Ο ΕΟΔΥ για το περιστατικό λέπρας - Η ανακοίνωση για την κατάσταση της ασθενούς και τη νόσο του Hansen
Ένα είναι το περιστατικό λέπρας στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ. Η 65χρονη ασθενής με τη νόσο Hansen ή αλλιώς λέπρα, νοσηλεύεται σε καλή κατάσταση και διεξάγεται ενεργητική επιτήρηση των επαφών της για εμφάνιση συμπτωμάτων.
Ο ΕΟΔΥ σε ανακοίνωση που εξέδωσε σήμερα (25/5) τονίζει ότι και στο παρελθόν είχαν εμφανιστεί παρόμοια περιστατικά στη χώρα, τα οποία αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς.
ΕΟΔΥ για λέπρα ή νόσος του Hansen: Είναι ιάσιμη νόσος
Η νόσος του Hansen ή αλλιώς λέπρα, είναι λοιμώδης νόσος που οφείλεται στο βακτηρίδιο Mycobacterium Leprae. Πρόκειται για μια βραδέως εξελισσόμενη νόσο η οποία μπορεί να προκαλέσει βλάβες στο δέρμα, στους οφθαλμούς και στο νευρικό ιστό.
Ο ΕΟΔΥ υπογραμμίζει ότι «παρά την κακή της φήμη πρόκειται για μια ιάσιμη νόσο, η οποία αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά, ειδικά στην έναρξη εμφάνισης συμπτωμάτων. Για τον λόγο αυτό καθίσταται πολύ σημαντική η έγκαιρη ανίχνευση των συμπτωμάτων και η έναρξη αγωγής. Η νόσος δεν είναι πολύ μεταδοτική και ασθενείς οι οποίοι έχουν ξεκινήσει αγωγή είναι σε θέση να συνεχίσουν κανονικά τις δραστηριότητες τους».
Λέπρα ή νόσος του Hansen: Πώς μεταδίδεται - Οι θεραπείες
Η λέπρα είναι μια πανάρχαια ασθένεια, που περιγράφεται συχνά και σε βιβλιογραφίες αρχαίων πολιτισμών, με την πρώτη γραπτή αναφορά να χρονολογείται στο 600 Π.Χ., ενώ όπως είναι ευρέως γνωστό οι νοσούντες συχνά εξοστρακίζονταν από τις κοινότητες και τις οικογένειές τους. Στην Ελλάδα, η Σπιναλόγκα στην Κρήτη ήταν το πιο γνωστό μέρος απομόνωσης των λεπρών.
Η λέπρα ή αλλιώς νόσος του Hansen είναι μια χρόνια μολυσματική νόσος που προκαλείται από ένα ενδοκυττάριο βακτήριο, το μυκοβακτήριο της λέπρας (Mycobacterium leprae) το οποίο επηρεάζει κυρίως το δέρμα, τα περιφερικά νεύρα, τον βλεννογόνο της ανώτερης αναπνευστικής οδού και τα μάτια. Μάλιστα, το όνομα της προέρχεται από το ρήμα της αρχαίας ελληνικής «λέπω» δηλαδή ξεφλουδίζω.
Τα μυκοβακτήρια της λέπρας αναπτύσσονται πολύ αργά και μπορεί να χρειαστούν έως και 20 χρόνια για να εμφανιστούν σημάδια μόλυνσης. Επιτίθενται στα νεύρα, τα οποία μπορεί να διογκωθούν κάτω από το δέρμα, ενώ τα σημεία εκείνα μπορούν να χάσουν την ικανότητα να αισθάνονται την αφή και τον πόνο, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμούς, όπως κοψίματα και εγκαύματα. Συνήθως, το προσβεβλημένο δέρμα αλλάζει χρώμα και γίνεται συχνά ξηρό ή ξεφλουδισμένο, με απώλεια αίσθησης ή μπορεί να είναι κοκκινωπό λόγω της φλεγμονής του δέρματος.
Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η βλάβη των νεύρων μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση των χεριών και των ποδιών. Σε πολύ προχωρημένες περιπτώσεις, το άτομο μπορεί να έχει πολλαπλούς τραυματισμούς λόγω έλλειψης αίσθησης και τελικά να υπάρξει απώλεια των δακτύλων. Έλκη κερατοειδούς και τύφλωση μπορεί επίσης να εμφανιστούν εάν επηρεαστούν τα νεύρα του προσώπου. Άλλα σημάδια της προχωρημένης νόσου του Hansen μπορεί να περιλαμβάνουν απώλεια φρυδιών και παραμόρφωση της μύτης ως αποτέλεσμα βλάβης στο ρινικό διάφραγμα.
Δεν είναι γνωστό πώς ακριβώς μεταδίδεται η νόσος του Hansen μεταξύ των ανθρώπων. Οι επιστήμονες εικάζουν ότι μεταδίδεται όταν ένα άτομο με τη νόσο του Χάνσεν βήχει ή φτερνίζεται και ένα υγιές άτομο αναπνέει τα σταγονίδια που περιέχουν τα βακτήρια. Πάντως, να τονιστεί πως απαιτείται παρατεταμένη, στενή επαφή κάποιου με μη θεραπευμένο ασθενή για πολλούς μήνες για να κολλήσει τη νόσο. Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι δεν μπορεί κανείς να κολλήσει από μια περιστασιακή επαφή με ένα άτομο που πάσχει από τη νόσο του Hansen, ενώ η νόσος δεν μεταδίδεται ούτε μέσω της σεξουαλικής επαφής, αλλά ούτε από τη μητέρα στο αγέννητο μωρό της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Δυστυχώς, λόγω της αργής ανάπτυξης των βακτηρίων και του μεγάλου διαστήματος που μεσολαβεί μέχρι να εμφανιστούν σημάδια της νόσου, συνήθως είναι ανέφικτο να βρεθεί η πηγή μόλυνσης.
Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία συνήθως αποτρέπουν την αναπηρία που μπορεί να προκύψει από τη νόσο και τα άτομα με νόσο του Hansen μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται και να έχουν μια ενεργή ζωή. Μόλις ξεκινήσει η θεραπεία, το άτομο δεν είναι πλέον μεταδοτικό. Τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της θεραπείας σκοτώνουν τα βακτήρια που προκαλούν τη λέπρα. Όμως, ενώ η θεραπεία μπορεί να θεραπεύσει την ασθένεια και να την αποτρέψει από την επιδείνωση, δεν μπορεί να αναστρέψει τη νευρική βλάβη ή τη φυσική παραμόρφωση που μπορεί να έχει συμβεί πριν από τη διάγνωση.
12°
