Θρύλος του ΝBA, πολυπρωταθλητής και ακτιβιστής ο Μπιλ Ράσελ πέθανε σε ηλικία 88 ετών. Η λίστα με τις πρωτιές του είναι τεράστια: Έγινε ο πρώτος μαύρος MVP σε αμερικάνικο σπορ. Έγινε ο πρώτος μαύρος προπονητής σε αμερικάνικο σπορ. Έγινε ο πρώτος μαύρος προπονητής που πήρε πρωτάθλημα σε αμερικάνικο σπορ.
Η είδηση του θανάτου του έγινε γνωστή μέσα από τον επίσημο λογαριασμό του, στον οποίο γράφτηκε σχετική ανακοίνωση που μεταξύ άλλων ανέφερε το θάνατό του από φυσικά αίτια.«Ο μεγαλύτερος νικητής στην ιστορία του αμερικανικού αθλητισμού, απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 88 ετών, με την σύζυγό του στο πλευρό του».
Ο τεράστιος Μπιλ Ράσελ γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου του 1934, στο Μονδρό της Λουζιάνα και θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους κορυφαίους σέντερ του ΝΒΑ. νΟ «άρχοντας των δαχτυλιδιών» Ράσελ άλλαξε όλη την ιστορίατου αμερικάνικου μπάσκετ, προσθέτοντας στο παιχνίδι στοιχεία που έλλειπαν μέχρι τότε, κυρίως στο κομμάτι της άμυνας. Με το αστείρευτο ταλέντο του και τα τρομερά προσόντα του στο ψηλό παιχνίδι έφερε επανάστασηστο NBA, αλλάζοντας την οπτική του σπορ μια για πάντα, καθώς απέδειξε πως οι επιτυχίες μπορούν να έρθουν και μέσω της άμυνας, αναγκάζοντας τις ομάδες να μάθουν να παίζουν οργανωμένο και πειθαρχημένο μπάσκετ.
Από μια πολύ ταπεινή οικογένεια, ο Ράσελ κατάφερε να χαρίσει σε όλους τους συμπαίκτες των ομάδων του τον τίτλο του πρωταθλητή, δύο σχολικά πρωταθλήματα στην Καλιφόρνια, δύο σερί τίτλους NCAA, ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Μελβούρνης το 1956.
Πέρασε ολόκληρη την καριέρα του αγωνιζόμενος στους Boston Celtics (1956-1969), με τους οποίους πήρε 11 τίτλους, αναδείχθηκε 5 φορές MVP και συμμετείχε σε 12 All Star Games. Για κάποιους δε όπως ο μυθικός προποονητής των Σέλτικς Ρεντ Άουερμπαχ, ο Ράσελ ήταν ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών.
Ήταν επίσης και οπρώτος Αφροαμερικανός που εργάστηκε ως προπονητήςστην αμερικανική Λίγκα. Το 1966 προσελήφθη από τον Ρεντ Άουερμπαχ ως παίκτης-κόουτς των Σέλτικς και οδήγησε τη Βοστόνη σε άλλα δύο πρωταθλήματα.
Ο ακτιβιστής Μπιλ Ράσελ και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
Εκτός γηπέδου ήταν ανοιχτός και φιλικός τύπος, με έντονη φιλανθρωπική δράση, υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων - ωστόσο δεν είχε διστάσει να τσακωθεί πολλές φορές όταν αντιλαμβάνεται φυλετικές διακρίσεις και ρατσιστικό μίσος. Βίωσε τον ρατσισμό σε όλη του τη ζωή, από τα παιδικά του χρόνια στο σχολείο ή απέναντι στους γονείς του μέχρι την εποχή που ήταν διάσημος, όταν οι λευκοί ξενοδόχοι αρνούνταν να τον αφήσουν να μείνει στο ίδιο ξενοδοχείο με την υπόλοιπη ομάδα στα εκτός έδρας παιχνίδια.
Χαρακτηριστική ήταν η δράση του για το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων της δεκαετίας του 60'. Το 1963 πήρε μέρος στην πορεία για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ουάσινγκτον και ανέλαβε τα καμπ μπάσκετμπολ στο Μισισίπι, μετά τη δολοφονία του ηγέτη του κινήματος υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,Μέντγκαρ Έβερς. Το 1968, μαζί με τον καθηγητή κοινωνιολογίας του πανεπιστήμιου Σαν Χοσέ, Χάρι Έντουάρντς, οργάνωσαν κινητοποίηση για την αποκατάσταση των τίτλων του Άλι.
Ήταν στην πρώτη σειρά της περίφημης ομιλίας του «I Have A Dream» του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ τζούνιορ, ο οποίος τον προσκάλεσε να ανέβει μαζί του στο βήμα. Ο Ράσελ αρνήθηκε, ως ένδειξη σεβασμού προς τους διοργανωτές.
Πριν μερικά χρόνια δημοσίευσε φωτογραφία όπου γονατίζει, όπως κάνουν ως αντίδραση για τα ρατσιστικά φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα στις ΗΠΑ, φορώντας μάλιστα συμβολικά το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, που του είχε απονείμει ο Μπάρακ Ομπάμα όταν ήταν πρόεδρος, για τις δράσεις του όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο ίδιος κρατούσε τη στάση του και είχε τονίσει πως «αρκετές φορές σκεφτόμουν ότι παίζω για τους Σέλτικς και όχι για την πόλη της Βοστόνης. Οι φαν μπορούν να λένε ότι θέλουν». Μετά τον 7ο Τελικό του 1969 με τους Λέικερς, έφυγε από την Βοστόνη και αρνήθηκε να δώσει το παρών στην προς τιμήν του τελετή το 1972, με την οποία οι Σέλτικς απέσυραν τη φανέλα του με το Νο6 στην οροφή του «Boston Garden». Όταν ο οργανισμός μετακόμισε στο νεότευκτο «TD Garden», το 1995, η διοίκηση τού ζήτησε να είναι παρών στην επανάληψη της τελετής και, τελικά, δέχθηκε το 1999.
Το 2013, οι σχέσεις του με τη Βοστόνη φάνηκε να αποκαθίστανται, καθώς παραβρέθηκε στην αποκάλυψη ενός αγάλματός του στο κέντρο της πόλης.
Μπιλ Ράσελ: Όταν τίμησε μοναδικά τον Κόμπι Μπράιαντ
Μετά τον θάνατο του Κόμπι Μπράιαντ φόρεσε τη φανέλα του -και των αντιπάλων Lakers- σαν πράξη στήριξης για την οικογένεια του Black Mamba.
NBA legend Bill Russell arrives for Lakers-Celtics wearing a No. 24 Lakers jersey.
Πριν μερικά ο χρόνια ο δημοσιογράφος και φαν των Σέλτικς Μπιλ Σίμονς είχε μιλήσει με τον Μπιλ Ράσελ σε μια ομολογουμένως συγκλονιστική εξομολόγηση της ζωής του.
8°
