Η προειδοποίηση των New York Times και ο «Δωδεκάλογος» του Αυταρχισμού
Σε ποιες ενέργειες έχει ήδη προβεί ο Ντόναλντ Τραμπ που καταδεικνύουν πως η πορεία του πιθανότατα οδηγεί στη διαμόρφωση συνθηκών αυταρχισμού στην ισχυρότερη δημοκρατία
Οι χώρες που διολισθαίνουν από τη δημοκρατία προς τον αυταρχισμό, oι πρακτικές του Ντόναλντ Τραμπ και οι απειλές προς τη δημοκρατία
Ποια είναι τα στοιχεία που καταδεικνύουν πέραν κάθε αμφιβολίας πως η Αμερική οδηγείται σε καθεστώς αυταρχισμού; Ποιοι είναι οι δείκτες οι οποίοι αποδεικνύουν πως ο Ντόναλντ Τραμπ προετοιμάζει το έδαφος για την εφαρμογή καθεστώτος αυταρχισμού στη χώρα του; Πρέπει να ανησυχεί η παγκόσμια κοινότητα για το ενδεχόμενο να εισέλθουν οι ΗΠΑ στην κλειστή λέσχη των αυταρχικών ηγετών, όπου μέχρι στιγμής ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, μονοπωλούν τους θρόνους του διεθνούς αυταρχισμού; Οι New York Times εξακολουθούν να αποτελούν δημοσιογραφικό κόσμημα στις ΗΠΑ, όπου τα ΜΜΕ περνούν από μια φάση προσαρμογής στους νέους κανόνες που επιχειρεί να επιβάλει ο Ντόναλντ Τραμπ αλλά και οι αυλικοί και σύμμαχοί του. Ο πόλεμος μόλις έχει αρχίσει και όλα δείχνουν πως μία μερίδα της ακραίας πτέρυγας των Ρεπουμπλικάνων έχει αποφασίσει να φθάσει μέχρι τέλους με την επιβολή νομοθετικού πλαισίου για μια τρίτη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ.
Σε μία προσπάθεια να κωδικοποιήσει τα όσα συμβαίνουν στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο, μια ομάδα συντακτών των New York Times κατέληξε στη διατύπωση ενός Δωδεκαλόγου. Δώδεκα διαπιστώσεις, δώδεκα ερωτήματα, δώδεκα απαντήσεις. Σε ποιες ενέργειες έχει ήδη προβεί ο Ντόναλντ Τραμπ που να καταδεικνύουν πως η πορεία του πιθανότατα οδηγεί στη διαμόρφωση συνθηκών αυταρχισμού στην ισχυρότερη δημοκρατία, στην ισχυρότερη οικονομία και στην ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη του πλανήτη.
Οι 12 δείκτες του αυταρχισμού
Η προσεκτική ανάγνωση αυτού του ιδιότυπου Δωδεκαλόγου ενδεχομένως να διαφωτίσει τον Έλληνα αναγνώστη, ο οποίος είναι πιθανόν να εντυπωσιάζεται από το επικοινωνιακό προφίλ του σημερινού Αμερικανού προέδρου (και των συν αυτώ) και κυρίως από το ιδιαίτερο πολιτικό lifestyle που αρχίζει να διαμορφώνεται εν είδη global app στον πλανήτη. Διαβάζουμε λοιπόν:
«Οι χώρες που διολισθαίνουν από τη δημοκρατία προς τον αυταρχισμό τείνουν να ακολουθούν παρόμοια μοτίβα. Για να μετρήσει τι συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, η συντακτική επιτροπή των New York Times συνέταξε μια λίστα με 12 δείκτες δημοκρατικής διάβρωσης, με τη βοήθεια μελετητών που έχουν διερευνήσει αυτό το φαινόμενο. Η πικρή πραγματικότητα είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υποχωρήσει όσον αφορά τη δημοκρατική ανθεκτικότητα, σε διαφορετικό μεν βαθμό, αλλά και στους 12 αυτούς δείκτες.
Οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να έχουν ήδη μεταλλαχθεί σε μια πραγματική αυταρχική χώρα όπως η Ρωσία ή η Κίνα. Αλλά όταν οι χώρες αρχίζουν να απομακρύνονται από τη δημοκρατία, η πορεία συχνά συνεχίζεται. Προσφέρουμε αυτούς τους 12 δείκτες ως προειδοποίηση για όσα έχουν ήδη χάσει οι Αμερικανοί και πόσα ακόμα θα μπορούσαν να χάσουν.
Ένας αυταρχικός ηγέτης καταστέλλει τη διαφωνία και την ελευθερία του λόγου. Ο Τραμπ έχει αρχίσει να το κάνει.
Ένας αυταρχικός ηγέτης διώκει τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο Τραμπ το έχει κάνει.
Ένας αυταρχικός ηγέτης παρακάμπτει το νομοθετικό σώμα. Ο Τραμπ έχει αρχίσει να το κάνει.
Ένας αυταρχικός ηγέτης χρησιμοποιεί τον στρατό για τον εσωτερικό έλεγχο. Ο Τραμπ έχει αρχίσει να το κάνει.
Ένας αυταρχικός ηγέτης αψηφά τα δικαστήρια. Ο Τραμπ έχει αρχίσει να το κάνει.
Ένας αυταρχικός ηγέτης κηρύσσει εθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης με ψευδείς προφάσεις. Ο Τραμπ το έχει κάνει.
Ένας αυταρχικός ηγέτης δυσφημεί τις περιθωριοποιημένες ομάδες. Ο Τραμπ το έχει κάνει.
Ένας αυταρχικός ηγέτης ελέγχει τη ροή πληροφοριών και τα μέσα ενημέρωσης. Ο Τραμπ έχει αρχίσει να το κάνει.
Ένας αυταρχικός ηγέτης προσπαθεί να ελέγξει τα πανεπιστήμια. Ο Τραμπ έχει ήδη αρχίσει να το κάνει.
Ένας αυταρχικός ηγέτης καλλιεργεί την προσωπολατρία. Ο Τραμπ το έχει κάνει.
Ένας αυταρχικός ηγέτης χρησιμοποιεί την εξουσία για προσωπικό πλουτισμό. Ο Τραμπ το έχει κάνει.
Ένας αυταρχικός ηγέτης χειραγωγεί τον νόμο για να παραμείνει στην εξουσία. Ο Τραμπ έχει αρχίσει να το κάνει».
Οι NYT καταλήγουν λοιπόν στην εξής επισήμανση:
«Ακόμα κι αν απομακρυνθεί από οποιοδήποτε σχέδιο να υπηρετήσει περισσότερες από δύο προεδρικές θητείες, οι προσπάθειες του κ. Τραμπ να επηρεάσει το εκλογικό πεδίο υπέρ των Ρεπουμπλικάνων είναι αντιδημοκρατικές και θα μπορούσαν να διαστρεβλώσουν τις αμερικανικές εκλογές για χρόνια.
Το πιο σαφές σημάδι ότι μια δημοκρατία έχει πεθάνει είναι ότι ένας ηγέτης και το κόμμα του καθιστούν αδύνατο για τους αντιπάλους να κερδίσουν τις εκλογές και να διεκδικήσουν την εξουσία. Ωστόσο, όταν φτάσει κανείς σε αυτό το στάδιο, η αλλαγή είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί. Και οι επίδοξοι αυταρχικοί ηγέτες χρησιμοποιούν άλλα μέσα, όπως ένα υποταγμένο νομοθετικό και δικαστικό σώμα, για να εξασφαλίσουν την εξουσία τους».
Οι παραπάνω αράδες γράφονται την ημέρα κατά την οποία μερικές δεκάδες εκατομμύρια πολίτες των ΗΠΑ καλούνται να ψηφίσουν σε μια σειρά από κρίσιμες πολιτικά τοπικές εκλογικές αναμετρήσεις.
Στη Νέα Υόρκη εκλέγουν δήμαρχο, στο Νιου Τζέρσεϊ όπως και στη Βιρτζίνια κυβερνήτη, στη δε Καλιφόρνια μια σειρά από τοπικές εκλογικές διαδικασίες μπορεί να συμβάλει σε θεαματική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού της Πολιτείας.
