Άγγελος Σπάρταλης - «Μαρία και Στέλλα»: μία τρυφερά βίαιη περφόρμανς στα Εξάρχεια
Μια αλλιώτικη βιβλιοπαρουσίαση για έναν απαγορευμένο έρωτα
Άγγελος Σπάρταλης: Ανταπόκριση από την παρουσίαση του νέου του βιβλίο «Μαρία και Στέλλα» (εκδόσεις ATHENS VOICE BOOKS)
Κυριακάτικο απόγευμα, λίγο μετά τις 7:00, εκεί που η ραστώνη και η ηρεμία που λαχταράς να σου φέρει το διήμερο αρχίζει να ξεθωριάζει, σε βρίσκει στο παραδοσιακό καφενείο Μουριά - ένα ιστορικό καφενείο που λειτουργεί από το 1915- στα Εξάρχεια και παρατείνει αυτά σου τα συναισθήματα.
Ανάμεσα σε φιλικές κουβέντες, απλούς μεζέδες - που σου φέρνουν αναμνήσεις από αυτούς που απολάμβανες στο καφενείο του παππού σου και τον ρυθμό του Shine on you, crazy diamond των θρυλικών Pink Floyd, ο Άγγελος Σπάρταλης, τριγυρνά από τραπέζι σε τραπέζι και χαιρετά τον κόσμο που καταφθάνει για την παρουσίαση του νέου του βιβλίου με τίτλο «Μαρία και Στέλλα» (εκδόσεις Athens Voice Books).
Μια αλλιώτικη βιβλιοπαρουσίαση, που θυμίζει μια «τρυφερά βίαιη περφόρμανς», όπως την χαρακτηρίζει και ο ίδιος. Στο πλάι του έχει την αγαπημένη του φίλη και ηθοποιό Δανάη Παπουτσή, με την οποιά διαβάζουν στους παρευρισκόμενους αποσπάσματα από το εικονογραφημένο Lesbo-Western που μόλις κυκλοφόρησε. Μια ιστορία που θυμίζει μια σύγχρονη εκδοχή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, με την Μαρία, μία συνεσταλμένη κόρη υποστράτηγου, τελειόφοιτη μαθήτρια Λυκείου στην ελληνική επαρχία του τέλους της δεκαετίας του 1980, να ερωτεύεται την παιδική της φίλη και συμμαθήτρια, τη θυελλώδη Στέλλα.
Ένας έρωτας απαγορευμένος, που τα δύο κορίτσια δεν μπορούν να ζήσουν, με εμπόδια να βρίσκονται συνέχεια στο διάβα τους, λόγω των κοινωνικών στερεοτύπων της εποχής, χωρίζονται βίαια, με την Μαρία να παντρεύεται και τη Στέλλα να δραπετεύει για σπουδές στην Ολλανδία. Όμως μια τυχαία συνάντηση επτά χρόνια μετά στο Μουσείο Βαν Γκογκ, δίνει νέα πλοκή στην ιστορία.
«Οι άνθρωποι ελπίζουν αόρατα πράγματα
Και εγώ ελπίζω εσένα
Κι αντίθετα με τους νόμους της φυσικής
Σε βλέπω παντού και πάντα».
Ανάμεσα στις κουβέντες για το βιβλίο και τα αποσπάσματα που ακούμε, ο Άγγελος Σπάρταλης μας αιφνιδιάζει με τις απαγγελίες χωρίων του Σαίξπηρ και του Ντύλαν Τόμας, κάθεται στις καρέκλες των τραπεζιών ανάμεσα στο κοινό και τους απευθύνει συχνά τον λόγο. Και το ενδιαφέρον ζωηρεύει και στη συζήτηση συμμετέχει και ο καθηγητής του πανεπιστημίου Μάνος Στεφανίδης, που βρίσκεται στη Μουριά.
«Γιατί μόνο εγώ που παίρνω χωρίς να δίνω κι εσύ που δίνεις χωρίς να παίρνεις μπορούμε ν’ αγαπηθούμε στ’ αλήθεια».
Προσχέδιο σύγχρονης τραγωδίας ή σκαλέτα κινηματογραφικής ταινίας, το βιβλίο του Άγγελου Σπάρταλη έχει δομή και αρίθμηση που θυμίζει περισσότερο το Tractatus Logico-Philosophicus του Βίτγκενσταϊν και τη non finito Γυναίκα της Ζάκυθος του Σολωμού, παρά ένα στρογγυλό και συμπαγές αφήγημα σταθερού ρυθμού. Αυτό το άναρχα εικονογραφημένο υβριδικό δεν θέλει να έχει καμία λογοτεχνική αξιοπρέπεια.
