Ο Γυναικείος Συνεταιρισμός «Απολλωνιάτισσες» στα Απόλλωνα της Ρόδου, φτιάχνει το μελεκούνι, γλυκό-σύμβολο του νησιού, στην πιο σπιτική του εκδοχή.
Αλίμονο αν μπροστά στον Ροδίτη παρομοιάσεις το μελεκούνι με το παστέλι! Θα σκυθρωπιάσει και θα σκοτεινιάσει γιατί το μελεκούνι για τη Ρόδο είναι αποκλειστικότητα, παράδοση, σύμβολο και θρησκεία μαζί: το γλυκό του αρραβώνα, του γάμου, του βαφτισιού και της κάθε χαράς, το κέρασμα, το καθημερινό σνακ. Κάθε περιοχή διεκδικεί τη δική της συνταγή, η οποία εννοείται είναι η πιο παλιά και η πιο αυθεντική από τις υπόλοιπες. Η Λίνδος το θέλει δωρικό, χωρίς αρώματα. Στου Αφάντου το θέλουν με μπαχαρικά και διαφορετική υφή. Όπως και να 'χει, το μελεκούνι είναι ένα μαλακό, μελένιο παστέλι, ολίγον χοντρουλό και κομμένο σε ρόμβους, που γίνεται από σουσάμι ολικής μαζί με μερικά ολόκληρα αμύγδαλα, φυστίκια ή κουκουνάρια, αρωματίζεται με κίτρο, κανέλα, γαρύφαλο, μοσχοκάρυδο, φλούδα πορτοκαλιού ή περγαμόντο και σερβίρεται σε δροσερά φύλλα λεμονιάς.
Όπως όλα τα γλυκά με ξηρούς καρπούς και μέλι, έρχεται κι αυτό από την Αρχαία Ελλάδα, με αλλοιωμένη την αρχική του συνταγή μέσα από τους Βυζαντινούς και τους Ενετούς που του πρόσθεσαν τη δική τους πινελιά. Όνομα από μέλι και κούνα, όπως λένε εδώ τον σπόρο, παραφθορά του αρχαιοελληνικού «κόκκων». Χωρίς περιττές θερμίδες, το μελεκούνι είναι μια βόμβα υγείας καθώς το σουσάμι περιέχει πενταπλάσια ποσότητα ασβεστίου από το πρόβειο γάλα, διπλάσια ποσότητα σιδήρου από το σπανάκι και περισσότερο φώσφορο από το ψάρι. Βάλε και τα 180 πολύτιμα συστατικά του μελιού, τα Ω6, τη νιασίνη, τις βιταμίνες (Β1, Β2, Ε) και τότε έχεις μια αντιοξείδωση στο φουλ, που τρώγεται με τον γλυκύτερο τρόπο, καθώς οι Ροδίτες ορκίζονται πως κάτι ευτυχεί μέσα σου όταν τρως ένα μελεκούνι: φέρνει, λένε, χαρά, αγαλλίαση, πληρότητα, ευδαιμονία.
Γλυκό της καλοτυχίας και της χαράς, «όσους κόκκους έχει το κάθε κομμάτι τόσα χρόνια να ’χει το ζευγάρι» εύχονταν στους γάμους, μοιράζεται σαν πρόσκληση, την εβδομάδα πριν το γάμο, μοιράζεται στο «κρεβάτι», μοιράζεται και στην εκκλησία, προσφέρεται και «στα 40» του νεογέννητου μωρού, προσφέρεται παντού και πάντα. Παλιότερα, οι οικογένειες των μελλονύμφων μοιράζονταν τα έξοδα και οι γυναίκες του χωριού το έφτιαχναν όλες μαζί, μέσα σε ένα τραγουδιστό κλίμα χαράς και ευφορίας. Με το πρώτο κομμάτι άλοιφαν το πρόσωπο του γαμπρού και της νύφης, να’χουν ζωή γλυκιά σαν μέλι, γεμάτη όλες τις αφθονίες, όσες οι κόκκοι του σησαμιού.
Το μελεκούνι δεν φτιάχνεται εύκολα. Θέλει χρόνο, τεχνική αλλά και τα δικά του τελάρα, στα οποία θα απλωθεί για να στεγνώσει και να κοπεί σωστά. Στο νησί υπάρχουν παλιές τεχνίτρες που ετοιμάζουν τις παραγγελίες του κάθε νοικοκυριού αλλά και τα κορίτσια του Συνεταιρισμού στα Απόλλωνα, το φτιάχνουν όπως παλιά- διότι πλέον θα βρεις και βιομηχανικά μελεκούνια τα οποία θα σου συστήσω να αποφύγεις. Το καλύτερο δώρο για να πάρεις μαζί σου φεύγοντας από το νησί!
13°
