Σε βλέπω να θερίζεις τα δέντρα
Πότε θα καταλάβουμε επιτέλους ότι έχουμε απόλυτη ανάγκη ακόμα και από τον τελευταίο θάμνο για να επιζήσουμε σ’ αυτήν την τσιμεντένια πόλη;
Η συγγραφέας Λένα Διβάνη γράφει για το κόψιμο δέντρων
Σε βλέπω με τρόμο να αρπάζεις το αλυσοπρίονο και να θερίζεις ό,τι πράσινο βρεις μπροστά σου. Γιατί, άνθρωπέ μου; Γιατί σκότωσες όλα τα δέντρα που κύκλωναν την εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου στου Γκύζη; Τι σου έφταιγαν; Και γιατί όσοι γείτονες σε έβλεπαν, δεν ρώτησαν ποιος είσαι και με ποιo δικαίωμα καταστρέφεις τον πνεύμονα της γειτονιάς;
Πότε θα καταλάβουμε επιτέλους ότι έχουμε απόλυτη ανάγκη ακόμα και από τον τελευταίο θάμνο για να επιζήσουμε σ’ αυτήν την τσιμεντένια πόλη; Όταν θα κυκλοφορούμε με αναπνευστήρα;