Ισμαήλ Χανίγια: Νεκρός ο ηγέτης της Χαμάς σε χτύπημα στο Ιράν
Ο ηγέτης της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια σκοτώθηκε στο Ιράν την Τετάρτη, ανέφεραν σε χωριστές ανακοινώσεις η παλαιστινιακή μαχητική οργάνωση Χαμάς και οι επίλεκτοι Φρουροί της Επανάστασης του Ιράν.
Η Χαμάς θρήνησε τον θάνατο του Ισμαήλ Χανίγια, ο οποίος, όπως είπε, σκοτώθηκε σε «προδοτική επιδρομή των Σιωνιστών στην κατοικία του στην Τεχεράνη».
Ο Χανίγια συμμετείχε στην τελετή ορκωμοσίας του νέου προέδρου του Ιράν την Τρίτη.
«Νωρίς σήμερα το πρωί, η κατοικία του Ισμαήλ Χανίγιε στην Τεχεράνη δέχτηκε χτύπημα, με αποτέλεσμα τον μαρτυρικό θάνατο του ίδιου και ενός από τους σωματοφύλακές του. Η αιτία ερευνάται και θα ανακοινωθεί σύντομα», ανέφεραν οι Φρουροί της Επανάστασης.
Ισμαήλ Χανίγια: Ποιος ήταν ο ηγέτης της Χαμάς
Ο ηγέτης της Χαμάς που σκοτώθηκε στο Ιράν, ήταν το σκληρό πρόσωπο της διεθνούς διπλωματίας της παλαιστινιακής ομάδας, καθώς ο πόλεμος μαίνονταν στη Γάζα, όπου τρεις από τους γιους του σκοτώθηκαν σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή. Αλλά παρά τη ρητορική του, πολλοί διπλωμάτες τον θεωρούσαν μετριοπαθή σε σύγκριση με τα πιο σκληροπυρηνικά μέλη της ομάδας που υποστηρίζεται από το Ιράν μέσα στη Γάζα.
Διορισμένος στην κορυφαία θέση της Χαμάς το 2017, ο Χανίγια μετακινήθηκε μεταξύ της Τουρκίας και της πρωτεύουσας του Κατάρ, Ντόχα, ξεφεύγοντας από τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς της αποκλεισμένης Λωρίδας της Γάζας και επιτρέποντάς του να ενεργεί ως διαπραγματευτής στις συνομιλίες για την κατάπαυση του πυρός ή να συνομιλεί με το σύμμαχο της Χαμάς, το Ιράν.
Τρεις από τους γιους του σκοτώθηκαν στις 10 Απριλίου όταν ισραηλινή αεροπορική επιδρομή έπληξε το αυτοκίνητο που οδηγούσαν, ενώ ο Χανίγια έχασε επίσης τέσσερα από τα εγγόνια του, τρία κορίτσια και ένα αγόρι, στην επίθεση.
Ενώ ο Χανίγια έλεγε στους Ισραηλινούς στρατιωτικούς ότι θα βρεθούν «να πνίγονται στην άμμο της Γάζας», ο ίδιος και ο προκάτοχός του ο Χαλέντ Μεσάαλ, είχαν ταξιδέψει σε όλη την περιοχή για συνομιλίες σχετικά με μια συμφωνία εκεχειρίας με τη μεσολάβηση του Κατάρ με το Ισραήλ, η οποία θα περιελάμβανε την ανταλλαγή ομήρων με Παλαιστίνιους στις ισραηλινές φυλακές, καθώς και περισσότερη βοήθεια για τη Γάζα.
Το Ισραήλ θεωρεί ολόκληρη την ηγεσία της Χαμάς ως τρομοκράτες και έχει κατηγορήσει τον Χανίγια, τον Μεσάαλ και άλλους ότι συνεχίζουν να «κινούν τα νήματα της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς». Αλλά το πόσο γνώριζε ο Χανίγια για την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου εκ των προτέρων δεν είναι σαφές. Το σχέδιο, που καταρτίστηκε από το στρατιωτικό συμβούλιο της Χαμάς στη Γάζα, ήταν τόσο καλά φυλασσόμενο μυστικό που ορισμένα στελέχη της Χαμάς φάνηκαν σοκαρισμένα από το χρόνο και την κλίμακα του.
Ωστόσο, ο Χανίγια, σουνίτης μουσουλμάνος, είχε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της πολεμικής ικανότητας της Χαμάς, εν μέρει καλλιεργώντας δεσμούς με το σιιτικό μουσουλμανικό Ιράν, το οποίο δεν κρύβει την υποστήριξή του προς την ομάδα.
Όταν έφυγε από τη Γάζα το 2017, τον διαδέχθηκε ο Γιάχια Σινουάρ ένας σκληροπυρηνικός που πέρασε περισσότερες από δύο δεκαετίες σε ισραηλινές φυλακές και τον οποίο ο Χανίγια είχε καλωσορίσει πίσω στη Γάζα το 2011 μετά από ανταλλαγή κρατουμένων.
Ως νεαρός, ο Χανίγια ήταν φοιτητής ακτιβιστής στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο στην πόλη της Γάζας. Εντάχθηκε στη Χαμάς όταν αυτή δημιουργήθηκε κατά την πρώτη παλαιστινιακή ιντιφάντα (εξέγερση) το 1987. Συνελήφθη και απελάθηκε για λίγο.
Ο Χανίγια έγινε προστατευόμενος του ιδρυτή της Χαμάς Σεΐχη Αχμάντ Γιασίν. Το 1994, δήλωσε στο Reuters ότι ο Γιασίν ήταν πρότυπο για τους νεαρούς Παλαιστίνιους, λέγοντας: «Μάθαμε από αυτόν την αγάπη για το Ισλάμ και τη θυσία για αυτό το Ισλάμ και να μην γονατίζουμε μπροστά σε αυτούς τους τυράννους και δεσποτάδες».
Ο Χανίγια ήταν ένας από τους πρώτους υποστηρικτές της πολιτικής εμπλοκής της Χαμάς. Το 1994 δήλωσε ότι η δημιουργία ενός πολιτικού κόμματος «θα επέτρεπε στη Χαμάς να αντιμετωπίσει τις αναδυόμενες εξελίξεις».
Το 2012, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους του Reuters αν η Χαμάς είχε εγκαταλείψει τον ένοπλο αγώνα, ο Χανίγια απάντησε «φυσικά όχι» και δήλωσε ότι η αντίσταση θα συνεχιστεί «με όλες τις μορφές - λαϊκή αντίσταση, πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική αντίσταση».
Η διεθνής κατάσταση, όπως διαμορφώνεται στο τέλος του τρέχοντος έτους, θυμίζει έντονα την τελευταία χρονιά πριν από την έκρηξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
10°
