Ο Τόλης Βακάκης εκτός από επιτυχημένος businessman είναι ένας άνθρωπος που του αρέσει να ασχολούνται μαζί του. Και γι’ αυτό πολύ συχνά προκαλεί με τις δηλώσεις του (όπως έκανε και παλαιότερα με τα διαφημιστικά σποτάκια της εταιρείας του) ίσως όχι τόσο γιατί θέλει να επιτεθεί σε κάποιον, αλλά πιθανότατα γιατί απολαμβάνει τον θόρυβο που δημιουργούν. Έτσι και την περασμένη εβδομάδα, στη Γενική Συνέλευση της Jumbo προχώρησε και πάλι σε…ανατρεπτικές δηλώσεις. Αυτή τη φορά για τους Κουτσολιούτσους και τον Παπαευαγγέλου, τον πρώην συνεργάτη του που βρέθηκε μπλεγμένος στην υπόθεση με τα POS και τα ακίνητα των κινέζων. Και στα δύο περιπτώσεις δήλωσε πως έμεινε… «με το στόμα ανοικτό». Φροντίζοντας βέβαια στο τέλος να συμπληρώσει, με άψογα εξωραϊσμένο τρόπο και τη δική του «υπεροχή» απέναντι στους άλλοτε φίλους και συνεργάτες που σήμερα βάλλονται. Το ερώτημα είναι γιατί ο Τόλης Βακάκης νιώθει την ανάγκη να κάνει τέτοιες παρεμβάσεις, αλλά εν κατακλείδι και ποιον ενδιαφέρουν.
Η αλήθεια είναι ότι την ημέρα που μίλησε στη Γενική Συνέλευση της Jumbo, ο Τόλης Βακάκης και η εταιρεία του είχαν μόλις παραδώσει τα στοιχεία που είχε ζητήσει για το ταμείο και τα λογιστικά του ομίλου, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (φοβούμενη… τη σκιά της μετά το σκάνδαλο της Folli) και από τα οποία όλα προέκυπταν «ΟΚ». Δικαιολογημένα, λοιπόν, και ο επικεφαλής αισθανόταν αυτό που οι αμερικάνοι λένε… king. Ίσως και γι αυτό το λόγο ξεσπάθωσε.
«Εγώ όπως γνωρίζετε είχα φιλικές σχέσεις με την οικογένεια Κουτσολιούτσου. Όμως, τα όσα έγιναν με άφησαν με το στόμα ανοιχτό. Δεν μπορούσα να το περιμένω και δεν μπορούσα ούτε καν να φανταστώ ότι θα συμβούν τα όσα αποκαλύφθηκαν. Νομίζω και άλλοι επιχειρηματίες θα έχουν την ίδια αίσθηση με εμένα για την υπόθεση Κουτσολιούτσου». Όσοι τον παρακολούθησα στο περιθώριο της συνέλευσης, άκουσαν όμως και τη συνέχεια:
«Εγώ είχα στο παρελθόν ένα ελικόπτερο για τις μετακινήσεις μου στα κατά τόπους καταστήματα στην Ελλάδα και κάποια στιγμή το πούλησα στον Κουτσολιούτσο. Μεταγενέστερα και για τις ανάγκες μετακίνησής μου στη Ρουμανία αγόρασα μισό-μισό με τον Κουτσολιούτσο ένα μικρό αεροσκάφος εφτά θέσεων. Το ήθελε κι εκείνος για τις μετακινήσεις του στη γειτονική μας χώρα. Κάποια στιγμή μου ζήτησε να αγοράσω το δικό του μισό μερίδιο. Αν και δεν ήθελα εν τέλει συμφωνήσαμε αλλά με το τίμημα να καταβληθεί σε δόσεις. Το καλοκαίρι και ενώ η υπόθεση των Folli είχε αρχίσει ήδη να αποκαλύπτεται μου ζητήθηκε να εξοφλήσω τις επιταγές έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα ρευστότητας που εκείνος μου δήλωσε ότι αντιμετώπιζε. Όντως έτσι έγινε αλλά κι έτσι τελείωσε η “σύμπλευσή μας” σε ότι αφορά τα πτητικά μέσα».
