είναι κομμένα από ψαλίδια ακονισμένα με αντι-νεοφιλελεύθερα γυαλόχαρτα... Το Τσιπνημόνιο είναι ένα μνημόνιο αντιμνημονιακό αφού. Όχι, λοιπόν, ανήθικα, κακοπροαίρετα, νεοφιλελεύθερα και δεξιά μέτρα, σαν των αλλωνών, που ήτανε μνημονιακοί στην ψυχή και στο σώμα.
Άλλωστε, ο Αλεξάκης μάτωσε στην διαπραγμάτευση, κάνοντας επί μήνες το χοντρό ψιλό, ενώ οι προηγούμενοι ήτανε λακέδες του ιμπεριαλισμού. Τι κι αν του Αλεξάκη το ξύσιμο απεργάστηκε καταστροφές, αφού ανατροφοδότησε νέα αστάθεια, έλλειψη ρευστότητας, ύφεση και ανεργία; Φτάνει που είχε την πρόθεση την καλή, να μας δωρίσει τον άξιο εαυτό του για Πρωθυπουργό. Είχαμε κι άλλους Αλεξάκηδες στο χωριό μας για ηγέτες; Ας μην γκρινιάζουμε τα κορόιδα, λοιπόν, εμείς που τζάμπα χορεύαμε χορούς κυκλωτικούς στο Σύνταγμα, για το ΟΧΙ που τελικά ήταν ΝΑΙ…
Το υποκείμενο της κρίσης; Εμείς, όχι ο Αλεξάκης!
Θυμόμαστε το προχτεσινό «ντου» από αδιόριστους εκπαιδευτικούς την Τρίτη στο γραφείο του Υπουργού Νίκου Φίλη με σύνθημα «Τέρμα-πια-η-κοροϊδία!». Δεν είναι παρά μόνο μια μικρή εκδήλωση του γενικευόμενου φαινομένου της φούντωσης, που σταδιακά διογκώνεται στις ψυχές των κορόιδων. Γιατί, τόση απογοήτευσις και οργή; Απλώς, γιατί ήταν μπάφα το καρπούζι.
Μπουρούχα ήταν το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και τα εξωγήινα μέτρα του: ένα χρόνο μετά την εξαγγελία του, παντού, τα πάντα όλα γίνονται ακριβώς ανάποδα («ψηφίζοντας και ξεψηφίζοντας», γελάστε υπεύθυνα: πώς τους έκανε ρόμπες ο Βενιζέλος)...
Ο ένας νόμος κι ένα άρθρο που σκίζει τα μνημόνια. Η διαγραφή του χρέους, η επιστροφή του 13ου μισθού, ο ελάχιστος μισθός στα 751 ευρώ, η κατάργηση ΤΩΡΑ του ΕΝΦΙΑ, η εθνικοποίηση των τραπεζών. Η κατάργηση των ιδιωτικοποιήσεων και των μνημονιακών νόμων για τα εργασιακά και τις μετενέργειες και τις μειώσεις των συντάξεων (θλιβερές μου ορδές).
Όλοι εξαπατημένοι,εκτός της Εκκλησίας (χε,χε)… Αλλά είπαμε. Για να τελειώνει το παραμύθι των διακορευμένων παρθένων. Υπεύθυνοι δεν είναι μόνο οι απατεώνες που κορόιδεψαν τον οχλοπολτό, αλλά και οι ίδιοι οι πικραμένοι ψηφοφόροι τους, που κάνουν πως δεν κατάλαβαν τι ακριβώς πρέπει τώρα να κατακόψουν.
Κορόιδα είναι όσοι νόμιζαν ότι ψήφισαν «Αριστερά». Τώρα ας διαπιστώσουν, μετά την απομάκρυνση από το Ταμείο, ότι τους κλέψανε το πορτοφόλι οι επιτήδειοι της παρδαλής και σαρδανάπαλης Παΐσιας συγκυβέρνησης. Και εκτός από τα ακροδεξιά της ξενοφοβιλίκια, ούτε θέλει ούτε μπορεί να εκκοσμικεύσει το βαθύ πελατειακό παρακράτος του καθ’ ημάς ισλάμ. Έτσι θα συνεχίσουμε να βυθιζόμαστε έως τον πάτο που «έρχεται» καταπάνω μας.