«Έχω βάλει ένα κομμάτι του εαυτού μου, της ιδιοσυγκρασίας μου και των εμπειριών που είχα έως τα 27 στον χαρακτήρα της Στέλλας», μου λέει μετά την παρουσίαση ο Άγγελος Σπάρταλης, που γυρνά από αγκαλιά σε αγκαλιά ανάμεσα στα πρόσωπα που βρέθηκαν στην παρουσίαση. «Είναι καταλυτικός αριθμός τα 27 γιατί μετά από αυτή την ηλικία, ξεκινάς να ζητάς άλλα πράγματα από τους συνοδοιπόρους της ζωής σου. Οπότε επιθυμούσα να αποτυπώσω την τρέλα και το πάθος εκείνης της ηλικίας. Τα ένιωσα και ας έχουν αλλάξει οι ανάγκες μου πια».
Ένα βιβλίο για τα κορίτσια του καλοκαιριού. Για τους έρωτες που λαβώθηκαν. Και τις καρδιές που έπαψαν να χτυπούν μετά τα 27. Αμέσως μετά την πρωτότυπη βιβλιοπαρουσίαση-περφόρμανς, αυτή η συνάντηση ολοκληρώθηκε με νεαρά κορίτσια να διασχίζουν με σκέιτ και ηλιοτρόπια την Καλλιδρομίου.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Αδύνατον να μη σχολιάσει κανείς και να μη χαρεί με το πόσο κόσμο είχαν κυριολεκτικά όλες οι εκδηλώσεις
Όταν ένα μικρό νησί του Αιγαίου συνδέεται με τη Βόρεια Θάλασσα και τον Ατλαντικό Ωκεανό μέσω των ανθρώπων του βιβλίου
Για τη συλλογή διηγημάτων του Κωνσταντίνου Δομηνίκ, «Κακό ανήλιο» (Εκδόσεις Ίκαρος)
Συναντήσαμε τον ανοιχτά γκέι νέο ποιητή και μιλήσαμε για την ποίηση, την ορατότητα, τον ακτιβισμό, την αριστερά, την ομοφυλοφιλία
Στο πρώτο μιλάει ο κακοποιητής. Στο δεύτερο ο κακοποιημένος
Χιούμορ κι αλήθειες που κόβουν σαν ξυράφι
Δύο χρόνια μετά τη δολοφονική απόπειρα εναντίον του, ο συγγραφέας επιστρέφει –κυριολεκτικά και μεταφορικά– στον τόπο του εγκλήματος
Σήμερα, 15 Μαΐου, η παρουσίαση του βιβλίου του «Μέρες μαγικές με γρανίτες και Ταμ-Ταμ» στον Ιανό στη Σταδίου
Χαρακτηρίστηκε «Τσέχοφ του Καναδά» - Υπέφερε από άνοια για πάνω από μια δεκαετία
«Επιστολή προς Μενοικέα, Κύριαι δόξαι, Επικούρου προσφώνησις» (εκδ. Στιγμή), «Λεβιάθαν» (εκδ. Γνώση) και «Ωφελιμισμός» (εκδ. Πόλις) αντίστοιχα
Ένα ευαίσθητο πορτρέτο ενηλικίωσης σε επικίνδυνες εποχές και µια επική ιστορία για τον διχασµό ενός έθνους. Kυκλοφορεί στις 15 Μαΐου από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος
Γιατί στα μάτια ενός αναγνώστη λογοτεχνικής πεζογραφίας κάποια βιβλία φαίνονται κωμικά ακόμη και αν παριστάνουν πως δεν είναι
H ΓΓ Σύγχρονου Πολιτισµού μας μίλησε για τα σχέδια του ΥΠΠΟ για την εξωστρέφεια της ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας
Βιογραφίες, ντοκουμέντα, ιστορία, προσωπική ανάπτυξη και ψυχολογία, δοκίμια, μελέτες, επιστήμη
Όταν έχεις παιδιά στην εφηβεία, διαβάζεις άρθρα και βιβλία σχετικά με τον πόνο σου με την ελπίδα ότι θα σε βοηθήσουν… και όταν βρίσκεις κάτι πραγματικά βοηθητικό, το συστήνεις
Ξεφυλλίζουμε μερικές από τις εκδόσεις της πιο ωραίας εποχής του χρόνου
Ξεφυλλίζουμε μερικές από τις εκδόσεις της άνοιξης
Αν το βιβλίο είναι πράγματι κάτι ιερό, δεν αφορά μονάχα κάποιου είδους ιερατείο: αφορά τους πάντες, αφορά το «πλήρωμα», και (πρέπει να) μιλά τη γλώσσα του
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.