Ρούλα Πισπιρίγκου: Μια μάνα, τρεις θάνατοι παιδιών στην Πάτρα, μια χώρα σε σοκ

Η Ρούλα Πισπιρίγκου, 36 ετών σήμερα, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Έχει σπουδάσει Νοσηλευτική, ωστόσο η ίδια έχει δηλώσει πως δεν άσκησε ποτέ αυτό το επάγγελμα. Η σχέση της με τον Μάνο Δασκαλάκη ξεκίνησε μέσα στα γήπεδα. Πριν από περίπου 13 χρόνια, η Ρούλα Πισπιρίγκου εργαζόταν ως διαιτητής. Σε έναν αγώνα γνωρίστηκε με τον 19χρονο τότε Μάνο, ο οποίος ήταν τερματοφύλακας. Ο γάμος τους συζητήθηκε αρκετά και μάλιστα έγινε πρωτοσέλιδο των τοπικών εφημερίδων ενώ λίγο καιρό αργότερα ήρθε στον κόσμο και το πρώτο τους παιδί, η Τζωρτζίνα.

Η Ρούλα Πισπιρίγκου ερωτεύτηκε παράφορα τον Μάνο Δασκαλάκη, αλλά η σχέση και ο γάμος τους είχε πολλές και έντονες αναταράξεις -καβγάδες, ζήλειες, εξωσυζυγικές σχέσεις. Υπήρξαν φορές που ο Μάνος Δασκαλάκης έφευγε ή απειλούσε ότι θα φύγει από το σπίτι, και η Ρούλα Πισπιρίγκου εξαφανιζόταν αφήνοντας τους δικούς της να ανησυχούν μήπως είχε αυτοκτονήσει.

Το 2015, το ζευγάρι απόκτησε το δεύτερο παιδί τους, τη Μαλένα. Το κοριτσάκι αυτό πέθανε το 2019. Στις 13 Απριλίου 2019, η 3,5 ετών (Μαρία Ελένη) Μαλένα Δασκαλάκη, πέθανε στο Νοσοκομείο Παίδων, ενώ είχε εισαχθεί με λευχαιμία σε αρχικό στάδιο, με τους γιατρούς να θεωρούν την κατάσταση απολύτως ιάσιμη. Τότε είχε αναφερθεί ως αιτία θανάτου η ηπατική ανεπάρκεια.

Το 2021, το ζευγάρι απόκτησε το τρίτο και τελευταίο του παιδί την Ίριδα, η οποία κατέληξε μέσα σε 7 μήνες. Το βρέφος βρέθηκε νεκρό με ένα ματωμένο πανάκι στην κούνια του. Το πόρισμα των ειδικών ανέφερε ότι το μωρό πέθανε λόγω αγενεσίας φλεβόκομβου (δυσλειτουργία φλεβοκόμβου, σύνδρομο ταχυκαρδίας - γονοδιακό πρόβλημα). Τον Ιούλιο του 2021, ολοκληρώθηκε και απεστάλη η ιατροδικαστική έκθεση από την ιατροδικαστή, Αγγελική Τσιόλα. Ακολούθησε γονιδιακός έλεγχος, όπου ολοκληρώθηκε στις 30 Μαρτίου 2022, με αρνητικό αποτέλεσμα ως προς την ύπαρξη γονιδιακού προβλήματος.

Ο θάνατος της Ίριδας και της Μαλένας ήταν μια τραγωδία για την οικογένεια, που η Πισπιρίγκου, πολύ ενεργή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κατέγραφε με κείμενα, ποιήματα, φωτογραφίες κυρίως στο Facebook και γινόταν αποδέκτης της συμπόνοιας του κόσμου. Έτσι έκανε τον Μάνο Δασκαλάκη να επιστρέφει στο σπίτι και να στέκεται στο πλευρό της.

