Στο κατάμεστο Αλεξάνδρειο, το οποίο από δω και στο εξής θα ονομάζεται «Nick Galis Hall», αποθεώθηκε το βράδυ που μας πέρασε ο θρύλος του μπάσκετ, Νίκος Γκάλης, στην εκδήλωση που έγινε προς τιμήν του από την ΚΑΕ Άρης.
«Εδώ είναι το σπίτι μου και όλοι εσείς είστε η οικογένειά μου. Έχω να νοιώσω τέτοια συγκίνηση από τότε που γεννήθηκε η μικρή μου», δήλωσε ο κορυφαίος αθλητής. Η στιγμή που μπήκε ξανά στο παρκέ που υπήρξε δεύτερο σπίτι του, και στο οποίο έγραψε επανειλημμένα ιστορία, ήταν εκρηκτική, με 10.000 ζευγάρια μάτια στραμμένα επάνω του και το Παλέ να δονείται υπό τα αλησμόνητα συνθήματα της δεκαετίας του ’80: «είσαι θεός μοναδικός» και «τι την έκανε την μπάλα ο θεός;».
Παρά την εγγενή συστολή και τη φανερή αμηχανία του, ο Γκάλης δεν άντεξε. Πήρε μια μπάλα και τη γύρισε στο δάχτυλό του, προκαλώντας πανζουρλισμό! Ομπράντοβιτς, Βολκόφ, Βράνκοβιτς, Βιγιακάμπα, Νόρις, Ράτζα, Τζάμσι ήρθαν από το εξωτερικό για τον Γκάλη και απέμειναν να χαζεύουν το ιερό προσκύνημα στον «θεό του ελληνικού μπάσκετ».
Πρωτύτερα, περίπου στις 21:30, ο Παναγιώτης Γιαννάκης μπήκε πρώτος στο γήπεδο και όλοι σηκώθηκαν όρθιοι. Ο Διόσκουρος του Γκάλη στα παρκέ λύγισε όταν ήχησε το «και συ, Γιαννάκη, πάρ’ τους τα μυαλά και συ, Γκάλη, πάρ’ τους το κεφάλι». «Ευχαριστούμε πολύ!», είπε ο Γιαννάκης, που πρωτοστάτησε της εισόδου στο γήπεδο των συμπαικτών του Γκάλη. «Εκ μέρους όλων των παιδιών, έχουμε ανατριχιάσει! Κάνατε το μπάσκετ πολύ ελκυστικό σε όλη την Ευρώπη με πρωτοπόρο τον Νίκο. Μπορείτε να κάνετε περισσότερα. Βοηθήστε την ομάδα σήμερα», κατέληξε ο Γιαννάκης.
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν αθλητή από τη στιγμή που κρεμάει τη φανέλα του να τιμηθεί από την ομάδα του. Καλύτερα αργά παρά ποτέ» είπε με τη σειρά του ο «γκάνγκστερ». Αγκαλιά με την κόρη του Στέλλα και έχοντας δίπλα του την - εξίσου συγκινημένη- γυναίκα του Ελένη Παναγιώτου, ο Νίκος Γκάλης απόλαυσε δεόντως την αποθέωση.
Μεγάλοι αντίπαλοι και φίλοι του Νικ ήταν εκεί για να τον τιμήσουν και να μοιραστούν τη χαρά του.«Κοιμήθηκα για πρώτη φορά καλά, πριν από αγώνα στο Αλεξάνδρειο, διότι συνειδητοποίησα πως αυτή τη φορά δεν θα τον αντιμετωπίσω» είπε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο μεγάλος ισραηλινός άσος Ντόρον Τζάμσι, ενώ ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς παραδέχτηκε πως, «τότε απλά προσπαθούσαμε να παίξουμε άμυνα απέναντί του. Όμως μέναμε με την προσπάθεια» ενώ όταν ρωτήθηκε τόνισε ότι θα ήταν ευτυχής αν τον είχε σε κάποια από τις ομάδες του.
Όλη η ομάδα του Άρη, της εποχής της αυτοκρατορίας του και φυσικά ο Γιάννης Ιωαννίδης έδωσαν το παρών όπως και μεγάλοι αντίπαλοι από το εσωτερικό και το εξωτερικό με συγκλονιστικό το θερμό χειροκρότημα του κόσμου στην παρουσία του Μπάνε Πρέλεβιτς, ενός από τους μεγαλύτερους αντιπάλους τους στις επικές μάχες με τον ΠΑΟΚ. Σχεδόν όλοι οι συμπαίκτες του από το έπος του 1987 με την εθνική ομάδα ήταν επίσης εκεί. Τα βίντεο που έπαιζαν με εικόνες από θριάμβους της ομάδας και πανηγυρισμούς μέσα από τα αποδυτήρια προξένησαν ακόμα μεγαλύτερη συγκίνηση στον Νίκο Γκάλη. Ήταν η βραδιά του, που έστω και αν άργησε περίπου 20 χρόνια, άξιζε τον κόπο για τον κορυφαίο παίκτη που γνώρισε ποτέ το ελληνικό μπάσκετ και έναν από τους κορυφαίους της Ευρώπης.
Ο υφυπουργός Αθλητισμού λίγα λεπτά αργότερα έκανε τα αποκαλυπτήρια: η σάλα του Αλεξάνδρειου μετονομάστηκε σε «Νίκος Γκάλης». Ενώ η κορύφωση της γιορτής ήρθε λίγα λεπτά αργότερα, όταν στην οροφή του Παλέ κρεμάστηκε η φανέλα με το Νο 6, αφού πρώτα ο πρόεδρος της ΚΑΕ, Λευτέρης Αρβανίτης, ζητούσε «δημόσια συγγνώμη» γιατί ο σύλλογος άργησε να τιμήσει τον Γκάλη.
24°
