Ο Μαρίνος Ουζουνίδης είναι υπερβολικά τυχερός άνθρωπος. Τον κάλεσαν στην χειρότερη στιγμή του Παναθηναϊκού και του ανέθεσαν να σώσει οτιδήποτε γινόταν χωρίς λεφτά και χωρίς κανενός είδους στήριξη από κανένα.
Κανείς δεν είχε απαιτήσεις για οτιδήποτε. Κι αυτός σαν έξυπνος άνθρωπος που είναι, άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά. Συμμάζεψε το χύμα που βρήκε, έριξε γέφυρες στους οργανωμένους οπαδούς που δεν ήθελαν να τον βλέπουν επειδή λίγο καιρό πριν συζητούσε με τον Ολυμπιακό και από την στιγμή που είδε ότι δεν γινόταν να καταφέρει πολλά πράγματα, άρχισε να μιλάει «την γλώσσα της αλήθειας» -που σημαίνει να λέει όσα ήθελε να ακούσει ο κόσμος.
Ηταν σαν να κέρδισε τον πρώτο αριθμό του λαχείου. Εγινε προπονητής σ ένα μεγάλο όνομα όπως ο Παναθηναϊκός, όταν ο Μαρινάκης λίγο νωρίτερα τον είχε απορρίψει σαν «μικρό» για την ομάδα του, και κατάφερε να σταθεί απέναντί του ως ίσος και καλύτερος, νικώντας δύο φορές τον Ολυμπιακό και παίζοντας σ' αυτά τα «ειδικής σημασίας» παιχνίδια την καλύτερη μπάλα.
Αποδείχθηκε ο ιδανικός προπονητής μιας ομάδας που δεν πηγαίνει για τίποτα, δεν μπορεί να βάζει στόχους ή να έχει φιλοδοξίες και το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να σώζεται κάθε χρονιά με τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Ο Θέμης Καίσαρης τον παρομοίασε με την ορχήστρα που έπαιζε στον «Τιτανικό» όταν το καράβι βούλιαζε: «Κάνει ο,τι μπορεί, δεν εγκαταλείπει, μένει στο πόστο, διευθύνει, κρατάει τον κόσμο ήρεμο, την ώρα που οι διασώστες που άφησε ο Αλαφούζος παλεύουν για να σώσουν οτιδήποτε, αν σώζεται. Οταν τα χρόνια περάσουν, δεν θα θυμόμαστε πόσο καλά τα πήγε, παρά μόνον ότι έμεινε στο πόστο του, όπως η ορχήστρα».
Την Παρασκευή συμπλήρωσε ένα χρόνο στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Από το περιβάλλον της ομάδας δόθηκε στο γεγονός... πανηγυρικός χαρακτήρας. Συνεντεύξεις, αφιερώματα, αποτίμηση του έργου του...
Φυσικά, κανείς δεν κρίνει τον προπονητή. Οι περισσότερο στέκονται στο «κάτι περισσότερο από ένας κόουτς». Στην γενικότερη παρουσία του, μα και στο γεγονός ότι δεν τα παράτησε, όπως π.χ. ο Λυμπερόπουλος που πήγε στην ΑΕΚ και σε λίγο καιρό θα τον διώξουν από κει χωρίς να τον θυμάται στο τέλος κανένας για τίποτα.
Γιατί ως προπονητής ο Ουζουνίδης δεν κατάφερε να δείξει σπουδαία πράγματα ούτε να πείσει ότι μπορεί να δουλέψει σε κλαμπ που κάνει πρωταθλητισμό όταν το περιβάλλον δεν είναι προβληματικό. Η ομάδα του δεν εμφανίζεται στα περισσότερα ματς καλά προετοιμασμένη, δεν βγάζει ενέργεια, ταλαιπωρείται από «ανεξήγητους» τραυματισμούς και γενικά δεν έχει πείσει πως μπορεί να κάνει κανενός είδους υπέρβαση. Ομως κι ο ίδιος ξέρει πολύ καλά πως δεν θα μπορούσε να είναι προπονητής σε ένα σοβαρό και υγιή Παναθηναϊκό αφού με βάση το βιογραφικό του κανείς δεν θα σκεφτόταν ποτέ να τον καλέσει και να του αναθέσει το πόστο.
Γι αυτό είναι όλοι τυχεροί σε τούτη την συγκυρία. Και ο ίδιος που βρήκε το ιδανικό περιβάλλον για να παίξει τον διασώστη και οι Παναθηναϊκοί που έχουν κάποιον να ακουμπάνε πάνω του σε τούτες τις δύσκολες ώρες...
16°
