Επιστημονική ομάδα από τη Βρετανία δίνει ξανά ζωή και προοπτική στη «νεκρή» γη της ζώνης αποκλεισμού του Τσερνόμπιλ με μια βότκα.
«Αυτό είναι το ένα και μοναδικό μπουκάλι. Τρέμω κάθε φορά που το σηκώνω», λέει στο BBC ο καθηγητής Τζιμ Σμιθ παρουσιάζοντας τη βότκα Atomik, η οποία δεν είναι σαν τις άλλες.
Η «χειροποίητη βότκα» φτιάχτηκε από σιτηρά και νερό από τη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνόμπιλ και είναι το πρώτο καταναλωτικό προϊόν που παράχθηκε σε αυτήν την εγκαταλελειμμένη περιοχή του κόσμου που καταστράφηκε μετά το μεγαλύτερο πυρηνικό δυστύχημα της σύγχρονης ιστορίας.
Η επιστημονική ομάδα ξεκίνησε το πρότζεκτ της βότκας καλλιεργώντας σιτηρά σε ένα κτήμα στη ζώνη αποκλεισμού. «Η ιδέα μας τότε ήταν να χρησιμοποιήσουμε τους σπόρους των σιτηρών για να φτιάξουμε κάποιο οινοπνευματώδες ποτό», λέει ο καθηγητής Σμιθ, επικεφαλής μιας ομάδας από το βρετανικό πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ που εργάζεται στη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνόμπιλ εδώ και αρκετά χρόνια. Μελετούν κατά πόσο θα μπορούσε να «αναρρώσει» η γη μετά το πυρηνικό δυστύχημα του 1986.
«Είναι όσο ραδιενεργή είναι μια οποιαδήποτε άλλη βότκα», σχολιάζει ο καθηγητής Σμιθ. «Κάθε σοβαρός χημικός θα σας πει ότι όταν κάνεις μια απόσταξη πάντα μένουν κάποιες οργανικές ακαθαρσίες στο προϊόν», συμπληρώνει. «Πήραμε σιτηρά ελάχιστα μολυσμένα και νερό από το Τσερνόμπιλ και τα αποστάξαμε. Ζητήσαμε από τους συναδέλφους στο πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον που έχουν ένα εξαιρετικό εργαστήριο ανάλυσης ραδιενεργών στοιχείων, να ελέγξει τα επίπεδα ραδιενέργειας. Δεν βρήκαν κάτι το ανησυχητικό. Όλα ήταν κάτω των ανησυχητικών ορίων», εξηγεί ο Βρετανός.
Ο Βρετανός καθηγητής καταλήγει: «Μετά από 30 χρόνια πιστεύω ότι αυτό που είναι σήμερα σημαντικό είναι η οικονομική ανάπτυξη της περιοχής και όχι η ραδιενέργεια».
20°
