Στον Κατσαρά στην Πλατεία Βικτωρίας θα βρεις τα άπαντα του πόμολου
Όταν σπάει ένα πόμολο, αναγκαστικά αγοράζουμε καινούργιο πόμολο. Και το ψάχνουμε πριν επενδύσουμε. Αν ρωτάτε «μα πως σπάει ένα πόμολο;» σημαίνει ότι δεν είχατε ποτέ έφηβο παιδί ή μικρότερο αδερφάκι ή ανιψάκι που να κρεμιέται από τα πόμολα για πλάκα μέχρι να τα ξηλώσει. Η γενική εντύπωση είναι ότι τα πόμολα είναι αθάνατα – όταν μπαίνεις σε ένα σπίτι δεν τσεκάρεις ποτέ κατά πόσον αντέχουν τα πόμολά του ή όχι. Και η αλήθεια είναι ότι ένα μέσο πόμολο κρατάει 50-60 χρόνια, αν δεν κρεμιούνται παιδάκια απάνω του σα τσαμπιά.
Η χειρολαβή, πετούνια, χερούλι ή πόμολο – με την τελευταία λέξη κλεμμένη από τα ιταλικά – ζει περισσότερο από την ίδια την πόρτα, που μπορεί να πιτσικάρει από υγρασία, ή από κλωτσιά, πχ. Και εδώ εξαντλούνται όλα όσα γνωρίζω ή θέλω να ξέρω για τα πόμολα: ο μικρότερος γιος έσπασε «κατά λάθος» το πόμολο της πόρτας του δωματίου της κόρης, με αποτέλεσμα να ψάχνουμε ώρα στο ίντερνετ το σωστό πόμολο - το αναφέρω ήρεμα, κι ας μεσολάβησε ο Τρωικός Πόλεμος μέχρι να φτάσουμε στην έρευνα αγοράς. Υπάρχουν πόμολα με 4.90 ευρώ αλλά «δεν κάνουν», άλλα με 6.90 που «δεν είναι διαθέσιμα», κάποια με 9.90 που έχουν «ημερομηνία παραλαβής μετά από 40 ημέρες»… αναρωτιέται κανείς πού σκατά είναι η πατρίδα του καλού πόμολου, ώστε να θέλει 40 μέρες για να φτάσει στην πόρτα μας.
Τέλος πάντων, φίλος με ταλέντο στα οικοκυρικά πρότεινε τον «Κατσαρά», με τα καλά και οικονομικά πόμολα. Δεν είμαι εξπέρ, μάλλον πρώτη φορά στη ζωή μου αγοράζω πόμολο, κακώς λέω «το καλύτερο πόμολο της Αθήνας» γιατί μπορεί κάπου να είναι κρυμμένο ένα καλυτερότερο… αλλά ο φίλος αλλάζει πόμολα στον ελεύθερο χρόνο του, και δεν είχε λόγο να με παραπέμψει σε μέτριο πομολάδικο. Ειδικά επειδή θα έρθει μια μέρα αυτοπροσώπως να ξεβιδώσει το σπασμένο πόμολο και να το αντικαταστήσει με το φρέσκο.
Ο «Κατσαράς» έχει ιντίντ ένα σκασμό πόμολα: χερούλια για πόρτες δωματίων, εξώπορτες, μεσόπορτες (μα την Παναγία υπάρχει τέτοιος όρος), μπαλκονόπορτας (που λέγεται «πετούγια» όπως και το πόμολο του παραθύρου), χερουλάκια για συρτάρια, ντουλάπια, ντουλάπες, μπαούλα, κομμόδες, κομοδίνα, από αλουμίνιο, χαλκό, μέταλλο απροσδιορίστου προέλευσης, ξύλο, πλαστικό και άλλα υλικά που δεν ενδιαφέρουν κανέναν αν δεν είναι διακοσμητής ή αρχιτέκτονας έστω και άνεργος. Βρήκα ένα με 8,99 ευρώ, όχι ίδιο με αυτό που έσπασε, το οποίο άλλωστε έσπασε. Νομίζω είναι στην κατηγορία «πετούγια» γιατί θα ταίριαζε και σε μπαλκονόπορτα, μπορεί και στον Τιτανικό, αλλά είναι ωραίο, γυαλιστερό, και κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε όταν το είδε. Ίσα ίσα, έπεσε η πρόταση να αλλάξουμε και τα πόμολα στις υπόλοιπες πόρτες για να είναι ασορτί. Πράγμα που θα κάνουμε άλλη μέρα να μη μας πέσουν όλα τα πόμολα αντάμα….
13°