Στις 11 Απριλίου 2021, η Τζωρτζίνα Δασκαλάκη εισήχθη στο Καραμανδάνιο Νοσοκομείο στην Πάτρα. Υποβλήθηκε σε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση για πάνω από 50 λεπτά και επανήλθε, ωστόσο είχε υποστεί υποξική ισχαιμική εγκεφαλοπάθεια. Στις 29 Ιανουαρίου 2022 η τετραπληγική πλέον Τζωρτζίνα Δασκαλάκη πέθανε στο Νοσοκομείο Παίδων.

Στις 9 Φεβρουαρίου, η Εισαγγελία Πατρών παρήγγειλε προκαταρκτική έρευνα για τον θάνατο των τριών κοριτσιών που σημειώθηκαν σε διάστημα τριών ετών, από το 2019 έως το 2022. Οι δυο πρώτοι θάνατοι παιδιών στην οικογένεια εξετάζονταν από τις Αρχές προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπήρχε κάποια σύνδεση με τον θάνατο της Τζωρτζίνας. Η υπόθεση ξεκίνησε να απασχολεί την κοινή γνώμη μετά τον θάνατο της Τζωρτζίνας και την ανακάλυψη μεγάλης ποσότητας κεταμίνης στον οργανισμό της. Αυτό οδήγησε στην επανεξέταση των θανάτων των δύο άλλων παιδιών και στην τελική απαγγελία κατηγοριών στην Πισπιρίγκου. Η αιτία θανάτου για τη Μαλένα και την Ίριδα ήταν η ασφυξία. Οι έρευνες και οι δίκες που ακολούθησαν συγκέντρωσαν μεγάλο ενδιαφέρον από τα μέσα ενημέρωσης και τον κόσμο. Η υπόθεση περιελάμβανε μια μακρά διαδικασία με ιατροδικαστικές αναλύσεις, μαρτυρίες και νομικές διαμάχες.

Στις 30 Μαρτίου, εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για τη μητέρα Ρούλα Πισπιρίγκου, η οποία απολογήθηκε στις 4 Απριλίου σε ανακρίτρια στην Αθήνα. Με σύμφωνη γνώμη ανακρίτριας και εισαγγελέως, κρίθηκε προφυλακιστέα και οδηγήθηκε στις Φυλακές Κορυδαλλού.

Η ιδέα ότι μια μητέρα στην Ελλάδα ευθυνόταν για τη δολοφονία των ίδιων της των παιδιών έμοιαζε αδιανόητη, πράγμα που αποτύπωναν τα σχόλια του κόσμου στα social media και οι τηλεοπτικές εκπομπές. Οι δολοφονίες παιδιών από τη μητέρα τους είναι πολύ σπάνιες στα ελληνικά εγκληματολογικά χρονικά, όχι όμως και στα παγκόσμια εγκληματολογικά χρονικά, όπως προφανώς γνώριζε ο Ιατροδικαστικής Γρηγόρης Λέων, που ειδικεύτηκε στις ΗΠΑ και σχολίαζε επιστημονικά, διακριτικά και συνετά την υπόθεση.

Μια μελέτη του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ το 1999 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι μητέρες ήταν υπεύθυνες για το μεγαλύτερο ποσοστό παιδιών που σκοτώθηκαν κατά τη βρεφική ηλικία μεταξύ 1976 και 1997 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια έρευνα κατέγραφε πέντε κύρια κίνητρα για την παιδοκτονία, συμπεριλαμβανομένων των «αλτρουιστικών», «θανατηφόρας κακοποίησης», «ανεπιθύμητου παιδιού», «οξείας ψυχωτικής» και «συζυγικής εκδίκησης»… Στις δολοφονίες για θανατηφόρα κακοποίηση, ο στόχος δεν είναι πάντα να σκοτωθεί το παιδί, αλλά ο θάνατος μπορεί να συμβεί ούτως ή άλλως, και το σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου εμπίπτει σε αυτήν την κατηγορία. Οι δολοφονίες για συζυγική εκδίκηση είναι δολοφονίες παιδιών που γίνονται για να βλάψουν έμμεσα έναν σύντροφο. Δεν συμβαίνουν συχνά. Όσοι εμπλέκονται σε δολοφονίες για συζυγική εκδίκηση βλέπουν τα δικά τους παιδιά ως αντικείμενα.

