Τα κατάφεραν στις Πανελλήνιες, αλλά η εύρεση φθηνής φοιτητικής στέγης είναι η πιο δύσκολη δοκιμασία για νέους φοιτητές και τους γονείς τους
Κάθε χρόνο το ίδιο γονεϊκό σαφάκι για την εύρεση (σχετικά) φθηνής φοιτητικής στέγης. Η αναζήτηση φοιτητικής κατοικίας για τους νεοεισαχθέντες στα ΑΕΙ καταλήγει η πιο σκληρή δοκιμασία για γονείς και συγγενείς που προσπαθούν –πολύ συχνά ανεπιτυχώς- να εντοπίσουν ένα αξιοπρεπές διαμέρισμα για τον νέο φοιτητή που όμως δεν θα τινάξει στον αέρα τον οικογενειακό προϋπολογισμό και θα επιτρέψει στον φοιτητή ή τη φοιτήτρια να ολοκληρώσουν τις σποιυδές τους.
Σαφώς πιο δύσκολα είναι τα πράγματα για τους φοιτητές που αναζητούν στέγη εκτός έδρας, καθώς κανένα ακίνητο πλέον –όποια κι αν είναι η κατάστασή του – δεν λογίζεται ως φθηνό είτε μιλάμε για τις ελληνικές μεγαλουπόλεις είτε για ακίνητα στην περιφέρεια που έχουν μετατραπεί σε χρυσορυχεία για την πλευρά των ιδιοκτήτων.
Η Μαριάννα Κ. είναι μία από τις φοιτήτριες που από ένα ελληνικό χωριό, φέτος θα χρειαστεί να μετακομίσει στην Αθήνα καθώς ήταν μία από τις επιτυχούσες στο ΕΚΠΑ. Η αναζήτηση κατοικίας από την ίδια και τους γονείς της, ήδη από τα μέσα Ιουνίου –καθώς γνώριζαν ότι η κοπέλα είχε καταφέρει σοβαρές επιδόσεις- αποδείχθηκε δοκιμασια σοβαρότερη από τις Πανελλήνιες, καθώς κεντρικές περιοχές των Αθηνών αποδείχθηκαν απλησίαστες, όμως και σε πιο υποβαθμισμένες γειτονιές τα πράγματα έχουν ξεφύγει.
Φοιτητική στέγη και φοιτητογειτονιές: δύο έννοιες που δεν συναντιούνται ποτέ
«Υπόγεια, ημι-υπόγεια ή 1ος όροφος σε άθλια κατάσταση, χωρίς κλειδαριές ασφαλείας, χωρίς ανακαίνιση, ακόμα και βρώμικα ή διαλυμένα είδαμε και σου ζητάνε από 500 ευρώ και πάνω», καταλήγει.
Στο μεταξύ, το σαφάρι φοιτητικής στέγης καθίσταται ακόμα πιο δύσκολο από τις αλλαγές που έχει επιφέρει στο πεδίο η βραχυχρόνια μίσθωση.
Περιοχές που κάποτε θεωρούνταν «φοιτητογειτονιές» έχουν μετατραπεί σε εστίες βραχυχρόνιας μίσθωσης, με αποτέλεσμα τα ενοίκια να έχουν εκτοξευθεί. Στην Αθήνα, για παράδειγμα, διαμερίσματα 50 τ.μ. με ενοίκιο έως 300 ευρώ αντιστοιχούν μόλις στο 1,04% της αγοράς. Και φυσικά, ισχύει πάντα το αιώνιο, δηλαδή, ότι όσο πιο κοντά βρίσκεται ένα ακίνητο σε πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις, τόσο υψηλότερη είναι η τιμή του.
Ακόμα δύο προβλήματα στην αναζήτηση φοιτητικής στέγης
Τα πράγματα στην περιφέρεια δεν είναι καλύτερα και σίγουρα δεν αποτελεί εγγύηση η εγγύτητα των μικρών κοινωνιών. Σύμφωνα με τα όσα προκύπτουν, αρκετοί φοιτητές έχουν ήδη αποφασίσει –και μη βρίσκοντας αξιοπρεπές κατάλυμα- ότι θα χάσουν μαθήματα ή ότι θα μετακινούνται καθημερινά, προκειμένου να παραμείνουν στο σπίτι τους, πληρώνοντας αδρά για τις μετακινήσεις τους.
Το δεύτερο πρόβλημα που ανακύπτει όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια είναι ότι οι φοιτητές καλούνται να υπογράφουν εξαιρετικά σύντομα μισθωτήρια, τύπου από Σεπτέμβριο μέχρι Απρίλιο ή Μάιο το πολύ, ειδικά όταν έχουν περάσει στα λεγόμενα τουριστικά σημεία. Ο λόγος;
Υπάρχουν όμως περιοχές με σχετικά φθηνά ενοίκια και σεβασμό προς τους φοιτητές και τους γονείς τους; Σύμφωνα με σελίδες αγγελιών, υπάρχουν πάντα ευκαιρίες που όμως θέλουν προσοχή και έρευνα από την πλευρά των ενδιαφερομένων.
Αντί η πολιτεία να δημιουργήσει ένα ανάχωμα στην αμάθεια και τη σύγχυση που επικρατεί στο μυαλό των εφήβων, έχει εγκαταλείψει την εκπαίδευση στο διαδίκτυο, στους συμμαθητές τους και την πορνογραφία
15°
