Η αλήθεια για «τον γιατρό που ανακάλυψε τη θεραπεία για τον καρκίνο και κυνηγήθηκε από το ιατρικό κατεστημένο
Σύμφωνα με δημοσιεύματα που κυκλοφορούν στο ελληνικό διαδίκτυο, ένας γιατρός ο οποίος ανακάλυψε «τη θεραπεία για τον καρκίνο» διώχθηκε νομικά από το ιατρικό κατεστημένο και εν τέλει αποφυλακίστηκε γιατί αποδείχτηκε πως έλεγε την αλήθεια. Οι εν λόγω ισχυρισμοί είναι ψευδείς.
Ο γιατρός στον οποίο αναφέρονται τα εν λόγω δημοσιεύματα είναι ο Dr Stanislaw Burzynski ο οποίος αποφοίτησε από την ιατρική ακαδημία της πόλης Λούμπλιν στη Πολωνία το 1967, παίρνοντας αργότερα το διδακτορικό του στη βιοχημεία. Το ιστορικό του όσον αφορά το τίτλο του PhD είναι αμφιλεγόμενο, ωστόσο δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για κατάρριψη του ισχυρισμού. [πηγή]
Σε κάθε περίπτωση, στο πλαίσιο της διδακτορικής του διατριβής ο Dr Burzynski ασχολήθηκε εντατικά με τις διάφορες μορφές πεπτιδίων (μικρών πρωτεϊνών) οι οποίες βρίσκονταν στο αίμα και τα ούρα καρκινοπαθών και ασθενών με νεφρικά προβλήματα. Η διατριβή του με τίτλο «Investigations on amino acids and peptides in blood serum of healthy people and patients with chronic renal insufficiency» αφορούσε αυτές ακριβώς τις παρατηρήσεις και εικασίες σχετικά με χαμηλή συγκέντρωση ορισμένων εκ των εν λόγω πεπτιδίων στον οργανισμό καρκινοπαθών τα οποία αργότερα ονόμασε «αντι-νεοπλαστόνια».
Σύμφωνα με τον Burzynski τα αντι-νεοπλαστόνια είναι μια μορφή «διορθωτικών μορίων» και αποτελούν μέρος ενός βιοχημικού συστήματος στον οργανισμό, ξεχωριστό από το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο «επαναπρογραμματίζει» κύτταρα που έχουν απορυθμιστεί και γίνονται επικίνδυνα, όπως τα καρκινικά. Αυτές τις ουσίες τις έπαιρνε από το αίμα και τα ούρα εθελοντών και τις χρησιμοποιούσε σε καλλιέργειες καρκινικών κυττάρων για να ελέγξει την αποτελεσματικότητα τους.
Από το στάδιο των αρχικών μελετών του Burzynski μέχρι σήμερα, τα στοιχεία φαίνεται πως τάσσονται κατά τις αποτελεσματικότητας των αντι-νεοπλαστονίων. Ο ίδιος ο Burzynski είχε κατηγοριοποιήσει τα αντι-νεοπλαστόνια σε 39 μορφές. Από αυτές κατέληξε να χορηγεί σχεδόν αποκλειστικά δυο εξ αυτών στους ασθενείς του, την AS-2.1 και την Α-10. Το AS-2.1 περιέχει κατά κύριο λόγο άλας του φαινυλαιθανικού οξέως μιας δυνητικά τοξικής χημικής ένωσης η οποία είναι φυσιολογικό παράγωγο του μεταβολισμού μας ενώ το AS-10 περιέχει κυρίως φαινυλαιθανικό οξύ. Το φαινυλαιθανικό οξύ, παρότι είχε εξεταστεί και πριν τον Burzynski ως αντικαρκινικός παράγοντας για εγκεφαλικούς όγκους δεν είχε δείξει πραγματική αποτελεσματικότητα. [πηγή]
Επιπρόσθετα το National Cancer Institute χαρακτήρισε το 2013 τις συγκεντρώσεις των αντι-νεοπλαστονίων που χρησιμοποιούσε ο Burzynski στις «θεραπείες» του ως «υπερβολικά υψηλές» ενώ σύμφωνα με τα δεδομένα τα αντι-νεοπλαστόνια κρίθηκαν «αναποτελεσματικά». [πηγή]
Η μια περίπτωση γιατρού που ισχυρίστηκε ότι εξέτασε τα αντι-νεοπλαστόνια με επιτυχία ήταν ο Ιάπωνας αναισθησιολόγος Hideaki Tsuda. Σύμφωνα με τον ίδιο, η αγωγή με αντι-νεοπλαστόνια έδωσε εντυπωσιακά αποτελέσματα σε μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή για μεταστατικούς καρκίνους στο συκώτι. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι τα αποτελέσματα της μελέτης δε δημοσιεύτηκαν αρχικά σε κάποιο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό και συνεπώς δε πέρασαν τον σχετικό έλεγχο. Συγκεκριμένα το γνωστό περιοδικό Lancet Oncology απέρριψε τη μελέτη του Dr. Tsuda και εν τέλει τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό PLOS One. [πηγή]
Ωστόσο παρά τις θετικές δηλώσεις των ερευνητών, η κλινική μελέτη παρουσίαζε σοβαρά μεθοδολογικά λάθη τα οποία δε μας επιτρέπουν να λάβουμε σοβαρά τα αποτελέσματα. [πηγή]
Ένα συνηθισμένο επιχείρημα των υποστηρικτών της ιδέας του Dr Burzynski είναι πως αν η μέθοδος του δεν λειτουργούσε, το FDA (ο αντίστοιχος Αμερικανικός ΕΟΦ) δε θα του έδινε άδεια για διεξαγωγή κλινικών δοκιμών. Ωστόσο το γεγονός ότι κάποιος παίρνει έγκριση για διεξαγωγή μιας κλινικής δοκιμής δεν σημαίνει αυτόματα ότι ο φαρμακευτικός παράγοντας που εξετάζει είναι αποτελεσματικός.
10°