Στις ΗΠΑ πολλές δολοφονίες βρεφών και παιδιών από τις μητέρες τους πέρασαν ανεξιχνίαστες για χρόνια, (αποδιδόμενες συχνά σε Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου), έως το 1977, που ο παιδονεφρολόγος Ρόι Μέντοου περιέγραψε για πρώτη φορά μια διαταραχή την οποία στη συνέχεια ονόμασε σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου. Η κλασική μορφή περιλαμβάνει έναν γονέα ή άλλον φροντιστή που προκαλεί τραυματισμό ή ασθένεια σε ένα παιδί, εξαπατά τον θεράποντα ιατρό με φανταστικές ή υπερβολικές πληροφορίες για μήνες ή χρόνια.

Πρώτη φορά άκουσα για το σύνδρομο αυτό το 1987, όταν δικαζόταν η Μεριμπέθ Τίνινγκ που είχε σκοτώσει τα 9 παιδιά της σε διάστημα 14 χρόνων.

Χαρακτηριστικές είναι και οι υποθέσεις της Σούζαν Σμιθ που σκότωσε τα παιδιά της για να μη χάσει τον εραστή, της Γουανέτα Χόιτ που δολοφόνησε τα 5 παιδιά της και η υπόθεση της Τζίπσι Ρόουζ, που είχε υπάρξει θύμα της μητέρας της που έπασχε από το σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου και που τελικά δολοφόνησε τη μητέρα της.

Τον Μάρτιο του 2025, η Ρούλα Πισπιρίγκου κρίθηκε ομόφωνα ένοχη για τη δολοφονία των δύο μικρότερων κορών της, της Μαλένας και της Ίριδας, και καταδικάστηκε σε δις ισόβια κάθειρξη. Έχει επίσης καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία της μεγαλύτερης κόρης της, της Τζωρτζίνας, με χρήση κεταμίνης.

Μετά την ανακοίνωση της απόφασης επί της ενοχής και της ποινής της Ρούλας Πισπιρίγκου, το δικαστήριο αποφάσισε με τη σύμφωνη πρόταση της εισαγγελέα, να διαβιβάσει στην εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών πρακτικά της δίκης προκειμένου να διενεργηθεί έρευνα σε βάρος του παθολογοανατόμου Εμμανουήλ Αγαπητού και των ιατροδικαστών Χριστίνας Τσάκωνα, Αγγελικής Τσιόλα, Σωκράτη Τσαντίρη και Ουρανίας Δημόπουλου για το αδίκημα της ψευδούς κατάθεσης.

Ωχαδελφισμός, αντιεπιστημονικότητα, επιπολαιότητα, αναξιοπιστία και σκοπιμότητες.

Με αυτές τις απαξιωτικές λέξεις η εισαγγελέας Πρωτοδικών Βασιλική Δημοπούλου χαρακτήρισε κατά την αγόρευσή της στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου, το άλλο, σκοτεινό πρόσωπο μερίδας κρατικών ιατροδικαστών, οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με ένα ιερό καθήκον: να προσδιορίζουν μέσω της επιστήμης τους την αιτία θανάτου, ήτοι να αποφαίνονται αν αυτός οφείλεται σε εγκληματική ενέργεια ή σε παθολογικά αίτια.

