Το success story του Ιμάν από το Ιράν

Ο Ιμάν Ραμ είναι 30 ετών και είναι ένας από τους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που έφτασαν στη χώρα μας με την έξαρση της προσφυγικής κρίσης τα προηγούμενα χρόνια. Η ζωή του είναι ένα τρανό παράδειγμα success story, καθώς μέσα σε τέσσερα χρόνια από τη στιγμή που έφτασε στην Ελλάδα κατόρθωσε όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά να μάθει να συνεννοείται και να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που του δόθηκαν ώστε τώρα να ανοίξει τη δική του επιχείρηση με προϊόντα καλλωπισμού. Ο ίδιος μιλά στην ATHENS VOICE για το πώς κατάφερε μέσω της επιχειρηματικότητας να ενταχθεί στην ελληνική κοινωνία. Ποια είναι η ιστορία του;

Οι εύθραυστες πολιτικές συνθήκες και η ανασφάλεια ήταν οι αιτίες που έκαναν τον Ιμάν να εγκαταλείψει την οικογένειά του στο Ιράν και να φύγει από τη χώρα του. Διέσχισε την Τουρκία και από το hotspot της Χίου κατέληξε στο camp του Ελληνικού στην Αθήνα.

«Ο αρχικός προορισμός μου ήταν το Βέλγιο. Δεν είχα δει καν φωτογραφίες για να έχω στο μυαλό μου πώς μοιάζει η Ελλάδα. Το μόνο που είχα ακούσει ήταν ότι η Ελλάδα θεωρείται η βάση του δυτικού πολιτισμού, όπου γεννήθηκε η δημοκρατία, ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας και ο Πυθαγόρας» μου λέει ο Ιμάν. Η προσγείωσή του στην ελληνική πραγματικότητα την περίοδο της μεγάλης προσφυγικής κρίσης ήρθε απότομα. 

«Όταν μας μετέφεραν στο καμπ του Ελληνικού βρέθηκα σε ένα μέρος με 1.700 άτομα και μία μόνο τουαλέτα. Με άρρωστους ανθρώπους, θυμωμένους, που τσακώνονταν μεταξύ τους και παραπονιούνταν για την κατάσταση. Είχα μια γκρίζα κουβέρτα την οποία έπρεπε να μοιραστώ με κάποιον άλλο. Έμεινα εκεί για 3 μήνες ώσπου ξυλοκοπήθηκα από 8 άτομα, όταν ένας από αυτούς μου ζήτησε να γράψω μια επιστολή για να στείλει στη χώρα τους επειδή ήταν αναλφάβητος. Τον ακολούθησα στη σκηνή του αλλά ήταν παγίδα. Δεν θα γλίτωνα αν μια κυρία από την Ελλάδα που κατάλαβε τι γινόταν, δεν ερχόταν να με βοηθήσει. Τότε ήταν που αποφάσισα να φύγω από το camp».

Στην αρχή τον Ιμάν φιλοξενούσαν γνωστοί του μετανάστες και χάρη σε αυτούς έκανε διάφορες δουλειές παρόλο που γνώριζε ελάχιστα ελληνικά και αγγλικά. Moυ περιγράφει την καθημερινότητά του. «Η πρώτη μου δουλειά ήταν σε έναν κήπο, στον δήμο Δεκελείων. Έπρεπε να περπατήσω από τον σταθμό του Ηλεκτρικού στον κήπο για πάνω από μία ώρα ώστε να φτάσω εκεί και όταν η δουλειά μου τελείωνε πίσω στον σταθμό. Ήμουν στον δρόμο περίπου 3μισι ώρες κάθε μέρα. Κατέγραφα σε ένα χαρτί τα έξοδά μου και τα λεφτά που έβγαζα καθημερινά σαν ημερολόγιο».