Στο Νιου Τζέρσεϊ αλλά και στη Βιρτζίνια οι υποψήφιοι των Δημοκρατικών για το αξίωμα του κυβερνήτη προηγούνται.
Κατά τους πολιτικούς σχολιαστές, οι τοπικές αυτές εκλογές, οι πρώτες σε μία αρκετά μεγάλη κλίμακα ψηφοφόρων, καταδεικνύουν παραδοσιακά το πώς η κοινή γνώμη αντιμετωπίζει το πρώτο εννεάμηνο μιας νέας προεδρικής θητείας.
Η αλήθεια είναι πως οι εκλογικές αυτές αναμετρήσεις αφορούν κατεξοχήν Πολιτείες όπου κυριαρχούν παραδοσιακά οι Δημοκρατικοί. Με δεδομένο ότι αυτό το κόμμα επί της ουσίας έχει καταρρεύσει δομικά και ιδεολογικά, χωρίς να διαφαίνεται προς το παρόν κάποια εναλλακτική προοπτική, οι υποψήφιοι των Δημοκρατικών σε αυτές τις τοπικές εκλογές και κυρίως στην εμβληματική Πολιτεία της Νέας Υόρκης, προέρχονται από την αριστερή πτέρυγα του κόμματος. Με λίγα λόγια, η πολιτικά ακέφαλη βάση των Δημοκρατικών εκ των πραγμάτων ριζοσπαστικοποιείται. Πρόκειται για μια φυσιολογική αντίδραση στην ενισχυόμενη ριζοσπαστικοποίηση των Ρεπουμπλικάνων μετά και τη δολοφονία του συμβόλου του κινήματος Made America Great Again, Τσαρλς Κερκ.
Μέχρι και τις τελευταίες ώρες πριν την έναρξη των εκλογικών αναμετρήσεων, οι άνθρωποι των New York Times –και όχι μόνο– αναρωτιόνταν αν και κατά πόσο ο σοσιαλιστής υποψήφιος δήμαρχος της Νέας Υόρκης θα κέρδιζε από τον πρώτο γύρο με πάνω από 50% των ψήφων. Αν παρ’ ελπίδα συμβεί κάτι τέτοιο, τότε εκ των πραγμάτων θα τεθεί ζήτημα ριζικής ανανέωσης και πολιτικής αναδόμησης του κόμματος των Δημοκρατικών. Ας μην ξεχνάμε, ωστόσο, πως όλα τα παραπάνω συμβαίνουν σε μια περίοδο ενός ραγδαία εντεινόμενου new political lifestyle, με επίκεντρο τη ρητορεία του αυταρχισμού και ιδεολογική περιφέρεια την άνευ προηγουμένου νομιμοποίηση ενός ελευθεριακού καπιταλισμού, χωρίς νομικά όρια και δίχως δίχτυ αυτοπροστασίας. Κι όλα αυτά συμβαίνουν ταυτοχρόνως σε διάφορα σημεία-κλειδιά του πλανήτη.
Οι New York Times, λοιπόν, στις 31 Οκτωβρίου καταλήγουν σε μία προειδοποίηση:
«Οι αυταρχικές ανατροπές στη σύγχρονη εποχή, συχνά δεν ξεκινούν με στρατιωτικό πραξικόπημα. Αντίθετα, περιλαμβάνουν έναν εκλεγμένο ηγέτη που χρησιμοποιεί τις εξουσίες του αξιώματός του για να εδραιώσει την εξουσία του και να δυσχεράνει, αν όχι να καταστήσει αδύνατη, την πολιτική αντιπαράθεση. Σκεφτείτε τον Βλαντιμίρ Πούτιν στη Ρωσία, τον Νικολά Μαδούρο στη Βενεζουέλα και, σε μικρότερο βαθμό, τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Τουρκία, τον Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία και τον Ναρέντρα Μόντι στην Ινδία. Αυτοί οι ηγέτες έχουν καταστείλει τη διαφωνία και την ελευθερία του λόγου με σκληρά μέτρα».
15°
