Louise Glück: Ένα σχόλιο για την νομπελίστρια ποιήτρια και μεταφρασμένο το ποίημά της «Ορφέας» από τον Χάρη Βλαβιανό.
Ο ποιητής Χάρης Βλαβιανός, ο οποίος είναι, μαζί με τη Δήμητρα Κωτούλα, ο μεταφραστής των έργων της φετινής νομπελίστριας Louise Glück που θα κυκλοφορήσουν σύντομα από τις Εκδόσεις Στερέωμα, μας έστειλε ένα σύντομο σχόλιο για την ποιήτρια καθώς και ένα ποίηματης που έχει μεταφράσει ο ίδιος για το βιβλίο του «Ανθολογία Ερωτικής Ποίησης» (Εκδόσεις Πατάκη).
Το σχόλιο του Χάρη Βλαβιανού για τη νομπελίστρια ποιήτρια Louise Glück
Η Louise Glück, η οποία απέσπασε το φετεινό Νομπέλ Λογοτεχνίας, είναι μία από τις κορυφαίες αμερικανίδες ποιήτριες. Το πλούσιο έργο της είναι βαθιά στοχαστικό· ανατέμνει με μεγάλη ακρίβεια και λεπτότητα τα ανθρώπινα συναισθήματα, ενώ ταυτόχρονα υπογραμμίζει τη δύναμη της αγάπης, αλλά και το οδυνηρό της βάρος. Η φωνή της, στιβαρή, διαυγής και ανεπιτήδευτη, αποκαλύπτει με τρόπο τολμηρό, ωμό πολλές φορές, την ομορφιά, αλλά και την ευθραυστότητα της ζωής. Τα ποιήματα της Glück κατορθώνουν αυτό που μια άλλη μεγάλη κυρία των αμερικανικών γραμμάτων, η Marianne Moore, ζητούσε από την ποίηση: πάνω στα φανταστικά κλαδιά της να κελαηδούν αληθινά πουλιά.
LOUISE GLÜCK
Ορφέας
«J'ai perdu mon Euridice… »
Έχω χάσει την Ευρυδίκη μου,
έχω χάσει την ερωμένη μου,
και ξαφνικά μιλάω γαλλικά
και φαίνεται πως δεν είχα ποτέ τόσο καθαρή φωνή·
φαίνεται ότι αυτά τα τραγούδια
είναι μιας άλλης τάξης.
Και φαίνεται ότι οφείλει κάποιος να ζητήσει συγνώμη
που είναι καλλιτέχνης,
σαν να μην είναι εντελώς ανθρώπινο να μπορεί να παρατηρεί
αυτές τις λεπτές αποχρώσεις.
Και ποιος ξέρει, ίσως οι θεοί να μη μου μίλησαν ποτέ
στον Άδη,
να μη με επέλεξαν,
ίσως ήταν όλα ψευδαίσθηση.
Ω Ευρυδίκη, εσύ που με παντρεύτηκες για τα τραγούδια μου,
γιατί έρχεσαι σ’ εμένα ζητώντας παρηγοριά;
Ποιος ξέρει τι θα πεις στις Ερινύες
όταν τις συναντήσεις πάλι.
Πες τους ότι έχω χάσει την αγαπημένη μου·
είμαι εντελώς μόνος τώρα.
Πες τους ότι δεν υπάρχει τέτοια μουσική
χωρίς αληθινή οδύνη.
18°
