Ένα μπαλκόνι, μόνο, κρέμεται

Έκανε χιούμορ ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου στη Συγγρού όταν έλεγε ότι το κρεμάμενο μπαλκόνι του αξίζει ως αξιοθέατο περίπου σαν τον Πύργο της Πίζας; Ή μήπως ήταν απόγνωση;

 Πριν βουτήξει κανείς στις αβύσσους της ανθρώπινης ψυχής αξίζει να κάνει ένα πέρασμα από την πραγματικότητα.

 1^ο πραγματολογικό στοιχείο: Το μπαλκόνι έχασκε στο κενό επί μέρες και ουδείς ασχολήθηκε πριν το πάρουν χαμπάρι τα σόσιαλ μίντια περισσότερο ως αξιοπερίεργο και λιγότερο ως αξιοθέατο.

 2^ο πραγματολογικό στοιχείο: Το μπαλκόνι της Συγγρού δεν είναι το πρώτο των πολλών τελευταίων χρόνων που ξεκολλάει από το «σώμα» της οικοδομής. Όπως αναφέρει δημοσίευμα της «Καθημερινής», κάθε χρόνο καταγράφονται δυο – τρία τέτοια περαστικά, ένα από αυτά ήταν σε πολυκατοικία στο Ηράκλειο της Κρήτης όπου μπαλκόνι που αποκολλήθηκε κατέληξε στο έδαφος. Μόλις τον περασμένο Οκτώβριο ένα μπαλκόνι στο Χαλάνδρι έπεσε θύμα της κακοκαιρίας «Μπάλλος». Αλλά είναι δυνατόν μια ισχυρή βροχόπτωση να ξηλώνει ένα ολόκληρο μπαλκόνι;

3^ο πραγματολογικό στοιχείο: Οι αρμόδιες υπηρεσίες, όποιες και να είναι αυτές, φαίνεται να έκαναν το ελάχιστο που μπορούσαν: Απλώς απέκλεισαν το σημείο κάτω από το μπαλκόνι ώστε να περιορίσουν τις πιθανότητες να προσγειωθεί σε κάποιο κεφάλι σε περίπτωση αποκόλλησης. Έκλεισαν και το ξενοδοχείο – αλλά ποιο αξιοθέατο φιλοξενεί νυσταγμένους επισκέπτες της πόλης;

 4^ο πραγματολογικό στοιχείο: Αρκεί να ρίξει κανείς γύρω μια ματιά για να αντιληφθεί πόσα τέτοια αξιοθέατα θα μπορούσαν να εμφανιστούν στην πόλη. Η Αθήνα είναι γεμάτη από εγκαταλελειμμένα και ερειπωμένα, αλλά ακόμη κι αυτά που κατοικούνται είναι κατασκευές με στατικά προβλήματα. Πολύ θέλει για να πέσει το κακό από τον ουρανό;

 5^ο πραγματολογικό στοιχείο: Η ευθύνη της συντήρησης των οικοδομών και, επομένως, και των μπαλκονιών τους, βαρύνει τους ιδιοκτήτες. Με δεδομένο ότι η πολυιδιοκτησία έχει δείξει τον ελάχιστο συνεννοήσιμο χαρακτήρα της ακόμη και στις συνελεύσεις των πολυκατοικιών για τα κοινόχρηστα, καταλαβαίνει κανείς πόσο μπορεί να διατηρηθεί το πρόβλημα στον χρόνο και άρα και ο κίνδυνος.

Πόσο μεγάλος είναι; Οι ειδικοί λένε πως, σύμφωνα με νόμο του 1945, τα μπαλκόνια κατασκευάζονται για αντέχουν 500 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο. Θεωρητικά μπορούν να σηκώνουν βαριές γλάστρες, ντουλάπες που χρησιμεύουν ως αποθήκες και άλλα ογκώδη αντικείμενα. Σε αυτά όμως δεν υπολογίζονται τα υλικά της επίστρωσης όπως είναι το μάρμαρο και τα πλακάκια.

Υπάρχουν άραγε προειδοποιητικά σημάδια; Ο ο Χρήστος Ζέρης, διευθυντής του Εργαστηρίου Σκυροδέματος και του Τομέα Δομοστατικής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ, λέει στον Γιώργο Λάλλιο και την «Καθημερινή» πως ένα μπαλκόνι προβληματικής κατασκευής θα δείξει τα πρώτα σημάδια την πρώτη δεκαετία.

Ο ίδιος εξηγεί πως «τα μπαλκόνια στηρίζονται με τα λεγόμενα “πανωσίδερα”, τα οποία “αγκυρώνουν” στην πλάκα του ορόφου. Επειδή τα σίδερα βρίσκονται στο επάνω τμήμα του καταστρώματος του μπαλκονιού, αν ρηγματωθεί το μπετόν αρχίζει να περνάει το νερό στο εσωτερικό και ο οπλισμός του μπαλκονιού σταδιακά οξειδώνεται».

Τα πλακάκια που ξεκολλάνε, ολόκληρο το μπαλκόνι που αρχίζει να κουνιέται είναι μερικές από τις ενδείξεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Τίποτε δεν ειδοποίησε τον ιδιοκτήτη της Πίζας της Συγγρού; Κανένας ένοικος δεν θορυβήθηκε όταν βγήκε στο μπαλκόνι;

Είναι βέβαιο πως πολλά από αυτά τα ερωτήματα θα μείνουν να αιωρούνται στον αέρα. Ακριβώς σαν το μπαλκόνι ή τα μπαλκόνια, που μαζί με τα στενά πεζοδρόμια, τα φυτεμένα δέντρα και πάσης φύσεως εμπόδια μας σπρώχνουν όλο και περισσότερο στους κινδύνους του δρόμου.