Στο νησί, νωρίς το μεσημέρι, γιορτάστηκε η πρώτη Ανάσταση του Κυρίου, όπου και αναβιώνει το έθιμο «μπότηδες». Το έθιμο κρατά από την Ενετοκρατία.
Μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού πραγματοποιήθηκε το μοναδικό αυτό έθιμο των «μπότηδων» στην Κέρκυρα. Στο νησί, νωρίς το μεσημέρι, γιορτάζεται η πρώτη Ανάσταση του Κυρίου, όπου και αναβιώνει το έθιμο «μπότηδες». Το έθιμο κρατά από την Ενετοκρατία στο νησί, όταν οι Κερκυραίοι, λόγω της απαγόρευσης των θρησκευτικών εκδηλώσεων αργά το βράδυ από τους Ενετούς, ήταν αναγκασμένοι να γιορτάσουν το Πάσχα την ημέρα.
Μετά το πέρας της λιτανείας, τελείται ο Εσπερινός της Αναστάσεως στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό και κανονικά, όταν ο Μητροπολίτης ψάλλει τον στίχο «Ανάστα, ὁ Θεός, κρίνον την γην...» οι καμπάνες όλων των εκκλησιών της πόλης σημαίνουν χαρμόσυνα και από τα μπαλκόνια των σπιτιών οι κάτοικοι ρίχνουν τα παλιά πήλινα δοχεία, τους «μπότηδες» όπως είναι γνωστοί. Η Κέρκυρα αλλάζει όψη και γιορτάζει. Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα. Εκατοντάδες «μπότηδες» γεμάτα νερό, με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι για τη μεταφορά τους, δεμένα με κόκκινες κορδέλες σκάνε στο έδαφος πέφτοντας από τα ψηλά παραθυρόφυλλα. Με το σπάσιμο των «μπότηδων» εκδιώκονται τα «μολύσματα», τα κακά και μοχθηρά πνεύματα, ενώ σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, το σπάσιμο των «μπότηδων αναπαριστά με τους κρότους την οργή για τη προδοσία του Ιούδα. Το μοναδικό αυτό έθιμο στην Ελλάδα, συνοδεύεται από κανονιοβολισμούς που ακούγονται από το Παλιό Φρούριο της Κέρκυρας, αλλά και τις φιλαρμονικές του τόπου που παίζουν θρησκευτικά εμβατήρια. Οι παρευρισκόμενοι στο έθιμο σπεύδουν να μαζέψουν τα κομμάτια από τα σπασμένα πήλινα κανάτια, να τα πάρουν σπίτι τους και να τα φυλάξουν στο εικονοστάσι τους, καθώς σύμφωνα με τους Κερκυραίους φέρουν τύχη και ευημερία.
17°