Σχόλια, όλα που το μόνο το οποίο «αφήνουν» είναι μίαεπίφαση ανωτερότητας. Ίσως βέβαια, και σε ορισμένους κατοίκους ων Βορείων Προαστίων, να θύμισαν πόσο πολύ θόρυβο έκανε (ξυπνώντας τους) το ελικόπτερο του Τόλη Βακάκη στις πτήσεις προς και από το σπίτι του (στο οποίο ως γνωστός διατηρεί και ελικοδρόμιο), προτού το πουλήσει στους Κουτσολιούτσους…
Μίλησε και για την υπόθεση Παπαευαγγέλου, ο Τόλης Βακάκης: «Και με αυτόν έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Αμέσως μόλις άρχισε να αποκαλύπτεται η υπόθεση του ζήτησα να παραιτηθεί. Η κίνηση αυτή ήταν επιβεβλημένη παρά το γεγονός ότι ακόμα εγώ μέχρι τώρα δεν έχω βγάλει το τελικό συμπέρασμα αν οι κινήσεις του μέχρι πρότινος αναπληρωτή αντιπροέδρου της εταιρείας ήταν παράνομες, παράτυπες ή ενδεχομένως κάτι άλλο που θα αποκαλυφθεί στη συνέχεια. Ήταν ζήτημα ηθικής η παραίτησή του από τη διοικητική του θέση στην εταιρεία. Δεν λέω ότι κάπου έχει σφάλει, αλλά με όλα όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα όπου υπάρχει καπνός θα πρέπει να υπάρχει και φωτιά…».
Ο ιδρυτής, βασικός μέτοχος και διοικητικός ηγέτης της Jumbo ενημέρωσε ακόμη ότι «ο κ. Παπαευαγγέλου δεν μπορεί να επιστρέψει ποτέ ξανά στην εταιρεία», αλλά ζήτησε να εγκριθεί από τη γενική συνέλευση η αμοιβή του άλλοτε στελέχους: 304.055 ευρώ. «Νομίζω», είπε, «ότι τις αμοιβές αυτές τις δικαιούται καθότι είχε δουλέψει για την εταιρεία. Όμως προτείνω να μη του δοθεί το επαυξημένο ‘μπόνους χρήσης’, αλλά να περιοριστούν οι απολαβές του στο ίδιο επίπεδο με την προηγούμενη χρήση, οπότε και έλαβε 286.109 ευρώ μικτά». Και για το politically correct, κατέληξε «εμείς θα κάνουμε το καθήκον μας, αν και ο ίδιος δεν μπορεί να εισπράξει τίποτα αφού έχουν παγώσει οι λογαριασμοί του».Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε και οι γνωρίζοντες το πρόσωπο, δεν μπόρεσαν να μην αναγνωρίσουν την επίδειξη της ηθικής ανωτερότητας του Τόλη Βακάκη.
Το βέβαιο είναι ότι ο ίδιος δεν έκρυψε ποτέ την υπεροπτική του ρητορική και την απόλυτη εμπιστοσύνη στο σύστημα διαχείρισης που είχε οργανώσει. Μέσα στην κρίση και ενώ οι επιχειρήσεις του έσπαγαν το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ των κερδών, χάρη στα φθηνά προϊόντα, δεν δίστασε να δηλώσει (το 2010) ότι «οι Έλληνες πολιτικοί είναι ανεπαρκείς και ανίκανοι». Αργότερα, πήγε και …παρακάτω κατακεραυνώνοντας όσους «γκρινιάζουν συνέχεια για την κρίση, όμως δεν αποφασίζουν να δουλέψουν περισσότερο».
