Πέντε δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν τη Δευτέρα στη Γάζα
Όπως έχει πλέον γίνει ο κανόνας για τους δημοσιογράφους που εργάζονται στη Γάζα. Η Μαριάμ Αμπού Ντάγκα ετοίμασε τη διαθήκη της παρά το γεγονός ότι ήταν μόλις 33 ετών. Πριν πεθάνει στο ισραηλινό χτύπημα της Δευτέρας (25.8) στη Γάζα, άφησε πίσω της δύο οδηγίες: στους συναδέλφους της να μην κλάψουν στην κηδεία της· στον 13χρονο γιο της, Γκάιτ, να την κάνει περήφανη.
Παρά τις οδηγίες της, οι συνάδελφοι της Ντάγκα δεν μπορούσαν παρά να κλάψουν πάνω από το πτώμα. Σκοτώθηκε μαζί με τέσσερις άλλους δημοσιογράφους ενώ έσπευδε να ελέγξει την υγεία ενός συναδέλφου της που είχε χτυπηθεί από ισραηλινή επίθεση στο νοσοκομείο αλ-Νάσερ, όπου έκανε συχνά ρεπορτάζ καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα.
Είχε καλύψει δημοσιογραφικά τον θάνατο του αδελφού της χωρίς να το γνωρίζει
Η 33χρονη φωτορεπόρτερ ήταν μια σπάνια προσωπικότητα. Οι συνάδελφοί της θαύμαζαν το αδιάκοπο ρεπορτάζ της, παρά τις συχνά βαθιά προσωπικές απώλειες που υπέστη καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου. Κινηματογράφησε τον θάνατο ενός διαδηλωτή που πυροβολήθηκε κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής στη Γάζα το 2018, όπου οι ισραηλινές δυνάμεις πυροβόλησαν διαδηλωτές που βάδιζαν προς τον φράχτη των συνόρων της Γάζας, σκοτώνοντας περισσότερους από 220 ανθρώπους και τραυματίζοντας περισσότερους από 9.200. Αργότερα ανακάλυψε ότι ο διαδηλωτής ήταν ο αδελφός της.
Η Ντάγκα συνέχισε το έργο της ως δημοσιογράφος κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα τους τελευταίους 22 μήνες, εργαζόμενη ως ελεύθερη επαγγελματίας στο Associated Press και στην Independent Arabia. Η Independent Arabia δήλωσε ότι ήταν «παράδειγμα αφοσίωσης και επαγγελματισμού» και την επαίνεσε που μετέφερε «την κάμερά της στην καρδιά του πεδίου, μεταφέροντας τα βάσανα των αμάχων και τις φωνές των θυμάτων με σπάνια ειλικρίνεια και θάρρος». Η φωτογραφία της με τον πεντάχρονο Τζαμάλ αλ-Νατζάρ, ο οποίος πέθανε από υποσιτισμό λίγες εβδομάδες νωρίτερα, απεικόνιζε το παιδί τρυφερά, με το μικρό του σώμα τυλιγμένο σε ένα σάβανο και τοποθετημένο απαλά πάνω σε τούβλα, ώστε να μην αγγίξει το έδαφος. Μια άλλη φωτογραφία έδειχνε δεκάδες άνδρες να σπεύδουν να πάρουν τρόφιμα από ένα φορτηγό βοήθειας στη νότια Γάζα.
«Η Μαριάμ ήταν ευγενική, ευγενική και βαθιά παθιασμένη με τη δουλειά της. Είχε χάσει τη μητέρα της και τον πιο στενό της συνάδελφο, τον Αμπού Άνας, κι όμως δεν σταμάτησε ποτέ να καλύπτει τον πόλεμο ούτε για μια μέρα», είπε ο Φαρχάν. Την περιέγραψαν επίσης ως άτομο που φημίζεται για το ότι δεν αισθανόταν τον φόβο, καθώς έκανε ρεπορτάζ σε μερικές από τις πιο επικίνδυνες περιοχές της Γάζας.
Η Ντάγκα δεν είχε δει τον γιο της εδώ και ενάμιση χρόνο, αφότου είχε φύγει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με τον πατέρα του. «Λαχταρούσε να ξαναδεί και να αγκαλιάσει τον γιο της. Η Μαριάμ πέθανε με το όνειρο να μην έχει εκπληρωθεί, να αγκαλιάσει ξανά το παιδί της», είπε ο Φαρχάν.
Στον γιο της Γκάιτ, η Ντάγκα άφησε πίσω της τις ευχές της να μεγαλώνει πάντα για να πραγματοποιεί τα όνειρά του. «Όταν μεγαλώσεις, παντρευτείς και κάνεις μια κόρη, ονομάσε την Μαριάμ από εμένα. Είσαι η αγάπη μου, η καρδιά μου, το στήριγμά μου, η ψυχή μου και ο γιος μου για τον οποίο είμαι περήφανη».
12°