Οι δουλειές για τους μετανάστες είναι πολύ συγκεκριμένες, καθώς στα κλειστά τους γκρουπ προτείνουν κυρίως φίλους. Όταν δεν γνωρίζουν καν τη γλώσσα και δεν έχουν καθόλου προσλαμβάνουσες των πραγμάτων στη χώρα, η επιβίωση αλλά και η οποιαδήποτε εξέλιξη μοιάζει αδύνατη κι όποιος ονειρεύεται να κάνει πράγματα στη ζωή του και να διαφοροποιηθεί βρίσκεται σε αδιέξοδο. H ιστορία του Ιμάν δεν είναι συνηθισμένη, αλλά έγινε πραγματικότητα όταν δήλωσε συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα της ΜΚΟ Solidarity Now. Μέσα από αυτό γνώρισε την ελληνική startup Dialectica η οποία προσφέρθηκε να τον εκπαιδεύσει δωρεάν ώστε να ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση. 

Το πρόγραμμα «Βusiness for youth» στο οποίο συμμετείχε ο Ιμάν είχε στόχο την ανάδειξη της επιχειρηματικότητας ως μέσο βιοπορισμού και οικονομικής ανεξαρτησίας για  νέους, την προώθηση της κοινωνικής ένταξης των μεταναστών ή/και προσφύγων, καθώς και την ένταξη των νέων στην αγορά εργασίας. Στο τέλος της κατάρτισης, υπέβαλε ένα επιχειρηματικό μοντέλο, το οποίο παρουσιάστηκε σε μια ομάδα εθελοντών από κορυφαίες επιχειρήσεις και οργανισμούς χορήγησης επιχορηγήσεων σε startups, όπως ο Knowl Social Enterprise, που ανέλαβε να τον βοηθήσει για την έναρξη της επιχείρησής του.

Σήμερα ο Ιμάν ολοκληρώνει το business plan και έλαβε ήδη τα πρώτα χρήματα ώστε να ανοίξει τη δική του εταιρεία cosmetics, με προΐόντα σαπουνιών και αρωματικών. Ξεκινώντας μαθήματα για τις επιχειρήσεις, ο κύκλος του μεγάλωσε, ήρθε σε επαφή με άλλες εταιρείες του συγκεκριμένου τομέα για να πάρει συμβουλές και ιδέες, παρακολούθησε σεμινάρια, δικτυώθηκε σε διάφορα προγράμματα και έκανε φίλους επιχειρηματίες. Η εταιρεία του θα λέγεται εταιρεία Elijah Cosmetics και στρέφεται σε φυσικά καλλυντικά με στόχο, όπως λέει, να δημιουργήσει κάτι καινοτόμο. Τέσσερα χρόνια πριν δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί τον εαυτό του ως ένα «success story», που από το μηδέν κατάφερε να ξεκινήσει τη δική του εταιρεία και να χρησιμοποιήσει την επιχειρηματικότητα ως εργαλείο κοινωνικής ένταξης.

«Πίσω στο Ιράν είχα όλη μου τη ζωή, τους δικούς μου ανθρώπους, την επιχείρησή μου, το αυτοκίνητό μου. Την ταυτότητά μου, δηλαδή, την οποία προσπαθούσα να βρω ξανά από την αρχή στη νέα μου ζωή στην Ελλάδα. Δεν φανταζόμουν ότι μια νύχτα θα μπορούσα να τα χάσω όλα, αλλά η ζωή είναι σκληρή. Η κυβέρνηση υποπτευόταν εύκολα κάποιον ως εχθρό της και η ασφάλειά μου ήταν σε κίνδυνο. Την ίδια ώρα ο μικρότερος αδελφός μου είχε καρκίνο και ήξερα ότι η οικογένειά μου με χρειαζόταν δίπλα του. Πάνω απ’ όλα όμως η οικογένειά μου με χρειαζόταν ζωντανό και αυτό δεν ήταν σίγουρο για μένα, αν παρέμενα. Έτσι αποφάσισα να φύγω από τη χώρα. Δεν ήταν εύκολο ούτε ασφαλές, αλλά εμπιστεύτηκα το ένστικτό μου και είμαι εδώ τώρα. Μου αρέσει η Αθήνα με την πολυπολιτισμικότητά της και το κόκκινο φανάρι στους δρόμους για τους πεζούς, που μου υπενθυμίζει ότι πρέπει να είμαι υπομονετικός στη ζωή, ακόμα κι αν βιάζομαι».

Η Elijah Cosmetics θα είναι έτοιμη τον Ιούλιο και ο ιστότοπος είναι το elijahcosmetics.com
Τα στοιχεία του προγράμματος που συμμετείχε ο Ιμάν είναι εδώ.