Τα παπατζηλίκια μας με το έξυπνο πενάκι του Χρήστου Παπανίκου
Σε αυτούς στηρίζεται ο Αλεξάκης (#δύναμή-μου-η-ευήθεια-του-λαού-μου), όταν η Αντιπολίτευση του αραδιάζει τα ψέματα που κορόιδεψαν τους κοψοτέτοιους και εκείνος θρασύτατα απαντά «Δεν μπορείτε να χωνέψετε πως ο Λαός μίλησε!»… Δηλαδή, αφού ο κορόιδος λαός θέλει να τον καβαλήσουμε ταπεινωτικά, εσάς τι σας κόφτει; Σας τρίβουμε στη μούρη το εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν σας φτάνει;
Όχι νέες φωτιές!
Η βλακεία, ως αποτέλεσμα της ανορθολογικής αμάθειας, είναι το πιο ευεπίφορο περιβάλλον για να ανθίσει η οργανωμένη κοροϊδία. Έτσι δημιουργείται και το θεμελιώδες αεικίνητο: Βρήκαμε βλακεία; Την συντηρούμε δια της σκοταδιστικής νηπαιδευσίας και εξασφαλίζουμε ότι θα βασιλεύουμε αενάως πουλώντας της κοροϊδία.
Τσουπ! Να, λοιπόν, που έτσι ο καθένας μπορεί να χτίσει μόνος του ένα απλό ορισμό για τον Λαϊκισμό. Θα του χρειαστεί για την ώρα που θα πει το γιαχαμπίμπι και θα βγει στους δρόμους, για πίσσα και πίπουλα στους απατεώνες. Οπότε και -μετά τα ειρωνικά πενάκια των σκιτσογράφων- θα τους περιλάβει η αμείλικτη πένα της Ιστορίας.
Ο κ. Σπίρτζης που προεκλογικά κέρναγε εισιτήρια λόγω κάπιταλ κοντρόλς, μετεκλογικά τα ακριβαίνει διότι έτσι είναι οι πρωτοδεύτερη φορά αριστερές δουλειές. Ο ΦΠΑ στην επιβατηγό ναυτιλία, εάν έχει φουρτούνα θα είναι 16%, ειδάλλως με γαλήνη θα ανεβαίνει 23%.
Προβληματίζονται οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για την ποσότητα σανού που μπορεί να αντέξει ο Έλλην ψηφοφόρος. Αυτός, που έδιωξε τον ανάλγητο Σαμαροβενιζέλο γιατί θα κουβάλαγε τις ύαινες «distress funds» να αρπάξουν τα σπίτια των απόρων κακοπληρωτών. Αλλά, τελικά, αυτός που θα μας επιβάλει τις ύαινες είναι ο κοινωνικά ευαίσθητος Αλεξάκης...
Χαλαρά, τώρα, Ψεκαζμένοι Αντιμνημονιακοί Συντσιφτετέλληνες! Είχαμε έγκαιρα προειδοποιηθεί. Το επόμενο σκαλοπάτι, κάτω από αυτό όπου μας έχει φέρει ο Αλεξάκης με την αντιμνημονιακή δολιότητά του, είναι εκείνο των ναζί. Και οδηγεί στα καζάνια της Κολάσεως, μην κάνουμε τους αφελείς.
Όσο κι αν επιλέξαμε ψεκαζμένους και γραφικούς και αφήσαμε εκτός Βουλής τον Διαμαντούρο και τον Καρκατσούλη, τώρα ξέρουμε. Επί τέλους, η οργή μας ας γίνει σύνεση, όχι νέες αυτοκαταστροφικές φωτιές.
