Δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο από το να κάνεις wakesurf το πρωί, πριν πας στο γραφείο. Το νερό είναι στα καλύτερά του, ο δάσκαλός σου (ο δικός μου είναι ο Δημήτρης Φατσής, Shark Water Ski Club, Yabanaki) έχει πρωινά κέφια. Θα πάρεις ενέργεια για το υπόλοιπο της ημέρας – αν είσαι hyperactive, όπως κι εγώ, καλύτερα να κάνεις δύο τεταρτάκια ή να επιστρέψεις αργά το απόγευμα για το τελειωτικό χτύπημα. Σου πετάει το κοντό σχοινί: «ακούμπησε τις πατούσες σου στην άκρη της σανίδας, όταν το σκάφος ξεκινήσει θα γυρίσει μόνη της». Δεν κουράζεις γόνατα και μέση. Γυμνάζεις όμως τα πόδια σου. «Φτιάξε τα πόδια σου, γύρνα το μπροστινό σου γόνατο προς τα μένα». Εντάξει, δάσκαλε, αλλά δυνάμωσε λίγο τη μουσική. «Βάρος στις μύτες, έτσι! Έλα κοντά στο κύμα. Μπράβο! Πέτα το σχοινί». Παράδεισος. Το μυαλό καθαρίζει. Και αρχίζεις να αγαπάς τα απόνερα που τόσο μισούσες. Μέχρι ο δάσκαλος να σου πει «άλλη μία». Ήδη περιμένεις να ξημερώσει η επόμενη μέρα.
17°