Κι αν κάποιοι θεωρούν ότι ένας επιχειρηματίας μπορεί να κρίνει τους πολιτικούς, ο Τόλης Βακάκης κρίνει και τους άλλους επιχειρηματίες. Για παράδειγμα, μιλώντας στην Ένωση θεσμικών Επενδυτών λίγο μετά το dealδιάσωσης της Μαρινόπουλος, χαρακτήρισε την κίνηση του Σκλαβενίτη, σαν… «επιδότηση νεκρών καταστάσεων» η οποία μάλιστα θα φέρει μεγαλύτερα προβλήματα στο χώρο, καθώς η πίτα του λιανεμπορίου συρρικνώνεται. Και πώς να μην χαρακτηρίσει «ανεξήγητη» την κίνηση του Σκλαβενίτη, αφού ο ίδιος κινείται διαφορετικά. Όταν αναδιάρθρωσε το δίκτυο πρώτης γενιάς της Jumbo στην Ελλάδα, είπε κυνικά: «όταν η κότα δεν κάνει αυγά, καλύτερα να τη φας την Κυριακή με πατάτες, αλλιώς μπορεί να πεθάνεις ο ίδιος περιμένοντας».
Tα οικονομικά αποτελέσματα που κατατάσσουν τη Jumbo σε ένα από τα (ελάχιστα πλέον) σίγουρα χαρτιά του ελληνικού χρηματιστηρίου και μια μόνιμη επιλογή των ξένων οίκων, ίσως να είναι επαρκή για να καλύψουν τέτοιες ιδιόρρυθμες δηλώσεις. Δεν αρκούν, όμως για να καλύψουν και ορισμένα μελανά σημεία στο success story του Τόλη Βακάκη.
Το πρώτο αφορά την κυπριακή τραπεζική περιπέτεια του 2013 με το κούρεμα των 58 εκατ. ευρώ διαθεσίμων του ομίλου στην Τράπεζα Κύπρου. Η ζημιά (μεταξύ 20 και 30 εκατ. ευρώ) σαφώς και δεν ήταν η συντέλεια του κόσμου για ένα λογιστήριο που τότε παρουσίαζε συνολική ρευστότητα κοντά στα 230 εκατ. Υπήρξε, όμως ένα πλήγμα για την εικόνα του επικεφαλής ο οποίος δηλώνει τόσο προσεκτικός και συντηρητικός στις κινήσεις του. Έπειτα ήρθαν και οι πληροφορίες ότι τα συγκεκριμένα κεφάλαια είχαν να κάνουν με προμήθειες εμπορευμάτων αλλά και καλά τοκιζόμενη ρευστότητα για τις συναλλαγές με την Κίνα. Άλλωστε ορισμένοι παράγοντες έχουν υποστηρίξει και επίσημα ότι η κυπριακή θυγατρική Jumbo Trading Ltd λειτουργούσε ως πύλη εισόδου προϊόντων από την Άπω Ανατολή προς την Ελλάδα, η οποία όμως λειτουργούσε με τους κυπριακούς κανόνες σε φορολογία και τράπεζες.
Λίγο αργότερα ήρθε η αποκάλυψη ότι ο έλεγχος του 27% που έχει ο Τόλης Βακάκης στον όμιλο Jumbo γίνεται μέσω της offshore εταιρείας Karpathia Ltd στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους
Ίσως βέβαια ο ίδιος ο Βακάκης να μην έδινε και μεγάλη σημασία σε όλα αυτά. Μιλώντας κάποτε για τη δική του συνταγή επιτυχίας, είχε δηλώσει: «στην Ελλάδα δεν χρειάζεται ακόμη να “σκέφτεσαι”, χάνεις πολύτιμο χρόνο. Σε πρώτη φάση δεν έχεις παρά να μελετάς και να ακολουθείς τα βήματα της εξέλιξης στις αναπτυγμένες αγορές του εξωτερικού. Εγώ απλώς ακολούθησα την κυρίαρχη διεθνή τάση»…