Υστερόγραφα
«ΤΙ ΑΝΔΡΕΑΣ, ΤΙ ΑΛΕΞΗΣ…»
Μπορεί διαρκώς να τεκμαίρεται ότι η (αν και νεότευκτη) αρχιδιαπλεκόμενη κυβέρνησή μας αμολάει τα έργα στα σωστά τα μαγαζιά. Αλλά τα τρολλς της Κουμουνδούρου έχουν πείσει την κοινωνία ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι Μπόμπολας, ενώ «Βήμα» και «Έθνος» τον βρίζουν ανελέητα… Ταυτόχρονα ο Κύριος Σταύρος Ψυχάρης έδωσε ΠΑΛΙ ρέστα την Κυριακή (διαβάζεται απνευστί…). Νταξ, τα παιδιά τα «αριστερά» μάλλον θέλουν να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
Και τώρα περνάμε σε ένα άλλο θέμα, αναμνηστικό από μαθητικά χρόνια επί Χούντας. «Φίλαθλη» πιτσιρικαρία διαλέγεται. Ο Γαύρος θαυμάζει τον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού, που λέγεται Μυλωνάς. Και τον συγκρίνει με τον κορυφαίο στον κόσμο Βρετανό τερματοφύλακα Γκόρντον Μπανκς: «Ο Μυλωνάς είναι ο Έλληνας Μπανκς», λέει. Και ο Βάζελος του απαντάει κοφτά: «Έκλ@σε ο Μπανκς και βγήκε ο Μυλωνάς». Κάτι σαν «ΤΙ ΜΠΑΝΚΣ, ΤΙ ΜΥΛΩΝΑΣ…» ένα πράμα, δηλαδή.
Επίθεση με πέτρες στο σπίτι της Γεροβασίλη
Μια ακόμα άθλιας μορφής ελαφριά τρομοκρατία, λίγο ελαφρότερη από εκείνες που έφαγε ο Πάγκαλος παλιότερα και που δεν ήθελε ο Αλεξάκης της καρδιάς μας τότε να καταδικάσει. Αντιθέτως, τις ενθάρρυνε με εκείνες τις άθλιες δηλώσεις τύπου δεν θα λογοκρίνουμε την οργή του λαού…
Κακώς δεν είδαμε τώρα σύσσωμη την Αντιπολίτευση να καταδικάζει την επίθεση στην Γεροβασίλη. Να σημειωθεί. Ο καιρός γαρ εγγύς των οργισμένων κοψοτέτοιων, που θα κυνηγούν Αλεξάκη μας με τις ντομάτες. Δεν θα τους αφήσουμε.
Τι άλλο περιμέναμε από το Κόμμα της Διαφθοράς;
Ήρθε το Νέο να αλλάξει την Ελλάδα! Μετά το κατρούγκαλο κάζο πενσάτο των επίορκων, τώρα υπουργοί, βουλευτές και αιρετοί σταματούν κουρουμβληδόν τις κατεδαφίσεις μαφιόζικων αυθαιρέτων… Και όταν τους λες διεφθαρμένους, σου απαντούν πως είσαι ένας ανάλγητος νεοφιλελεύθερος. Σαν κάτι κιουρίες υψηλής αυτοπεποίθησης, που άμα δεν τους κάτσεις, ζοχαδιασμένες από την χυλόπηττα διαδίδουν ότι είσαι γκαίυ…
Πάλι, διαφθορά και χρέος
Το κόστος της διαφθοράς είναι, λέει, πάνω από 33 δις το χρόνο. Άρα σε 10 χρόνια ξαναγίνεται όλο το χρέος από την αρχή, ακόμα κι αν μας το χαρίσουνε τώρα, όπως θέλουνε η Μαντάμ Ζντουπ, ο Αλεξάκης (στα λόγια), οι ναζί και τ’ άλλα τα παιδιά του Δραχμο-Κρατισμού…