Με μια αγόρευση που διήρκεσε 12 ολόκληρες ώρες, η εισαγγελέας παρέθεσε στο ακροατήριο τις ατέλειωτες αντιφάσεις των κρατικών ιατροδικαστών μιλώντας, μεταξύ άλλων, για ψέματα που κατατέθηκαν στο δικαστήριο, ακόμη και για εμπαιγμό της έδρας. Πρώτη στο στόχαστρό της μπήκε η ιατροδικαστής Χριστίνα Τσάκωνα, η οποία είχε αποδώσει τον θάνατο της Μαλένας σε ηπατική ανεπάρκεια. Με όπλο της τα όσα η ίδια η ιατροδικαστής κατέθεσε στο δικαστήριο, η εισαγγελέας έβαλε κατά της κυρίας Τσάκωνα λέγοντας:

«Είναι τραγικό ένας ιατροδικαστής της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών να προβαίνει σε έναν υποθετικό συλλογισμό. Να λέει δηλαδή στο δικαστήριο “αυτό φαντάστηκα ως αιτία θανάτου, αυτό έγραψα”. Μα, έχεις να κάνεις με ένα παιδί 3,5 ετών! Η κυρία Τσάκωνα συνέταξε ένα πόρισμα χωρίς να γνωρίζει την εικόνα της Μαλένας λίγο πριν φύγει από τη ζωή, ούτε τα φάρμακα που έλαβε. Στην κατηγορούμενη μητέρα ανέφερε ότι “μόνο ο Θεός ξέρει από τι πέθανε το παιδί σου”. Είναι τραγικό!».

Στη συνέχεια, η εισαγγελέας ανέδειξε τις γενικότερες αντιφάσεις στη στάση της κυρίας Τσιόλα, δεδομένου ότι εκείνη ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο ο γιατρός Ανδρέας Ηλιάδης εξέφρασε τους φόβους του για τη Ρούλα Πισπιρίγκου και το ενδεχόμενο να κάνει κακό στα παιδιά της. Έχει αξία να αναφερθεί ότι η συζήτηση Ηλιάδη - Τσιόλα έγινε την κρίσιμη περίοδο που η πρωτότοκη κόρη της οικογένειας Δασκαλάκη, Τζωρτζίνα, νοσηλευόταν στην Εντατική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, σχεδόν έναν μήνα μετά τον αιφνίδιο θάνατο της Ιριδας. Η εισαγγελέας ήταν καταπέλτης: «Ο γιατρός Ηλιάδης την κάλεσε στο γραφείο του ενώ είχαν πεθάνει η Ιριδα και η Μαλένα και της είπε ότι υποψιάζεται τη μητέρα. Εκείνη ήταν κατηγορηματική ότι δεν υπάρχει λόγος υποψίας για τη μητέρα. Ζήτησε μάλιστα από τον κύριο Ηλιάδη να συμπαρασταθεί στους γονείς».

Τις δύο ιατροδικαστικές εκθέσεις Τσάκωνα - Τσιόλα που δεν ανέφεραν το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας ανέτρεψαν με το πόρισμά τους οι ιατροδικαστές Νίκος Καρακούκης και Νίκος Καλόγρηας, οι οποίοι αποφάνθηκαν ότι τόσο η Μαλένα όσο και η Ιριδα πέθαναν από ασφυξία με απόφραξη των αεροφόρων οδών τους. Πρόκειται για το πόρισμα που έστειλε στο εδώλιο τη Ρούλα Πισπιρίγκου και για τους θανάτους των δύο μικρότερων κοριτσιών της. Τα όσα θα είχαν συμβεί στην έκβαση της υπόθεσης της Πάτρας, αν από την πρώτη στιγμή οι κυρίες Τσάκωνα και Τσιόλα είχαν αντιληφθεί εγκληματική ενέργεια, συνόψισε η εισαγγελέας σε μια φράση-γροθιά στο στομάχι. «Η Τζωρτζίνα σήμερα θα ζούσε και θα πήγαινε στο Γυμνάσιο», τόνισε, αφήνοντας ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι εκείνες μπορούσαν να βάλουν φρένο στο δολοφονικό σχέδιο της μητέρας.

Στα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ, η υπόθεση Πισπιρίγκου συχνά περιγράφηκε ως το «έγκλημα του αιώνα», τονίζοντας τη πρωτόγνωρη φρίκη και τη συγκλονιστική της επίδραση στην ελληνική κοινωνία.