Η καλύτερη ξινομυζήθρα είναι αυτή της Κρήτης, και βρήκα την ακόμα καλύτερη στην Αθήνα
Δεν μπορεί να πει/γράψει και πολλά κανείς για μια ξινομυζήθρα, ή είναι καλή ή δεν είναι – αλλά επειδή την τρώμε με όρεξη, τα μισά από τα παιδιά μου κι εγώ, ψάχνω να βρω την πιο καλή από τις καλές… Τέλος πάντων η αλήθεια είναι ότι δεν ψάχνω, έτυχε να περνάω μπροστά από το συγκεκριμένο μαγαζί, το μικρό Delicatessen «Μαράθη Κρητικά Παραδοσιακά Προϊόντα», μπήκα μέσα, χάζεψα τη βιτρίνα του ψυγείου και τα ράφια με τα προϊόντα μικρών, Κρητικών Παραγωγών, αγόρασα ξινομυζήθρα, την έφερα στο σπίτι και στο τραπέζι κρίθηκαν όλα: το χρώμα, η υφή, η μυρωδιά αλλά κυρίως η γεύση. Που είναι δυνατή, μυζηθρένια, ας βάλω και «βελούδινη» επειδή έχει μια ωραία κρεμώδη σύσταση που θυμίζει κρέμα γάλακτος, απλώς με έξτρα τσίμπημα.
Δε μαγειρεύω παπάδες πρέπει να ομολογήσω, είμαι πολύ μπέισικ όσον αφορά τα πράγματα που φτιάχνω και μου λύνει τα χέρια κάτι το οποίο τρώγεται με ψωμάκι ή παξιμαδάκι, σαν σνακ, ή πάνω σε μερικές ψιλοκομμένες ντομάτες και άλλο παξιμαδάκι, ως παραδοσιακός ντάκος. Μπορείς να φτιάξεις ντάκο με φέτα ή με άλλο άσπρο τυρί, απλώς με ξινομυζήθρα γίνεται καταπληκτικότερος ο ντάκος, και με τη συγκεκριμένη ξινομυζήθρα είναι όνειρο.
Το μαγαζί έχει όλα τα Κρητικά προϊόντα που λιγουρευόμαστε εκτός Κρήτης – γραβιέρες, απάκι, αλλαντικά, πικάντικα τυριά, κουλούρια, παξιμάδια, λάδια, κρασιά, ζυμαρικά, όσπρια, μέλια και μαρμελάδες. Το θυμάμαι παλιά ως «Αθητάκης», αλλά είχα χρόνια να περάσω από μπροστά ώστε να το ξανα-θυμηθώ. Η ξινομυζήθρα εξαφανίστηκε σαν να μην πάτησε ποτέ το πόδι της στο σπίτι μας και χαρακτηρίστηκε «μεγάλη επιτυχία», τόσο που ψάχνω συνταγές για να την εκμεταλλευτώ καλύτερα την επόμενη φορά. Που θα είναι σύντομα, γιατί κάτι τέτοιες τυρένιες πινελιές είναι που κάνουν τη ζωή μας καλύτερη…
15°
